basu
04-12-2010, 02:53
tekst: Bas Meelkop
fotografie: Bas Uterwijk
Amsterdam Centrum | De kickboks school ‘MTK-Gym’ draait al behoorlijk wat jaren mee in de samenleving. Het begon allemaal toen Ali Kaynak, Nederlands en Europees kampioen Ashihara karate, de school stichtte rond 1990. In 2002 nam Sadik Kaynak, het broertje van Ali, met 16-jarige leeftijd het lesgeven op zijn schouders. Sinds 2007 is de focus van Ashihara karate veranderd naar kickboksen, en dit besluit is geen verkeerd besluit geweest. Tot noch toe klinkt alles als een standaard verhaal over een kickboks gym, maar deze school blinkt ergens in uit. Bas Uterwijk en Bas Meelkop waren erbij om dit verder tot uitdrukking te brengen.
Al bij binnenkomst wordt wat MTK-Gym zo typerend maakt duidelijk. Met vriendelijke blikken en opmerkingen worden we begroet, en de respectvolle ondertoon wordt op geen enkel moment onderbroken. Niet van de trainers uit, niet van de leerlingen uit, wiens leeftijd varieert van rond de tien tot rond de twintig. Er wordt verder extreem veel nadruk gelegd op de waarde van dit sociale gedrag, die gedurende de hele training-sessie niet in intensiteit afneemt. Dit bij beide groepen, er is namelijk een onderscheid gemaakt tussen een jeugd-groep en een jongeren-groep. Sadik blijft duidelijk maken ‘wie de twee bezoekers zijn’, en raadt enkele jongens aan ons toch nog maar even te begroeten. Overigens komen de meeste mannetjes volledig uit zichzelf op ons af en spreken hun nieuwsgierigheid duidelijk uit. Het is moeilijk niet te genieten van de levenskracht van deze kleine mannetjes, en we zijn niet de enige.
“Die daar…” Begint Sadik. “Is echt een boefje, maar vroeger was het wel anders.” Het wordt al snel duidelijk wat deze sportschool betekent voor sommigen. De jongens die hier trainen hebben verder niks, en zonder de aanwezigheid van een sportschool zoals de MTK-Gym zouden ze hoogstwaarschijnlijk hun bezigheden vinden op straat, en zo al snel onder het begrip ‘hangjongeren’ vallen. Sadik zag dit niet graag gebeuren, en neemt deze jongens dan ook onder zijn hoede en leert ze naast vechtsport ook alle sociale normen aan om goed te kunnen functioneren in de moderne samenleving. Of beter gezegd, de ideale samenleving. Naar mijn mening zou de moderne samenleving nog veel kunnen leren, en het reilen en zeilen binnen deze sportschool zou een goede les zijn.
De haast huiselijke sfeer die door mensen als Sadik en Ali Kaynak wordt aangehouden, slaat overduidelijk over op de jongeren die er komen trainen. Het vergt geen intellectueel bovengemiddeld person om te zien dat leerlingen de sfeer weten te waarderen en zich als gevolg thuis voelen op de trainingen. Het doel van deze sportschool is om jongeren naar een betere toekomst te leiden en gebruikt daarvoor de sport als instrument, en doet dit zeer effectief. De mentale en fysieke conditie wordt verbeterd, en verder worden principes zoals respect, discipline en gelijkwaardigheid aangeleerd. Al datgeen waar vechtsport, en de samenleving, uiteindelijk om draaien.
Overigens is het management van de MTK-Gym niet beperkt tot enkel de gebroeders Kaynak. De term ‘management’ is daar overigens bewust weggezet; de term heeft nogal de neiging om iets professioneler over te laten komen. Met het gebruikte begrip tracht ik echter geen schijn op te houden, maar de situatie te benamen zoals ze is. Het team aanwezigen om de jongeren dát bij te leren wat parallel loopt aan de visie van Sadik en Ali funcioneert op een haast vloeiende manier. Het hele team gooit zijn hart en ziel in deze sportschool, en ondanks de relatief lage financiële kracht doet dit niet ten onder aan de wilskracht die er haaks tegenover staat.
Zo benadert als snel Burhan Sezgin, beter bekend als ‘Murat ‘De Sloper’’, mij, en begint een verhaal te vertellen waarbij je enkel nog voorover wilt leunen en aandachtig wilt luisteren. Deze wat postuur betreft kleine man heeft een zeer interessant verhaal te vertellen, en de hoofdpunten hiervan zijn eigenlijk dat, hoewel Murat een jaar geleden enorm hard geraakt is door een aandoening die hem een lange tijd aan bed gebonden heeft, weer helemaal terug is. Niet enkel terug, maar met nog meer kracht dan voorheen. “And it shows…”, zeg ik altijd graag. Geen enkele vraag is er een teveel, en zijn aandacht voor detail in relatie met zijn persoonlijkheid resulteert in een aangename aanwezigheid.
Nu wordt er natuurlijk naast al deze belangrijke levenslessen ook wel degelijk gesport. Sadik is een strenge trainer die veel waarde hecht aan kwalitatief sporten. Dit wil zeggen dat er veel aandacht besteed wordt de goede uitvoering van oefeningen. Drie trainers lopen rond om de groep van zo’n twintig vechters te begeleiden tijdens de training.
Na een idee gewekt te hebben van de gym en wat achtergrond informatie over iedereen te hebben gegeven, is natuurlijk nog lang niet alles duidelijk gemaakt over de man achter dit hele gebeuren. Sadik Kaynak, die zijn hart en ziel in de MTK-gym gooit. Als antwoord op enkele vragen die ik zijn kant uit gedirigeerd heb, kwam het volgende antwoord: “Ik ben op mijn vierde begonnen met ashihara karate.” Begint Sadik. “Ik mocht met mijn broer mee naar de gym, daar waar ik nu zelf les geef, en deed met de groep mee. Wel was ik natuurlijk nog veel te jong om echt iets mee te krijgen maar omdat ik toen erg lenig was lieten ze me altijd de split en spagaat en zo doen.”
Sadik haalde vervolgens met 8-jarige leeftijd de blauwe band, en op zijn 16e kreeg hij het voor elkaar officieel de zwarte band te halen. Hij is vervolgens begonnen lessen over te nemen van zijn broer, die wegens een auto-ongeluk niet veel meer kon waarmaken met twee gebroken benen.
“Sinds mijn 16e heb ik geen dag op de training meer gemist en sinds dien geef ik les. Ik ben natuurlijk enorm geïnspireerd door mijn broer. Hij was mijn idool omdat hij Nederlands en Europees kampioen werd. Ik keek heel erg tegen hem op.” Vertelde hij verder. Toen hem de vraag gesteld werd hoe ’t zat wat hulp betreft, antwoordde hij met:
“Mijn andere trainers zijn mijn broer Ali Kaynak en Burhan Sezgin; ook wel bekend als Murat ‘de Sloper’. Burhan Sezgin heeft zo een 25 jaar ervaring met kickboksen en heeft zelf veel partijen gedraaid vroeger. Hij helpt me de wedstrijd-jongens klaarstomen. Mijn broer Ali helpt mij vooral met het les geven en alles dat daar bij komt kijken. Yassine Sabaouni geeft de jeugd les. Hij zit zelf in opleiding als kickboks leraar en is zelf ook één van mijn wedstrijd vechters. Ook helpt Ramzi Tamadithi, een A-klasse vechter, met mijn wedstrijd vechters klaar te stomen.”
Tijdens de training werd me duidelijk gemaakt dat er 4 december een wedstrijd aankwam. De vechter ging helaas voor de training weg omdat hij zich niet goed voelde, en later maakte Sadik me duidelijk dat “de wedstrijd van 4 december helaas niet door gaat” omdat zijn leerling een te hoge bloeddruk heeft waardoor hij niet mag vechten. Hij gaat echter door met: “De 19e vecht één van mijn jeugd-vechters zijn 1e partij in Lelystad.”
Toen ik Sadik nogmaals vroeg over ‘in hoeverre zijn gym nou eigenlijk nog op vrijwillige basis was’, antwoordde hij:
“Iedereen die werkzaam is bij mij op de gym werkt op vrijwilligers-basis. Ik verdien er niets aan en het kost me eigenlijk alleen maar geld, maar ik heb een enorme passie voor de sport en daar doe ik het ook voor. Wel heb ik natuurlijk ambities en dromen: één van mijn dromen is een eigen professionele gym te hebben en daaruit top-vechters te kweken. Ik werk daar elke dag weer naar toe, en ben er van overtuigd dat mijn droom op een dag werkelijkheid zal worden.”
De inmiddels behoorlijk opgeladen Sadik vervolgde met een laatste woord aan de lezers:
“Ik zeg nu alvast tegen Nederland: MTK-gym komt er aan! Tussen nu en 10 jaar zullen we een gym zijn die bij de top van Nederland zal horen. Wij zijn de nieuwe generatie vechters en trainers met de kennis van de oude generatie : Thom Harinck, Jan Plas, Oosterban, Mannaardt, Carbin, Cor hemmers, Hans Vos, Mousid, Mike, Kaman en Gordeau hebben we meegenomen en op onze eigen manier hebben laten evolueren. Ik leer zelf elke dag nieuwe technieken aan, bezoek veel seminairs van top vechters en probeer elke dag iets nieuws te leren. Ik spendeer soms 5 tot 6 uur op Youtube op zoek naar oude training-filmpjes of seminars van deze kickboks-legendes. Ik vind het interessant om te weten hoe zij hun ding deden.
Hoe houden ze de pads? Hoe leren ze de low-kick aan, hoe geven zij de hoeken? Draaien ze bij de hoeken wel of niet in? Vechten ze beweeglijk of meer als de Thai? Wat is het verschil tussen hun technieken onderling? Wat was hun favoriete combinatie? Hun killer- combo? Hun knock-out stoot of trap?
Ik zie het bijna net als een studie, of als een vak dat ik erg graag wil halen op school. Het interesseert me enorm en daarom vind ik het les geven elke keer zo leuk. Ik kan dan eindelijk toepassen wat ik die dag of de dag er voor heb geleerd.
Ik zeg ook vaak tegen mensen voor de grap, ik ben getraind door de ALLERbeste! De legendes zelf! Al is het via film materiaal… en zo nu en dan een seminar... Ik ben vast beraden en heb nog veel te leren maar er ooit komen, dat zal ik zeker!”
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK001.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK002.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK003.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK004.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK005.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK006.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK007.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK008.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK009.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK010.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK011.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK012.jpg
fotografie: Bas Uterwijk
Amsterdam Centrum | De kickboks school ‘MTK-Gym’ draait al behoorlijk wat jaren mee in de samenleving. Het begon allemaal toen Ali Kaynak, Nederlands en Europees kampioen Ashihara karate, de school stichtte rond 1990. In 2002 nam Sadik Kaynak, het broertje van Ali, met 16-jarige leeftijd het lesgeven op zijn schouders. Sinds 2007 is de focus van Ashihara karate veranderd naar kickboksen, en dit besluit is geen verkeerd besluit geweest. Tot noch toe klinkt alles als een standaard verhaal over een kickboks gym, maar deze school blinkt ergens in uit. Bas Uterwijk en Bas Meelkop waren erbij om dit verder tot uitdrukking te brengen.
Al bij binnenkomst wordt wat MTK-Gym zo typerend maakt duidelijk. Met vriendelijke blikken en opmerkingen worden we begroet, en de respectvolle ondertoon wordt op geen enkel moment onderbroken. Niet van de trainers uit, niet van de leerlingen uit, wiens leeftijd varieert van rond de tien tot rond de twintig. Er wordt verder extreem veel nadruk gelegd op de waarde van dit sociale gedrag, die gedurende de hele training-sessie niet in intensiteit afneemt. Dit bij beide groepen, er is namelijk een onderscheid gemaakt tussen een jeugd-groep en een jongeren-groep. Sadik blijft duidelijk maken ‘wie de twee bezoekers zijn’, en raadt enkele jongens aan ons toch nog maar even te begroeten. Overigens komen de meeste mannetjes volledig uit zichzelf op ons af en spreken hun nieuwsgierigheid duidelijk uit. Het is moeilijk niet te genieten van de levenskracht van deze kleine mannetjes, en we zijn niet de enige.
“Die daar…” Begint Sadik. “Is echt een boefje, maar vroeger was het wel anders.” Het wordt al snel duidelijk wat deze sportschool betekent voor sommigen. De jongens die hier trainen hebben verder niks, en zonder de aanwezigheid van een sportschool zoals de MTK-Gym zouden ze hoogstwaarschijnlijk hun bezigheden vinden op straat, en zo al snel onder het begrip ‘hangjongeren’ vallen. Sadik zag dit niet graag gebeuren, en neemt deze jongens dan ook onder zijn hoede en leert ze naast vechtsport ook alle sociale normen aan om goed te kunnen functioneren in de moderne samenleving. Of beter gezegd, de ideale samenleving. Naar mijn mening zou de moderne samenleving nog veel kunnen leren, en het reilen en zeilen binnen deze sportschool zou een goede les zijn.
De haast huiselijke sfeer die door mensen als Sadik en Ali Kaynak wordt aangehouden, slaat overduidelijk over op de jongeren die er komen trainen. Het vergt geen intellectueel bovengemiddeld person om te zien dat leerlingen de sfeer weten te waarderen en zich als gevolg thuis voelen op de trainingen. Het doel van deze sportschool is om jongeren naar een betere toekomst te leiden en gebruikt daarvoor de sport als instrument, en doet dit zeer effectief. De mentale en fysieke conditie wordt verbeterd, en verder worden principes zoals respect, discipline en gelijkwaardigheid aangeleerd. Al datgeen waar vechtsport, en de samenleving, uiteindelijk om draaien.
Overigens is het management van de MTK-Gym niet beperkt tot enkel de gebroeders Kaynak. De term ‘management’ is daar overigens bewust weggezet; de term heeft nogal de neiging om iets professioneler over te laten komen. Met het gebruikte begrip tracht ik echter geen schijn op te houden, maar de situatie te benamen zoals ze is. Het team aanwezigen om de jongeren dát bij te leren wat parallel loopt aan de visie van Sadik en Ali funcioneert op een haast vloeiende manier. Het hele team gooit zijn hart en ziel in deze sportschool, en ondanks de relatief lage financiële kracht doet dit niet ten onder aan de wilskracht die er haaks tegenover staat.
Zo benadert als snel Burhan Sezgin, beter bekend als ‘Murat ‘De Sloper’’, mij, en begint een verhaal te vertellen waarbij je enkel nog voorover wilt leunen en aandachtig wilt luisteren. Deze wat postuur betreft kleine man heeft een zeer interessant verhaal te vertellen, en de hoofdpunten hiervan zijn eigenlijk dat, hoewel Murat een jaar geleden enorm hard geraakt is door een aandoening die hem een lange tijd aan bed gebonden heeft, weer helemaal terug is. Niet enkel terug, maar met nog meer kracht dan voorheen. “And it shows…”, zeg ik altijd graag. Geen enkele vraag is er een teveel, en zijn aandacht voor detail in relatie met zijn persoonlijkheid resulteert in een aangename aanwezigheid.
Nu wordt er natuurlijk naast al deze belangrijke levenslessen ook wel degelijk gesport. Sadik is een strenge trainer die veel waarde hecht aan kwalitatief sporten. Dit wil zeggen dat er veel aandacht besteed wordt de goede uitvoering van oefeningen. Drie trainers lopen rond om de groep van zo’n twintig vechters te begeleiden tijdens de training.
Na een idee gewekt te hebben van de gym en wat achtergrond informatie over iedereen te hebben gegeven, is natuurlijk nog lang niet alles duidelijk gemaakt over de man achter dit hele gebeuren. Sadik Kaynak, die zijn hart en ziel in de MTK-gym gooit. Als antwoord op enkele vragen die ik zijn kant uit gedirigeerd heb, kwam het volgende antwoord: “Ik ben op mijn vierde begonnen met ashihara karate.” Begint Sadik. “Ik mocht met mijn broer mee naar de gym, daar waar ik nu zelf les geef, en deed met de groep mee. Wel was ik natuurlijk nog veel te jong om echt iets mee te krijgen maar omdat ik toen erg lenig was lieten ze me altijd de split en spagaat en zo doen.”
Sadik haalde vervolgens met 8-jarige leeftijd de blauwe band, en op zijn 16e kreeg hij het voor elkaar officieel de zwarte band te halen. Hij is vervolgens begonnen lessen over te nemen van zijn broer, die wegens een auto-ongeluk niet veel meer kon waarmaken met twee gebroken benen.
“Sinds mijn 16e heb ik geen dag op de training meer gemist en sinds dien geef ik les. Ik ben natuurlijk enorm geïnspireerd door mijn broer. Hij was mijn idool omdat hij Nederlands en Europees kampioen werd. Ik keek heel erg tegen hem op.” Vertelde hij verder. Toen hem de vraag gesteld werd hoe ’t zat wat hulp betreft, antwoordde hij met:
“Mijn andere trainers zijn mijn broer Ali Kaynak en Burhan Sezgin; ook wel bekend als Murat ‘de Sloper’. Burhan Sezgin heeft zo een 25 jaar ervaring met kickboksen en heeft zelf veel partijen gedraaid vroeger. Hij helpt me de wedstrijd-jongens klaarstomen. Mijn broer Ali helpt mij vooral met het les geven en alles dat daar bij komt kijken. Yassine Sabaouni geeft de jeugd les. Hij zit zelf in opleiding als kickboks leraar en is zelf ook één van mijn wedstrijd vechters. Ook helpt Ramzi Tamadithi, een A-klasse vechter, met mijn wedstrijd vechters klaar te stomen.”
Tijdens de training werd me duidelijk gemaakt dat er 4 december een wedstrijd aankwam. De vechter ging helaas voor de training weg omdat hij zich niet goed voelde, en later maakte Sadik me duidelijk dat “de wedstrijd van 4 december helaas niet door gaat” omdat zijn leerling een te hoge bloeddruk heeft waardoor hij niet mag vechten. Hij gaat echter door met: “De 19e vecht één van mijn jeugd-vechters zijn 1e partij in Lelystad.”
Toen ik Sadik nogmaals vroeg over ‘in hoeverre zijn gym nou eigenlijk nog op vrijwillige basis was’, antwoordde hij:
“Iedereen die werkzaam is bij mij op de gym werkt op vrijwilligers-basis. Ik verdien er niets aan en het kost me eigenlijk alleen maar geld, maar ik heb een enorme passie voor de sport en daar doe ik het ook voor. Wel heb ik natuurlijk ambities en dromen: één van mijn dromen is een eigen professionele gym te hebben en daaruit top-vechters te kweken. Ik werk daar elke dag weer naar toe, en ben er van overtuigd dat mijn droom op een dag werkelijkheid zal worden.”
De inmiddels behoorlijk opgeladen Sadik vervolgde met een laatste woord aan de lezers:
“Ik zeg nu alvast tegen Nederland: MTK-gym komt er aan! Tussen nu en 10 jaar zullen we een gym zijn die bij de top van Nederland zal horen. Wij zijn de nieuwe generatie vechters en trainers met de kennis van de oude generatie : Thom Harinck, Jan Plas, Oosterban, Mannaardt, Carbin, Cor hemmers, Hans Vos, Mousid, Mike, Kaman en Gordeau hebben we meegenomen en op onze eigen manier hebben laten evolueren. Ik leer zelf elke dag nieuwe technieken aan, bezoek veel seminairs van top vechters en probeer elke dag iets nieuws te leren. Ik spendeer soms 5 tot 6 uur op Youtube op zoek naar oude training-filmpjes of seminars van deze kickboks-legendes. Ik vind het interessant om te weten hoe zij hun ding deden.
Hoe houden ze de pads? Hoe leren ze de low-kick aan, hoe geven zij de hoeken? Draaien ze bij de hoeken wel of niet in? Vechten ze beweeglijk of meer als de Thai? Wat is het verschil tussen hun technieken onderling? Wat was hun favoriete combinatie? Hun killer- combo? Hun knock-out stoot of trap?
Ik zie het bijna net als een studie, of als een vak dat ik erg graag wil halen op school. Het interesseert me enorm en daarom vind ik het les geven elke keer zo leuk. Ik kan dan eindelijk toepassen wat ik die dag of de dag er voor heb geleerd.
Ik zeg ook vaak tegen mensen voor de grap, ik ben getraind door de ALLERbeste! De legendes zelf! Al is het via film materiaal… en zo nu en dan een seminar... Ik ben vast beraden en heb nog veel te leren maar er ooit komen, dat zal ik zeker!”
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK001.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK002.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK003.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK004.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK005.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK006.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK007.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK008.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK009.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK010.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK011.jpg
http://i719.photobucket.com/albums/ww193/Mixfight-NL/10-11-25_Sadik/MTK012.jpg