Mickey
17-08-2011, 14:23
Vandaag ontving ik deze ingezonden column van een stille meelezer op Mixfight.nl die graag zijn bijdrage wil leveren aan onze gemeenschap onder het pseudoniem BlurryFlurry.
To be the man..
Een veelgebruikt gezegde luidt: “To be the man, you got to beat the man”. Een gezegde dat soms in het geding komt, als een gevecht niet beslist wordt voordat de tijd om is. Kun je dan echt zeggen dat je de ander verslagen hebt? Je hebt misschien wel gewonnen in de uitslag, maar verslagen heb je jouw tegenstander niet. Niet in mijn ogen.
De juryleden die neergezet worden door een State Athletic Commission weten soms niet eens wat MMA inhoudt. Hoe bepaal je wie er aan het winnen is. We hebben dan ook allemaal wel uitslagen voorbij zien komen van de jury, die totaal waanzinnig lijken voor een fan die wel weet wat er aan de hand is. Wil je dan echt dat deze onwetende personen meespelen in de beslissing wie de kampioen is in een gewichtsklasse? Ik zou zeggen van niet.
De oplossing
Mijn idee zou zijn om de titel en bijbehorende riem een speciale status te geven. Deze verdien je pas, als je de huidige champ stopt. Als je het niet voor elkaar krijgt om in vijf keer vijf minuten een sub of een (t)ko te maken, dan verdien je de riem niet. Simpel als dat. Waarom? Je hebt de kampioen dan niet weten te verslaan. Een soort Championship Advantage. Impliciet bestaat het wel een beetje. Je moet wel erg je best doen om op punten een Championship te winnen. Het liefst zou ik het gewoonweg onmogelijk maken. Als je toch op punten weet te winnen, krijg je de riem niet. Je moet de kampioen stoppen om z’n riem af te nemen.
Oneerlijk? Waarom? Als je jezelf een kampioen wil noemen, moet je gewoon beter zijn dan de rest. En dat laat je niet over aan een groepje bij elkaar geraapte knakkers die er zitten omdat dat moet van de staat. Als het niet lukt in vijfentwintig minuten dan was je niet beter. Dus waarom zou je dan verwachten dat jij tot de nieuwe kampioen gekroond zou worden?
Een kampioenschap kun je niet krijgen, dat moet je pakken.
To be the man..
Een veelgebruikt gezegde luidt: “To be the man, you got to beat the man”. Een gezegde dat soms in het geding komt, als een gevecht niet beslist wordt voordat de tijd om is. Kun je dan echt zeggen dat je de ander verslagen hebt? Je hebt misschien wel gewonnen in de uitslag, maar verslagen heb je jouw tegenstander niet. Niet in mijn ogen.
De juryleden die neergezet worden door een State Athletic Commission weten soms niet eens wat MMA inhoudt. Hoe bepaal je wie er aan het winnen is. We hebben dan ook allemaal wel uitslagen voorbij zien komen van de jury, die totaal waanzinnig lijken voor een fan die wel weet wat er aan de hand is. Wil je dan echt dat deze onwetende personen meespelen in de beslissing wie de kampioen is in een gewichtsklasse? Ik zou zeggen van niet.
De oplossing
Mijn idee zou zijn om de titel en bijbehorende riem een speciale status te geven. Deze verdien je pas, als je de huidige champ stopt. Als je het niet voor elkaar krijgt om in vijf keer vijf minuten een sub of een (t)ko te maken, dan verdien je de riem niet. Simpel als dat. Waarom? Je hebt de kampioen dan niet weten te verslaan. Een soort Championship Advantage. Impliciet bestaat het wel een beetje. Je moet wel erg je best doen om op punten een Championship te winnen. Het liefst zou ik het gewoonweg onmogelijk maken. Als je toch op punten weet te winnen, krijg je de riem niet. Je moet de kampioen stoppen om z’n riem af te nemen.
Oneerlijk? Waarom? Als je jezelf een kampioen wil noemen, moet je gewoon beter zijn dan de rest. En dat laat je niet over aan een groepje bij elkaar geraapte knakkers die er zitten omdat dat moet van de staat. Als het niet lukt in vijfentwintig minuten dan was je niet beter. Dus waarom zou je dan verwachten dat jij tot de nieuwe kampioen gekroond zou worden?
Een kampioenschap kun je niet krijgen, dat moet je pakken.