PDA

View Full Version : Freddie Winters



Jaki
28-11-2013, 20:16
Hier een stukje van facebook van Willie Peeters over zijn tijd met Freddie Winters. Ik dacht me te herinneren dat Hammerkick dit wel leuk zou vinden om te lezen. Mijn vriend ,voorbeeld,en leermeester Freddie winters . Ik schrijf dit stuk voor een ieder die geïnteresseerd is in deze bijzondere man die al weer een dikke 2...5 jaar uit mijn leven verdwenen is. Ik doe dit ook omdat ik een zeer close relatie met hem had als een broertje en grotere broer eigenlijk. Ons leeftijdsverschil was zon dikke zes jaar. Ik schrijf dit ook omdat ik ben benaderd door een Journalist van tv Gelderland die mij gevraagd heeft een paar korte dingen te zeggen over hem in een kort portret en met meerdere mensen tegelijk die hem ook gekend hebben maar niet de diepgang hadden in de omgang met hem die ik had. Ik doe het omdat hij al weer lang dood is en niet vergeten mag worden. Toen ik tien jaar was ging ik naar worstelclub Achilles Arnhem om wat weerbaarder te worden omdat ik eigenlijk best wel een jongetje was die teruggetrokken en introvert was. Ik liep niet vooraan in populariteit in de klas omdat ik opviel. Ik kwam bij Achilles terecht door paul leurein die worstelaar was en een vriend van de familie. Zo stond ik daar tussen de jongetjes van tien in mijn school gym broekje en en t shirtje en goedkope basketbalschoen achtige stappers die mijn generatie allemaal nog wel kennen. Het was een sport lekker sleuren en trekken en worpen leren. Ik wist als kind niet wat ik ervan moest verwachten maar het zou mijn leven ineen richting sturen die alles bepalend zou zijn en mij vormde tot wat ik uiteindelijk nu vandaag ben. De trainingen waren twee keer in de week en die volgde ik graag omdat ik in een slechte gezinssituatie verkeerde met een alcoholistische vader en een onderdanige moeder die alles van hem moest accepteren en niet veel eigen inbreng had en de wil om iets te veranderen. De trainingen gingen voort en duurden van zeven tot half negen. Al van het begin af aan viel mij een jongen op die bij de groten mee trainde van half negen tot tien. FREDDIE WINTERS heette hij. Iedereen had aandacht voor hem en hij voor iedereen. Ik was vanaf de eerste dag vol respect voor hem. Sterk,knap,populair dat was iets voor me. Ik durfde hem niet eens gedag te zeggen want hij was alles wat ik wilde zijn in die sport waarin ik ondertussen ook steeds beter werd. Ik was twaalf en tweede op de Nederlandse kampioenschappen geworden (45 kg) in een veld met 23 deelnemers. Ik kwam in de Nederlandse selectie maar was bescheiden en introvert hetgeen mensen om mij heen vaak zagen als komedie of een hoge dunk van jezelf hebben. Het was alles behalve dat!!!! Ik maakte een hoop ellende mee thuis hetgeen niemand in de gaten had. Ondertussen was het tijd voor een clubreisje en freddie ging mee in de bus naar een pretpark en ik ook. Kom maar hier zitten zei Freddie tegen me en ik voelde me vereerd. Ik zat naast hem en hij praatte tegen me. Nooit gedacht. Je bent wel goed aan het worden he jongen zei hij tegen me en ik stemde in. Ik zal eens een beetje op je letten zei die en hij nam me onder zijn hoede. Diezelfde dag gooide hij me met mijn nieuwe kleren het water in vanuit een roeiboot alleen maar omdat hij dat leuk vond om te doen en zag dat ik zuinig was op mijn nieuwe kleren. Vanaf dat moment was hij aardig voor me en toen ik tegen de 15 was trok hij me regelmatig de mat op en kneedde me in alle standen. Hij was toen 100 kg en legde zich toe op het vrije stijl. Ik was op dat moment goed in het Grieks romeins (68 kg) en werd een jaar later kampioen van Nederland. Freddie vond dat super en zag mijn fanatisme en wij hadden een hoop gemeen in hoe wij in de sport stonden. Wij hadden er veel voor over en wilden naar de top al was dat moeilijk in die tijd met het ijzeren gordijn en het communisme en Nederland dat een piepklein worstellandje was. Ik had een grote broer relatie met Freddie en die ging het land in naar andere clubs en mensen om mee te trainen. Hij ging naar cris dolman de allergrootste op dat gebied en nam mij mee. Ik was vol spanning toen ik in Amsterdam kwam en Freddie werd binnengehaald alsof iedereen zijn beste vriend was daar. Ik was zijn aanhangsel en kon net met de lichtste mee trainen daar en dat was jan lammers die mij helemaal dood gooide door de zaal heen terwijl Freddie met cris dolman en willem Ruska aan de slag ging. Het was de tijd van mijn leven want Freddie bleef gaan en ik ging mee. Dat jaar werd ik kampioen van 16 tot en met 17 jaar. Freddie werd altijd kampioen elk jaar op zijn dooie gemak in de 100 kg en ik bleef met hem trainen al zorgde hij voor veel pijn in mijn lichaam door het grote gewichtsverschil van 35 kg. Hij haalde me op een gegeven moment op van school en ik ging niet meer en nam me mee naar tonnes van ooien een rijke man die veel op had met vechtsport jongens en wij konden gratis trainen,sauna en zijn ring gebruiken. Dat was super ik kon me blijven ontwikkelen en trainde veel met hem prive overdag en savonds kwamen we dan op Achilles en trainden met de groep mee van berkenbos waarin wij allebei nog steeds worstelden. Ook kreeg Freddie omgang allerlei mensen die aan hem begonnen te trekken en zoals altijd deed hij iedereen een plezier en weigerde nooit een gunst. Helaas waren hierbij niet altijd de mensen die het het beste met hem voor hadden. Hij zag dat niet maar was wel gevoelig voor de centen die hem werden toegestopt als hij weer eens iets voor deze mensen geregeld had. Hij had dat ook nodig voor zijn levensstijl Die bestond uit eten slapen,trainen.eten slapen en trainen. Ook had hij op dat moment enkele dochters en een vrouw die verzorgd moesten worden dat legde natuurlijk druk op hem ook vanwege zijn levensstijl en die koste natuurlijk wel geld. Vandaar dat hij ook als portier aan de deur ging werken en ik ging met hem mee. We stonden ineen bekende Arnhemse nachtclub waar het hele onderwereldje van Arnhem aanwezig was en Freddie de orde regelde. Dit kon hij goed. Iedereen had respect voor hem en ik stond naast hem als 21 jarige jongen. We verdienden dus samen ons geld en ik kon daar dankzij hem in mee profiteren. Deze periode beslaat een tijd van mijn twaalfde tot mijn 21 ste. Freddie was een kampioen en had weinig uitdaging meer in Nederland en ging weg bij Achilles naar een club in Limburg die landskampioen was. Die hadden hem gevraagd en ik ging weg naar olympia in Utrecht die ook als Limburg kampioens aspiraties had. Ondertussen werkten we samen trainden we in Arnhem Limburg en Utrecht. Freddie was op dat moment al senioren kampioen en ik werd dat op mijn 21 ste ook voor de eerste keer. (Freddie was toen al dood) keer en ik weet zeker dat dit door Freddie kwam. Hij had de basis bij me gelegd en mij mee omhoog getrokken in zijn fanatisme De man was sterk en ik was door het trainen met hem ook erg handig en sterk geworden. De laatste avond dat ik hem zag was op de training. Willie zei hij tegen me je moet het vanavond een keer alleen doen Eddie Komt ook meewerken. Ik kom later want ik moet iets belangrijks doen. Ik zei hem op te passen want wist natuurlijk waar hij mee bezig was. Hij was een prater en vertelde me alles wat er gaande was maar betrok mij er nooit bij. Die ochtend werd ik gebeld door mijn vriendin angeligue die mij zei iets ergs te vertellen te hebben. Ze hebben freddie doodgeschoten. Mijn wereld storte in want hij vulde mijn dagen met avontuur en Ik keek Tegen hem op en hield van hem. Ik kon het niet bevatten en was kapot. Ik was mijn vriend leermeester en voorbeeld kwijt. Nooit zouden wij nog naar Amsterdam gaan trainen bij cris dolman en nooit zou ik zijn humor en warmte die hij me gaf als grotere broer meer voelen. Ik dacht terug aan de tijd dat hij met me mee ging om mijn moeilijke vader een paar worstelschoenen te ontfutselen die ik nog steeds niet had als talentje en hij zei tegen mijn vader. Ja willie is zo goed die moet ook echte worstelschoenen hebben want dat kan niet meer op die gymschoenen van schoolgym. Staat hij voor schut mee. En zelfs mijn vader was vol respect omdat Freddie dat gewoon afdwong met zijn charme en voorkomen. Ik dacht ook aan de dag dat ie mij in het pretpark in het zinkende roeibootje achterliet in mijn nieuwe kleren terwijl ik nog gezegd had dat ik op mijn flikker zou krijgen mijn vader. Hij hielp me nog wel mee (goedzak) om mijn kleren te drogen die dag zodat ik geen gezeik kreeg later. Hij had een goed hart maar was slachtoffer geworden van mensen die aan hem trokken om zijn status en zijn aanzien. Hij was loyaal en stond sterk voor ze en loste hun problemen op uiteraard tegen betaling. Hij had een mythe om zich heen gecreëerd en was een begrip geworden in onze regio. Hij had bewonderaars en profiteurs om zich heen en kon zelf het onderscheid niet goed meer bepalen. Hij wilde iedereen plezieren. Hij was een groot sportman die op dat moment geselecteerd was voor de olympische spelen van Barcelona en dat had al jaren geen worstelaar meer bereikt.ook was hij een goed mens die verkeerde keuze,s maakte zoals we allemaal deden op die leeftijd. Op een bepaalde leeftijd zie je dat en draai je bij en word je verstandig anders ga je naar de klote. Hij was op die leeftijd en helaas heeft de tijd hem niet gegund om bij te kunnen draaien omdat hij loyaal was en voor iemand in de bres sprong die daarna tot op de dag van vandaag de vruchten heeft kunnen pukken en rustig oud is geworden hetgeen hij niet verdiend heeft als je het aan mij vraagt. Freddie of stoffel zoals ze hem noemden was de sterkste en grootste worstel kampioen die Arnhem ooit gehad heeft. Na zijn dood werd ik nog vaak kampioen in de hoogste divisie waarin hij kampioen was en waarvoor ik hem zo om bewonderde. Ik weet zeker dat ie trots op me zou zijn geweest want daar deden we het voor. Ook zocht ik later cris dolman op voor wie ik nog heel lang heb gewerkt in Amsterdam en in wie Freddie een vaderfiguur zocht en al zijn problemen voorlegde na de training. Cris mocht hem ook heel graag en ik heb het later nog vaak met hem gehad over freddie. Wij waren het over eens dat Freddie ook een mma vechter was geworden en een kampioen in Japan had geworden helaas heeft het nooit zover kunnen komen. Ik heb nog vaak aan hem gedacht vlak voordat ik de ring in ging als ik in tokio op mijn hotelkamer lag (voor een wedstrijd) en had daar altijd steun aan die gedachte. Freddie was een markante figuur die op iedereen die hem heeft gekend een onuitwisbare indruk heeft gemaakt en vandaag wilde ik dit onder de aandacht brengen omdat ik denk dat ik hem heel goed kende en hij door iedereen herinnerd moet worden als een uniek mens en een groot kampioen. Ik weet zeker dat hij trots op me was geweest en elke wedstrijd die ik in vocht in Japan was hij bij me. Willie peeters.

Jaki
28-11-2013, 20:17
https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/1402441_458705827580769_1792563345_o.jpg

blade
28-11-2013, 21:33
de stoffel veels te vroeg heen gegaan wat een vent liet me alle hoeken van de mat zien

lopez86
29-11-2013, 21:57
Supermooi stuk... geschreven door een vaderlandse legende in zijn eigen recht.
Ontroerend.

Jaki
02-12-2013, 21:13
Ooit gehoord van alinea's? Hoe wil je anders dat lap verhaal lezen?

ok dan solo, het is; "dat verhaal" of "die lap tekst". pfff, lees het dan niet. dit is gewoon een gekopieerd stuk waarin een vechter iets moois schrijft over een andere vechter. punt.

Kemal
03-12-2013, 13:02
LOL!

Mooi stukje thanks!

RedDawn
03-12-2013, 14:14
Mooi stukje!

Jaki
04-12-2013, 09:54
Er worden nu door tv Gelderland opnames gemaakt over het leven van Freddie. Deze zullen op 20 december uitgezonden worden.

lopez86
04-12-2013, 16:13
Ben benieuwd!