PDA

View Full Version : Esther Schouten



}|^-_-^|{
14-10-2004, 21:45
"Esther,
wat je ook doet:
Raak hem niet."

door
Ebru Umar

De beleefdheid gebied dat ik niet in lachen uitbarst. Esther Schouten, een fragiel uitziend meisje, met heldere ogen en lang blond haar dat in een vlecht is vastgezet, luistert aandachtig naar de man die haar toespreekt. Hij is de regisseur van COSTA! en is in het Turkse Kusadasi bezig met opnames. Esther draagt een boksoutfit, paars. Ze moet met één van de andere acteurs vechten. Niets wijst erop dat dat wel eens gevaarlijker dan gedacht zou kunnen zijn. De man die haar toespreekt is de regisseur. Zijn opmerking snijdt hout: Esther Schouten is wereldkampioene boksen lichtvedergewicht en verdedigt in november voor de tweede keer haar wereldtitel. De kans dat ze haar COSTA! tegenspeler KO slaat – al is het per ongeluk – is levensgroot aanwezig.

De eerste keer dat ik Esther Schouten ontmoet is in Hilversum bij de wereldomroep. Een keer in de maand mag ik het programma Hollands Diep meepresenteren, en zij was te gast. Ik las in mijn voorbereidende sheets zij wereldkampioene boksen is. Boeiend, dacht ik. Maar niet heus. Boksen, dat is toch Rocky 1, 2, 3 en de rest? The Champ met Ricky Schröder. Mohammed Ali. Mannen die geen fatsoenlijke volzin kunnen uitspreken, die door louche figuren de ring ingeduwd worden om hun hersenen aan gort te laten slaan. En anders gaan ze wel knock out, slaan iemands kaak aan gruzelementen, en verlaten met een gebroken neus en bebloede mond de ring weer. Totaal niet aantrekkelijk. Ik denk aan Regilio Tuur die buiten de ring zijn lusten botvierde op zijn vriendin. Onaantrekkelijke bruten, helemaal niet my cup of tea.

Toen ik echter de studio inkwam was ik aangenaam verrast. Geen manwijf, onbehouwen en lomp, maar een breekbare dame die eruit ziet als een engeltje met lang blond krullend haar. Vriendelijk en beleefd bovendien, op het timide af. Zo ziet dus een vrouwelijke wereldkampioene boksen eruit. Haar verhaal is boeiend en getuigt van doorzettingsvermogen, ambitie en blinde passie voor haar sport. Sinds haar zestiende is ze op topniveau bezig met boksen, de sport waar ze voor leeft, en alles voor opzij zet.

Ik ben altijd blij als ik vrouwen ontmoet die een blinde vlek hebben voor wat ze het liefst doen, zonder na te denken over alternatieven of vervelende negatieve consequenties. Ik voel me dan niet zo eenzaam, er zijn blijkbaar meer idioten dan ik. Dat hun passie bij iets ligt wat mij totaal niet raakt, boeit me niet. Het gaat mij om de motivatie. Het waarom. En om datgene waardoor ze doorzetten in plaats van het bijltje erbij neer te gooien. Ik zoek de herkenning van wat mÃ*j beweegt. Ik zoek de bevestiging dat ik niet gek ben.

Gedurende de uitzending groeit mijn bewondering, ze bokst omdat ze er goed in is, raakt uitermate vermoeid door het negatieve imago dat om het boksen heen hangt, en is vastberaden om dit jaar voor de tweede keer haar wereldtitel te verdedigen. O en by the way, boksen is een sport waar ze geen geld mee verdient, ze heeft geen sponsor en werkt in de beveiliging om de rekeningen te betalen. Die gelukkig niet zo hoog zijn, want op haar 26ste woont ze nog bij haar ouders.

Intrigerend! Als ik haar een paar maanden later opzoek in Hoorn, vertelt ze dat ze net een huis gekocht heeft met haar vriend waar ze dit najaar intrekt. Een grote verandering. Ze kennen elkaar 7 jaar, en gaan sinds een jaar met elkaar. Een relatie is natuurlijk moeilijk, maar haar vriend begrijpt hoe belangrijk het sporten voor haar is. De vraag of ze dan nu eindelijk een sponsor heeft, wordt met een spijtig 'nee' beantwoord. Ze werkt nog steeds 20 uur in de beveiliging. Daarnaast traint ze vier uur op een dag. 'Natuurlijk zou ik mij het liefst 100% op het boksen willen richten, maar dat kan nu eenmaal niet. Het is niet anders."

Mijn bewondering maakt plaats voor wrevel. De wereld is oneerlijk, dat weet ik allang, en ik betrek haar nuchterheid op mezelf: zou ik dat voor mijn passie overhebben, thuiswonen, parttime werken en daarbij nog vrolijk blijven ook? Ik weet het antwoord niet. Ik weet wel dat ik mij mateloos erger aan het feit dat we een Nederlandse wereldkampioene boksen hebben, en dat we haar niet kennen. Haar sportpassie en prestatie doen niet onder voor die van Leontien van Moorsel, Inge de Bruin of Anky van Grunsven. Daarnaast spreekt ze ABN, geen Rotterdams of Limburgs… En ook op haar uiterlijk valt niets af te dingen. Hoe kan het dat die drie dames vet kunnen leven van hun sport, zich 100% aan hun sport kunnen wijden en deze vrouw niet? Esthers' prestaties zijn niet minder.

Esther zelf is er vrij laconiek onder: 'zolang er geen media-aandacht is voor boksen, ben ik onzichtbaar. En onzichtbaar is niet aantrekkelijk voor een sponsor. Maar ik mag niet klagen. Ik krijg gelukkig andere leuke kansen, die ik nooit zou krijgen als ik niet gebokst had. Bovendien, weet je eigenlijk dat vrouwenboksen geen olympische sport is? We worden gediscrimineerd.'

Discriminatie, maar een van die leuke kansen is de rol in Costa! Kusadasi is hot deze zomer. In het vissersdorpje van weleer zijn de acteurs neergestreken. Ik zit er om te schrijven en te genieten van de laatste zonnige dagen van het jaar. Esther komt een paar dagen over haar rol op te nemen. Ze speelt een bokser. Iemand van de catering brengt me naar haar toe. Die iemand van de catering kent mÃ*j wel maar Esther niet. Het is raar maar leuk om iemand die je vaag kent uit Nederland, in een totaal andere omgeving te zien. En in een totaal andere rol ook.

'Stoer pak man, is dat van jou?'
'Die broek wel, en de schoenen ook, maar deze shirtjes niet.'
'Superhip. Leuk dat paars.'
'Mijn schoenen stinken joh, echt ongelofelijk. Mijn handschoenen stinken ook wel 'n beetje.'
'Ze zijn toch van jou? Kan jou het schelen!'
'Je ruikt het niet hè? Hoe zit mijn haar? Los vind ik het veel leuker!'
'Je ziet er hartstikke mooi uit, maak je geen zorgen.'

Girls will be girls will be girls. Ik neem een foto van haar met mijn digitale camera en laat haar zien hoe ze eruit ziet. Ze kan leven met het resultaat. Ik ben wel opgelucht en moet stiekem lachen. Diezelfde ochtend had ik zitten dubben of ik mijn nagels opnieuw zou lakken of alleen zou bijwerken. Het uiterlijk telt, en is tegelijk zo onbelangrijk!

Het hier en nu is Costa! Wie zijn de acteurs? Ze noemt wat namen en ik ken er geen één… Oude taart ben ik, mijn laatste GTST momenten waren met Arnie/ Reinout en Peter/ Antonie… Haar tegenspeelster is het blonde meisje uit GTST. Een leuk meisje, jong met twee kinderen. Als ik haar zie lopen, kijk ik jaloers naar haar benen. Geen liposuctie die daar tegenop kan.

Het is warm, Esther moet zo haar scène doen en ik ren snel naar de winkel om een Redbull voor haar te halen. Als ik terugkom, is ze al bezig. Ik word belaagd door een meisje, Chantal, die mij toebijt: 'Wie ben jij? Wel erg brutaal om hier zomaar foto's te nemen. Vind je niet?'

Twee weken in Turkije en deze Nederlandse bitse toon was ik alweer bijna vergeten. Ik herinner mij dat ik op deze set voor Esther ben en niet voor mezelf en leg vriendelijk de situatie uit. De lucht is geklaard, ik mag blijven maar geen portretfoto's van de andere hoofdrolspelers maken. Ik neem een foto van waar ik zit, het resultaat wordt goedgekeurd en ik let erop dat ik tijdens de gehele opname geen millimeter dichterbij kom. Chantal neemt daarna foto's van Esther en mij.

De set is het strand waar het krioelt van de mensen. De lange mensen met oordopjes die erg druk en belangrijk doen, zijn Nederlanders. De blote strandgangers die het allemaal gelaten aanzien, zijn Turken. Het is de enige bewolkte dag in weken, en er is iemand die de zon in de gaten houdt. Zodra de zon verschijnt moet er als een dolle opgenomen worden. Ik vraag me af hoe erg zijn ogen beschadigd worden door dat constante gestaar naar de zon. Het duurt zeker drie opnames eer ik begrijp dat de mensen in bikini die moedwillig voor de camera's lopen, de figuranten zijn. Esther moet haar tegenspeler in elkaar slaan, en de tegenspeler moet blijven staan. 'Blijf staan, wees een man!' klinkt het. Het duurt nóg een paar takes eer ik begrijp dat dit de tekst is, en geen bewondering voor Esthers rake klappen! De blonde hoofdrolspeelster komt wel heel overdreven het beeld in lopen. Hoort vast bij een soap, knap dat je dat zo vaak kunt overdoen. Dan is het over.

'Was het eng om te doen?' vraag ik
'Nee,' reageert Esther verbaasd, 'viel best mee, maar wel enorm inspannend!'
'Dat is de wetenschap dat er zoveel mensen omheen zitten van wie je weet dat ze wat van je verwachten.' zeg ik wijs. 'maar als het straks uitkomt, vind je het vast superspannend! '
'Het zingen voor 50.000 man vond ik heel eng,' vertelt ze. 'Ik heb een tijdje terug een cd'tje opgenomen en dat moest ik zingen in een vol stadion, en er ook nog bij dansen… Maar het is gelukt! Vond je me niet overdreven voor de camera? Ik had het idee dat ik echt teveel overdreef.'
'Nee joh, anders hadden ze dat toch wel gezegd? En bovendien, de rest was ook overdreven, dus ik kreeg de indruk dat dat hoorde bij een tv serie, het moet er volgens mij wel wat dikker bovenop liggen.'
'Mooie camera is dat trouwens. Is die van jou of heb je die geleend?'
'Van mij. Gekocht van het geld van mijn eerste boek.'
'Heb je een boek geschreven? Wow.'

Ik ben dol op mensen die oprecht zijn, en mij er onbedoeld, doch fijntjes op weten te wijzen dat de wereld niet om mij draait. Dat er zoveel meer is in het leven dan de ongrijpbare zaken als maatschappij, politiek, integratie en emancipatie. Dat maakt mijn leven zo'n stuk makkelijker en luchtiger. Ik neem afscheid, iemand moet immers vandaag nog werken en ik ben het niet… De zon en de zee roepen mij, ik hoor ze duidelijk.

'Wanneer moet je eigenlijk je titel verdedigen?'
'Zes november. Maar ja, Nordin is net doodgeschoten, en hij zou het organiseren. Ik kon het wel goed met hem vinden dus het is allemaal een beetje een rare toestand…'
'Gaat het nog door?'
'Ik heb niet gehoord dat het niet door zou gaan…'
'Wat ga je eigenlijk doen als je verliest?'
'Dat gebeurt niet. Ik ga winnen.'

Natuurlijk gaat ze winnen. En dat zonder sponsor. Ik ga zeker kijken

Jarno
14-10-2004, 21:55
leuk stuk om te lezen, hopelijk voor haar heeft het sterreboksen via jorinde en ellemieke een goede uitwerking.

jojo
14-10-2004, 23:55
haahahahahah

Jarno
15-10-2004, 08:23
haahahahahah

:thumbs: graag gedaan

redjuh
15-10-2004, 09:13
als zij nou een soalprolletje krijgt, is ze ook een ster. al die gasten daar zijn te dom om haar als wereldboxer te herkennen. het lijkt me zeer aangenaam om haar iemand vet te zien KO-en

lady in red
15-10-2004, 09:17
ik hoop dat ze sylvie meis ko slaat :lol:

redjuh
15-10-2004, 09:19
aardig plan

kyokushin
15-10-2004, 11:21
leuk stukje :thumbs:

Guru
15-10-2004, 11:42
Relaxte meid, ze kwam van de zomer nog een dagie beveiligen bij de Gemeente waar ik toen werkte.