PDA

View Full Version : Michel van Halderen in NRC Handelsblad



}|^-_-^|{
30-01-2005, 16:06
© 2005 PCM Uitgevers B.V.
NRC Handelsblad

Michel van Halderen (58) is boks-, kracht- en conditietrainer. Vorig najaar verloor hij zijn boezem- vriend en pupil Nordin Ben Salah. Doodgeschoten, op een doorde- weekse avond in Amsterdam. "Ik kan het geen plaats geven."

Als zijn naam valt, wellen de tranen op. Als vanzelf. Hij zegt: "Sorry, praat maar gewoon door, ik kan er ook niets aan doen."

Vier maanden geleden verloor Michel van Halderen zijn hartsvriend en pupil, bokser Nordin Ben Salah, en de pijn van het verlies is vandaag tastbaar in zijn sportcentrum in Purmerend-Noord. "Of ik nog vaak aan hem denk? Je kan beter vragen wanneer ik niet aan hem denk. Vrijwel voortdurend flitst hij door mijn hoofd. Ik ben van nature geen sentimentele jongen, helemaal niet zelfs, en heb vaker vrienden verloren door moord. Maar sinds de dood van Nordin staan de tranen me regelmatig in de ogen. Het is niet voor niets dat ik af en toe in de tegenwoordige tijd spreek zodra ik het over hem heb. Het is bizar, dat weet ik, maar ik heb het gevoel dat hij hier nog elk moment kan binnenwandelen met de vraag: Mies, hoe laat gaan we trainen vandaag?" Na een korte pauze: "Weet je wat het is: ik kan het geen plaats geven. Of dat ooit zal gebeuren, weet ik niet. Misschien moet ik het ook geen plaats willen geven, en is het wel goed zo. Ik weet het niet, ik zie wel; ik laat al die emoties maar over me heen komen."

Onafscheidelijk waren ze, de 58-jarige boks-, kracht- en conditietrainer met de karakteristieke paardenstaart en zijn 26 jaar jongere pupil en evenbeeld, die voorbestemd was om in zijn voetsporen te treden. "Mijn relatie met Nordin valt niet in een paar woorden samen te vatten. Ik wil die band vooral ook niet dramatiseren, want daar ben ik het type niet naar. Maar het voelde als vader en zoon. Ik ben zelf kinderloos, dat speelt wellicht mee, en bovendien ben ik ook het product van twee culturen. Wat hij met Marokko en Nederland had, had ik met Belgie en Nederland, dankzij mijn Belgische moeder en mijn Nederlandse vader. In al die jaren hebben we niet een keer ruzie gehad. Dat wil zeggen: ik wel met hem, hij niet met mij. Dan was ik boos op hem en stak hij na een kwartiertje dat vrolijke hoofd weer om de hoek: 'He pik, alles weer okay?' Ja, dan was het over, natuurlijk was het dan over. Op zo'n lieve jongen kan niemand lang kwaad zijn."

Wie Van Halderens sportschool betreedt, ontkomt niet aan de beeltenis van de vermoorde bokser. Beneden, in de welkomsthal van het Wellness Profi Center, hangen T-shirts met daarop zijn afbeelding en de tekst Nordin Ben Salah For Ever. Te koop voor acht euro per stuk. De opbrengst gaat naar de Palestijnse kinderen, wier leven verscheurd wordt door oorlog en geweld, want: "Nordin trok zich het lot van die kinderen aan; die moest en zou hij helpen." Op de bovenste verdieping, in de sober ingerichte werkkamer van Van Halderen, kijkt de gewezen wereldkampioen van de World Boxing Union in het supermiddengewicht (tot 76,2 kilo) toe vanachter het glas. "Die foto's hangen er sinds kort. Noem het een sentimentele daad, maar ik wil Nordin elk moment van de dag kunnen aankijken."

Die bewuste maandagavond 20 september 2004 staat in zijn geheugen gegrift. "We zouden om half tien samen een hapje gaan eten, zoals wel vaker. Maar Nordin is een ongeduldige jongen, dus toen mijn training wat uitliep, was de vogel gevlogen. Dat deed-ie wel vaker, dus ik keek niet vreemd op. Als het zo uitkwam, ging ieder z'n gang dat was de ongeschreven regel. Een half uur later bleek-ie dood. Neergeschoten op de Kennedylaan in Amsterdam, niet ver van onze favoriete eettent vandaan. Als je dat hoort, dan zakt de grond onder je voeten vandaan."

Nog geen dag later of de eerste geruchten over 'een criminele afrekening' deden de ronde. Ben Salah (32) zou zich op duistere paden hebben begeven, was 'een bekende van de Amsterdamse politie' en dus het slachtoffer van een koelbloedig uitgevoerde liquidatie. Van Halderen ontzenuwde de geruchten en nam het in de media onvoorwaardelijk op voor zijn oogappel. Nog altijd. "Kijk, het is heel simpel: als Nordin een duistere kant zou hebben gehad, dan kan het bijna niet anders of ik had dat geweten. En anders zijn broer Habib wel. Nordin had geen geheimen voor mij, en ik niet voor hem. Daarom kan en wil ik niet geloven dat hij er een dubieus dubbelleven op nahield."

Een dader is nog altijd niet gevonden. Het rechercheonderzoek staat op een laag pitje. Van Halderen klampt zich vast aan de feiten. "Een ooggetuige heeft het in het politierapport over een woordenwisseling, waarbij Nordin gezegd zou hebben: 'Schiet dan als je durft!' Toen viel het schot. Kort daarop reed een motor voorbij met daarop twee personen, en werd Nordin ook nog eens door zijn achterhoofd geschoten. Of het waar is, weet ik niet, maar dat zeggen de officiele bronnen."

Als het al een afrekening was, dan een in de relationele sfeer, vermoedt Van Halderen. "Een soort crime passionelle, ja. Al kan ik me dat ook niet zo goed voorstellen. Maar ja: Nordin hield wel van de vrouwtjes, zal ik maar zeggen, en zij van hem. Hij genoot van het leven, hij stond er middenin. Hij was sinds kort vader en helemaal gek van zijn zoontje. Die ging werkelijk overal mee naartoe. Met de moeder daarentegen had Nordin hard maar waar niet zo veel."

Zelfs een aantal collega's droeg bij aan het beeld van 'de bokser met de vuile handjes'. Zo sprak Raymond Joval in Het Parool over de uitbundige levensstijl, die zijn eeuwige concurrent tegen wie Joval overigens nooit in de ring stapte erop na zou hebben gehouden: 'Om dat te kunnen betalen, moet je in Nederland ook andere dingen doen dan boksen'. Van Halderen haalt de schouders op als hij met die insinuerende woorden wordt geconfronteerd. "Ach ja, Joval... Hij zal het wel niet kwaad bedoelen, zullen we maar zeggen. Weet je wat het is? Zo'n moord bevestigt alle vooroordelen en past precies in het plaatje dat mensen voor ogen hebben zodra het over boksen gaat: een sport waar het zogenaamd wemelt van de ongure types. Als men graag wil denken dat Nordin een boef was, omdat dat wel zo makkelijk is, prima. Maar Joval had zich beter op de feiten kunnen baseren. Die BMW is een aftands ding, waar zijn broer Habib nu in rijdt. Nordin gaf geen cent uit. Als hij 25.000 dollar aan prijzengeld won, kreeg ik dat in beheer. Zodra hij wat nodig had, gaf ik hem wat van zijn eigen spaarcenten. En dure horloges? Hou toch op! Hier (overhandigt een Omega-horloge, red.), kijk zelf. Achttien karaats, meer is het niet. Een replicaatje, waar hebben we het over?"

Bleef Van Halderen werkelijk zo onaangedaan als hij nu wil doen geloven? Dat kan bijna niet waar zijn. Hij grijnst. "Ik ga mij niet verzetten tegen welke vorm van stereotype-denken dan ook. Ik heb wel wat beters te doen, als je het niet erg vindt. Het enige wat me geraakt heeft, was een bericht in De Telegraaf, waarin melding werd gemaakt van het 'feit' dat Nordin op het moment dat hij werd neergeschoten een dik pak met geld op zak had, omdat hij mij wilde uitkopen. Dat artikel kreeg ik pas later onder ogen, want die eerste dagen was ik als verdoofd. Toen ik het las, werd ik acuut misselijk. Zo schaamteloos; ik heb mijn abonnement meteen opgezegd."

Met Ben Salah stierf niet alleen een deel van Van Halderen, met de temperamentvolle Fighting Nordin stierf ook een rolmodel voor de Marokkaanse jeugd. Maar dat beeld wenst de voormalig begeleider van onder anderen amateurkampioen Arnold Vanderlyde te nuanceren. Van Halderen: "Zo'n rolmodel was Nordin helemaal niet. De media plakten dat etiketje graag op zijn voorhoofd, zeker de laatste jaren. Misschien dat hij het in de ogen van veel Marokkaanse jongeren wel was, maar zelf zag hij dat niet zo. Nordin verzorgde wel eens een training in Amsterdam-Oost, omdat hij het leuk vond. Niet omdat hij nu zonodig een politieke boodschap wilde uitdragen. Hij zette zich in voor de jeugd in z'n algemeenheid, niet specifiek voor een bepaalde groep. Of het nu Marokkanen, Turken, Antillianen, Surinamers of Hollanders waren, het maakte hem niet uit. Nordin was vooral een mensenvriend."

Die mensenvriend krijgt op 18 mei zijn geboortedag een eigen en door Van Halderen georganiseerd eerbetoon in Purmerend, in de vorm van de 'Nordin Ben Salah Memorial'. Vrienden en bekenden van de oud-kickbokser zullen opdraven op de avond, die ook een ode zal zijn aan de gemeenschappelijke passie van coach en pupil: boksen. Want vuistvechten? Dat is pure magie, weet Van Halderen. "Ik heb het me vaak afgevraagd: wat heb ik toch met die sport? Het antwoord is eigenlijk heel simpel: boksen is de meest pure vorm van sport; een wedstrijd tussen twee mensen waarbij letterlijk de sterkste wint. Een sport van gladiatoren, een sport waarin de oerinstincten van de mens aan de oppervlakte komen. Ik hoor mensen vaak liefkozend spreken over the noble art of selfdefence. Met die term heb ik niets. Wat nou noble art of selfdefence? De ring in en vechten voor wat je waard bent."

Maar wie is daartoe vandaag de dag nog bereid? Het boksen in Nederland ligt op zijn gat. Van Halderen, sinds twee weken ook trainer van wereldkampioene Esther Schouten, deelt het negativisme niet. "Laten we wel wezen: in de tijd van Arnold hadden wij met een Joegoslaaf te maken, nu staan er vijf van die kleerkasten uit de Balkan klaar. En al die voormalige Sovjet-staten. Hoeveel zijn dat er wel niet? Iedereen heeft het maar over vroeger, toen alles zogenaamd beter was. Ja, daag. Daar doe ik dus niet aan mee. Hoezo was alles vroeger beter? Ik durf het tegendeel te beweren. Nog nooit stonden Nederlandse boksers zo hoog op de wereldranglijsten als nu. Dat zijn de feiten."

Zelf was Van Halderen, de oudste uit een gezin van elf kinderen, ook een meer dan verdienstelijk bokser, die pas de ring betrad nadat hij het wielrennen had afgezworen. Zijn tragiek laat zich samenvatten in twee woorden: Rudy Koopmans. Grijnzend: "Als Rudy meedeed, verloor ik. Deed-ie niet mee, dan won ik. Had ik geen moeite mee; Koopmans was een grote."

Het boksen bracht de Muhammed Ali-adept in contact met Oost-Duitsland, de destijds oppermachtige sportnatie die haar tijd ver vooruit was. "Krachttraining? Daar had ik nog nooit van gehoord. In Amsterdam sparden wij alleen maar wat, deden we aan touwtjespringen en dat was het wel zo'n beetje. In Oost-Berlijn leerde ik dat krachttraining onontbeerlijk was. Niet alleen voor een bokser, nee, voor iedere sporter. Later ben ik nog in Schwerin geweest. Zat ik langs de waterkant urenlang steentjes in het water te gooien, en waarom? Volgens die Oost-Duitsers moest een sporter totale controle over zijn lichaam krijgen, en dat deed je door een en dezelfde beweging eindeloos lang te herhalen."

Zijn kennis over de Totalsport nam de afgestudeerd werktuigbouwkundige mee naar Nederland, waar hij zijn inzichten met behulp van een fysioloog in boekvorm goot. Nog niet zo lang geleden verscheen mede van zijn hand Jeugd- en krachttraining, een pleidooi voor krachttraining op jonge leeftijd. "Dat is in Nederland een beetje vloeken in de kerk, maar het kan. Vanaf tien jaar, niet eerder. Niet alleen om fysiek sterker te worden, vooral om mentaal sterker te worden. Krachttraining vormt je persoonlijkheidsstructuur; het leert je doorzetten, het leert je winnen."

remco pardoel
30-01-2005, 16:18
Mooi stuk
Michel is een heel goed mens en een meer dan geweldige trainer!

Ben
30-01-2005, 16:44
heel mooi stuk michel blij dat je dat gevoel met ons
wil delen :thumbs:

Hollandpride
30-01-2005, 17:46
Tragisch allemaal voor die man en slecht dat de dader nog steeds niet gevonden is.

:twak:

Durfal
30-01-2005, 17:52
En Michel van Halderen heeft ook heel veel betekend voor de body building wereld binnen Nederland.
Deze man verdient gewoon respect!

See Ya
:D

Maupie
30-01-2005, 18:02
mooi artikel :thumbs: thanks

Nickuraba
30-01-2005, 21:02
was het lezen helemaal waard!

micha
30-01-2005, 21:57
:thumbs:

Wheelie
30-01-2005, 22:03
Top stuk, bedankt voor het posten

jojo
30-01-2005, 22:06
heb ook een keer een stuk helemaal af gelezen meestal vind ik na de helft het al niet meer boeiend maar dit boeit me zeker wel heel goed en mooi stuk :thumbs: :wink:

Mighty_Reza
30-01-2005, 23:47
Michel, heel mooi stuk...
ennuh Michel is zeker een topper.. waarschijnlijk weet half nederland niet eens wat hij voor de sportwereld betekent... en nog steeds doet!!
Mies, ik zal je altijd dankbaar blijven voor al die trainingen (fysiek en mentaal)..

mama
31-01-2005, 01:13
Mooi stuk!
thanks Paul