Anonymous
11-02-2005, 10:55
dit komt van Vos productions
INTERVIEW ANTONI HARDONK
Antoni, afgelopen jaar, heb je drie wedstrijden gevochten in korte tijd achter elkaar. Op 13 november deed je mee aan een viermanstoernooi in Finland en een week later stond je in Hawaii. Alle drie de partijen won je.
Om met Finland te beginnen. Vertel eens over die eerste partij tegen Abdouliie Joof.
De wedstrijd tegen ABdoulie Joof uit Sweden was de 3e partij van de avond en ik kon dus lekker snel aan de slag. Hij was voor mij een onbekende en ik had dus geen idee wat ik kon verwachten. In het begin kwam hij met eenmalige harde trappen naar het lichaam en mijn onderarmen. Dit zag ik echter goed aankomen en ik kon hierop makkelijker counteren met stootcombinaties. Deze ving hij op zijn dekking maar daar kreeg hij toch last van. Doordat hij vrij voorspelbaar werd kon ik de druk opvoeren en blijven stoten naar zijn hoofd en lichaam. Hierdoor kon ik hem ook steeds makkelijker raken met trappen. De 2e ronde was hij al een stuk minder gevaarlijk en kon ik meer en meer initiatief nemen. Mijn stoten ving hij op zijn dekking en als ik een low-kick maakte pakte hij mijn been om me op de grond te gooien. Dit vond ik echter niet erg want hierdoor was elke low-kick wel raak en kreeg hij daar last van. Aan het einde van de 2e ronde raakte ik hem een paar keer hard met opstoten en kreeg hij een knock-down na een knie op zijn gezicht. Duidelijk werd ook dat hij last kreeg van de low-kicks. In de rust na 2 rondes gooide zijn hoek de handdoek.
En hoe heb je de Finse Petri Reima in de finale verslagen?
Deze tegenstander was duidelijk een sterkere bokser en zette veel druk naar voren. Ik kon hem echter goed raken met stootcombinaties en ook met low-kicks. Aan het einde van de 1e ronde begon hij al duidelijk last te krijgen van zijn linker been. In de rust kreeg ik te horen van sensei Vos en sensei Hippolyte dat ik door moest gaan met low-kicks en dat deed ik ook. Na 30 sec. kon hij niet meer op zijn benen staan en was de finale beslist.
Je wist dat je een week later een MMA partij moest vechten in Hawaï. Hoe stond je daar tegenover? Gaf het een extra druk op je in Finland om zo goed mogelijk (zonder blessures) uit de wedstrijden te komen? Of had je zo iets van.. Ik zie wel hoe ik er uitkom?
Voor het toernooi in Finland probeerde ik zo min mogelijk aan de wedstrijd in Hawaï te denken omdat ik eerst de klus in Finland moest klaren. Belangrijk was om het in Finland zo goed mogelijk te doen zodat ik weinig blessures zou oplopen. Hawaï was voor mij van latere zorg.
Had je overigens blessures van deze twee partijen overgehouden?
Ik had twee blauwe schenen maar dat belemmerde niet mijn vechten en was dus niet zo erg.
De dag na de wedstrijden, ben je terug naar Nederland gegaan en een dag of twee later zat je alweer in het vliegtuig naar Hawaï. Wat wist je van je tegenstander Wes Sims?
Wat ik wist was dat hij lang (ongeveer 2.05 m) is en ongeveer 120 kg weegt. Verder wist ik dat hij getraint wordt door Marc Coleman en dat zegt iets over de stijl van vechten. Zij brengen de tegenstander naar de grond om hem daar met stoten uit te schakelen.
Op de dag van de wedstrijden, bleek in eens dat je niet in een ring zou vechten, maar in een kooi. Wat vond je daar van? Aangezien je nog geen ervaring had met het vechten in een kooi.
Ja, dat was inderdaad een nieuwe ervaring voor mij. Voor mij persoonlijk maakt het niet zoveel uit of het gevecht nou plaats vind in een ring, een kooi of op de mat.
Gilbert Yvel was met je mee als coach. Hoe vond je dat en gaf hij goede aanwijzingen?
De samenwerking met Gilbert verliep prima. Sinds het laatste jaar trainen we samen en hebben we elkaar veel beter leren kennen. We hebben veel respect voor elkaar als vechter en mens. Gilbert en ik zijn erg verschillend maar vullen elkaar daardoor juist goed aan. De berg aan ervaring van Gilbert in het MMA kwam goed van pas om mij juist te begeleiden en zijn begeleiding beviel me prima.
Kan je iets vertellen over hoe jij de wedstrijd tegen Sims ervaarde?
Hij probeerde eerst met stoten en trappen een paar acties te maken maar dat counterde ik meteen met een paar combinaties. Omdat ik hem meteen onder druk zette en een overwicht had met het staande gevecht leek het wel of hij een beetje in paniek raakte. Daarop probeerde hij mij naar de grond te brengen door naar mijn benen te duiken. Na een aantal pogingen lukte hem dit en ik kwam op mijn rug terecht met hem boven op me. Toen stond ik even onderdruk omdat hij begon te stoten en ik moeite had me te verdedigen. Na 2 a 3 minuten kon ik hem kantelen en kwam ik boven op hem. Daar begon ik meteen te stoten en na een aantal goede rake klappen kon ik hem pakken in een armklem.
Hoe voelt het om in 1 week 3 partijen te vechten en ze alle drie te winnen?
Na de laatste wedstrijd viel er wel een druk van me af. Omdat je toch wil presteren en de kans op blessures groot is.
Begin December vertrok je alweer naar het buitenland. Dit keer naar Amerika voor het geven van 2 seminars. Je hebt in het verleden al vaker seminars in Amerika gegeven. Hoe ziet zo'n seminar van jou er uit?
De opbouw van het seminar is als volgt; eerst een goede warm-up van ongeveer een half uur, dan een uur basis technieken gevolgd door basis combinaties. Hierna houd ik meestal een korte pauze zodat de studenten even kunnen drinken en vragen stellen. In het tweede gedeelte ligt de nadruk meer op counter oefeningen en tenslotte sparring. Deze opbouw is vergelijkbaar met een basistraining van Vos-gym alleen neem ik hiervoor 3 uur de tijd. Omdat ze in de VS technisch gezien jaren achter lopen, is mijn bedoeling vooral het verschil te benadrukken tussen de stijl zoals wij die bij Vos-gym trainen en de manier zoals zij trainen.
En wat voor soort mensen komen hier op af?
Het niveau van de deelnemers verschilt erg. Er komen beginnende recreanten op af maar ook wedstrijdvechters en instructeurs van allerlei scholen uit de omtrek. De laatste keer kwamen zelfs een aantal deelnemers uit andere staten speciaal voor de seminars.
Als je daar bent, train je dan ook?
Zelf probeer ik in de tijd dat ik daar ben zoveel mogelijk Braziliaans Jiu-jitsu te trainen. Dit om mijn handigheid in het grondgevecht te vergroten.
Is er een groot verschil in het volgen van lessen daar in Amerika dan hier in Nederland?
Sinds het winnen door Royce Gracie van de eerste UFC's met behulp van jiu-jitsu technieken is het Braziliaans jiu-jitsu met name in de VS erg populair. Dit komt waarschijnlijk ook doordat er een echte worstelcultuur heerst. Hierdoor is het niveau van het grondgevecht daar erg hoog, dit in tegenstelling tot Nederland waar het staande gevecht veel meer leeft
Nou vertelde je dat je in februari alweer naar Amerika gaat. En wel voor een volle maand. Wat ga je daar doen?
In februari ga ik vier weken naar Los Angeles om daar te trainen bij de Braziliaans jiu-jitsu school van Rickson Gracie. Hij is een specialist op het gebied van het grondgevecht en staat bekend om zijn verfijnde techniek.
Hoe zie jij je toekomst in de sport?
In de toekomst wil ik zeker actief blijven in de vechtsport. Tegenwoordig geef ik ook les in zowel Kickboksen als Braziliaans jiu-jitsu en dat vindt ik erg leuk. Dit is zeker iets waar ik in de toekomst meer mee wil doen. Daarbij kijk ik wat er op me afkomt voor wat betreft wedstrijden. Ik sta open voor MMA maar mijn voorkeur gaat toch uit naar het Kickboksen.
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik wil iedereen veel succes wensen voor het komende seizoen en vooral ook veel plezier.
Antoni bedankt!
INTERVIEW ANTONI HARDONK
Antoni, afgelopen jaar, heb je drie wedstrijden gevochten in korte tijd achter elkaar. Op 13 november deed je mee aan een viermanstoernooi in Finland en een week later stond je in Hawaii. Alle drie de partijen won je.
Om met Finland te beginnen. Vertel eens over die eerste partij tegen Abdouliie Joof.
De wedstrijd tegen ABdoulie Joof uit Sweden was de 3e partij van de avond en ik kon dus lekker snel aan de slag. Hij was voor mij een onbekende en ik had dus geen idee wat ik kon verwachten. In het begin kwam hij met eenmalige harde trappen naar het lichaam en mijn onderarmen. Dit zag ik echter goed aankomen en ik kon hierop makkelijker counteren met stootcombinaties. Deze ving hij op zijn dekking maar daar kreeg hij toch last van. Doordat hij vrij voorspelbaar werd kon ik de druk opvoeren en blijven stoten naar zijn hoofd en lichaam. Hierdoor kon ik hem ook steeds makkelijker raken met trappen. De 2e ronde was hij al een stuk minder gevaarlijk en kon ik meer en meer initiatief nemen. Mijn stoten ving hij op zijn dekking en als ik een low-kick maakte pakte hij mijn been om me op de grond te gooien. Dit vond ik echter niet erg want hierdoor was elke low-kick wel raak en kreeg hij daar last van. Aan het einde van de 2e ronde raakte ik hem een paar keer hard met opstoten en kreeg hij een knock-down na een knie op zijn gezicht. Duidelijk werd ook dat hij last kreeg van de low-kicks. In de rust na 2 rondes gooide zijn hoek de handdoek.
En hoe heb je de Finse Petri Reima in de finale verslagen?
Deze tegenstander was duidelijk een sterkere bokser en zette veel druk naar voren. Ik kon hem echter goed raken met stootcombinaties en ook met low-kicks. Aan het einde van de 1e ronde begon hij al duidelijk last te krijgen van zijn linker been. In de rust kreeg ik te horen van sensei Vos en sensei Hippolyte dat ik door moest gaan met low-kicks en dat deed ik ook. Na 30 sec. kon hij niet meer op zijn benen staan en was de finale beslist.
Je wist dat je een week later een MMA partij moest vechten in Hawaï. Hoe stond je daar tegenover? Gaf het een extra druk op je in Finland om zo goed mogelijk (zonder blessures) uit de wedstrijden te komen? Of had je zo iets van.. Ik zie wel hoe ik er uitkom?
Voor het toernooi in Finland probeerde ik zo min mogelijk aan de wedstrijd in Hawaï te denken omdat ik eerst de klus in Finland moest klaren. Belangrijk was om het in Finland zo goed mogelijk te doen zodat ik weinig blessures zou oplopen. Hawaï was voor mij van latere zorg.
Had je overigens blessures van deze twee partijen overgehouden?
Ik had twee blauwe schenen maar dat belemmerde niet mijn vechten en was dus niet zo erg.
De dag na de wedstrijden, ben je terug naar Nederland gegaan en een dag of twee later zat je alweer in het vliegtuig naar Hawaï. Wat wist je van je tegenstander Wes Sims?
Wat ik wist was dat hij lang (ongeveer 2.05 m) is en ongeveer 120 kg weegt. Verder wist ik dat hij getraint wordt door Marc Coleman en dat zegt iets over de stijl van vechten. Zij brengen de tegenstander naar de grond om hem daar met stoten uit te schakelen.
Op de dag van de wedstrijden, bleek in eens dat je niet in een ring zou vechten, maar in een kooi. Wat vond je daar van? Aangezien je nog geen ervaring had met het vechten in een kooi.
Ja, dat was inderdaad een nieuwe ervaring voor mij. Voor mij persoonlijk maakt het niet zoveel uit of het gevecht nou plaats vind in een ring, een kooi of op de mat.
Gilbert Yvel was met je mee als coach. Hoe vond je dat en gaf hij goede aanwijzingen?
De samenwerking met Gilbert verliep prima. Sinds het laatste jaar trainen we samen en hebben we elkaar veel beter leren kennen. We hebben veel respect voor elkaar als vechter en mens. Gilbert en ik zijn erg verschillend maar vullen elkaar daardoor juist goed aan. De berg aan ervaring van Gilbert in het MMA kwam goed van pas om mij juist te begeleiden en zijn begeleiding beviel me prima.
Kan je iets vertellen over hoe jij de wedstrijd tegen Sims ervaarde?
Hij probeerde eerst met stoten en trappen een paar acties te maken maar dat counterde ik meteen met een paar combinaties. Omdat ik hem meteen onder druk zette en een overwicht had met het staande gevecht leek het wel of hij een beetje in paniek raakte. Daarop probeerde hij mij naar de grond te brengen door naar mijn benen te duiken. Na een aantal pogingen lukte hem dit en ik kwam op mijn rug terecht met hem boven op me. Toen stond ik even onderdruk omdat hij begon te stoten en ik moeite had me te verdedigen. Na 2 a 3 minuten kon ik hem kantelen en kwam ik boven op hem. Daar begon ik meteen te stoten en na een aantal goede rake klappen kon ik hem pakken in een armklem.
Hoe voelt het om in 1 week 3 partijen te vechten en ze alle drie te winnen?
Na de laatste wedstrijd viel er wel een druk van me af. Omdat je toch wil presteren en de kans op blessures groot is.
Begin December vertrok je alweer naar het buitenland. Dit keer naar Amerika voor het geven van 2 seminars. Je hebt in het verleden al vaker seminars in Amerika gegeven. Hoe ziet zo'n seminar van jou er uit?
De opbouw van het seminar is als volgt; eerst een goede warm-up van ongeveer een half uur, dan een uur basis technieken gevolgd door basis combinaties. Hierna houd ik meestal een korte pauze zodat de studenten even kunnen drinken en vragen stellen. In het tweede gedeelte ligt de nadruk meer op counter oefeningen en tenslotte sparring. Deze opbouw is vergelijkbaar met een basistraining van Vos-gym alleen neem ik hiervoor 3 uur de tijd. Omdat ze in de VS technisch gezien jaren achter lopen, is mijn bedoeling vooral het verschil te benadrukken tussen de stijl zoals wij die bij Vos-gym trainen en de manier zoals zij trainen.
En wat voor soort mensen komen hier op af?
Het niveau van de deelnemers verschilt erg. Er komen beginnende recreanten op af maar ook wedstrijdvechters en instructeurs van allerlei scholen uit de omtrek. De laatste keer kwamen zelfs een aantal deelnemers uit andere staten speciaal voor de seminars.
Als je daar bent, train je dan ook?
Zelf probeer ik in de tijd dat ik daar ben zoveel mogelijk Braziliaans Jiu-jitsu te trainen. Dit om mijn handigheid in het grondgevecht te vergroten.
Is er een groot verschil in het volgen van lessen daar in Amerika dan hier in Nederland?
Sinds het winnen door Royce Gracie van de eerste UFC's met behulp van jiu-jitsu technieken is het Braziliaans jiu-jitsu met name in de VS erg populair. Dit komt waarschijnlijk ook doordat er een echte worstelcultuur heerst. Hierdoor is het niveau van het grondgevecht daar erg hoog, dit in tegenstelling tot Nederland waar het staande gevecht veel meer leeft
Nou vertelde je dat je in februari alweer naar Amerika gaat. En wel voor een volle maand. Wat ga je daar doen?
In februari ga ik vier weken naar Los Angeles om daar te trainen bij de Braziliaans jiu-jitsu school van Rickson Gracie. Hij is een specialist op het gebied van het grondgevecht en staat bekend om zijn verfijnde techniek.
Hoe zie jij je toekomst in de sport?
In de toekomst wil ik zeker actief blijven in de vechtsport. Tegenwoordig geef ik ook les in zowel Kickboksen als Braziliaans jiu-jitsu en dat vindt ik erg leuk. Dit is zeker iets waar ik in de toekomst meer mee wil doen. Daarbij kijk ik wat er op me afkomt voor wat betreft wedstrijden. Ik sta open voor MMA maar mijn voorkeur gaat toch uit naar het Kickboksen.
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik wil iedereen veel succes wensen voor het komende seizoen en vooral ook veel plezier.
Antoni bedankt!