Robbie
19-03-2005, 01:53
Sambo klinkt heel wat exotischer dan het is
door MARIËLLE VERSTEGEN
17 MAART 2005 - OMMEN - Het klinkt exotischer dan het in werkelijkheid is. Sambo is geen zwoele dans, geen tropische cocktail of een paradijselijk bounty - eiland. Sambo is een vechtsport. ‘Judo, maar dan zonder regels’, legt de kenner uit. ‘Bijna alles mag.’.
Sportschool Emsland ligt verscholen in de bossen van Ommen. De koeien, die hier ooit vredelievend stonden te grazen, hebben plaats gemaakt voor krachtpatsers. De grote schuur naast de boerderij doet dienst als krachthonk annex sportzaal. De sfeer is er gemoedelijk. Bij de deur staan zwarte leren klompen. Een paar meter verderop rennen sporters rondjes op de grote blauwe mat.
Kenner
Frank Ningbers is net klaar met lesgeven. Hem moeten we hebben. Hij is de kenner als het op sambo aankomt. Ningbers (25) doet aan sambo. Erbij dan, want eigenlijk is hij judoka. ‘Sambo is voor tachtig procent judo en ook wat worstelen. Er zijn veel minder regels. Er mag ook veel meer, zoals been- en nekklemmen, dat is bij judo verboden.’ Dat Ningbers - net als zijn broertjes Henk-Jan (17) en Wouter (15) - in het sambo verzeild is geraakt, is niet vreemd. Jaren geleden heeft pa Ningbers zich op verzoek over de sport in Nederland ontfermd. Hendrik-Jan Ningbers (54) was als sportschooleigenaar al thuis in judo en karate. Sambo kwam erbij. Zijn zonen deden het thuis, en met jeugd werden toernooien in het buitenland bezocht. Die zijn - met Rusland als bakermat van de vechtsport - niet naast de deur. ‘Siberië, Canada en Litouwen’, noemt Frank het rijtje oorden waar hij gevochten heeft. Heel bijzonder, blijkt uit de verhalen. Siberië? ‘Best wel koud’, is het eerste wat in Frank opkomt. ‘Maar ook heel mooi om mee te maken. Ik stapte daar het vliegtuig uit en toen ze doorkregen dat wij uit Nederland kwamen, had ik meteen een cameraploeg voor mijn neus staan en allemaal verslaggevers erbij. Dat waren ze niet gewend, Nederlanders op hun toernooi.’
Grandioos
Pa, tevens sponsor, ging ook mee. ‘Echt perfect geregeld daar. Alle teams kregen een eigen busje met chauffeur en een eigen vertaler. Dat was echt grandioos.’ Die extra’s kunnen de vijftien deelnemende landen aan het 15e Dutch Open in Dalfsen niet verwachten. Zo’n 900 deelnemers verwachten ze in de Trefkoele. Morgen voor de Dutch Open Sambo, zaterdag zijn judo en karate aan de beurt. Een heel geregel nog, van visum tot huisvesting. ‘Maar we hebben het allemaal weer rond.’
Huize Ningbers kan deze dagen het best worden omgedoopt tot sambo-dorp, ook hier worden teams ondergebracht. Want naast de sportschool heeft de voormalig veehouder ook nog een camping en kampeerboerderij bij huis.
door MARIËLLE VERSTEGEN
17 MAART 2005 - OMMEN - Het klinkt exotischer dan het in werkelijkheid is. Sambo is geen zwoele dans, geen tropische cocktail of een paradijselijk bounty - eiland. Sambo is een vechtsport. ‘Judo, maar dan zonder regels’, legt de kenner uit. ‘Bijna alles mag.’.
Sportschool Emsland ligt verscholen in de bossen van Ommen. De koeien, die hier ooit vredelievend stonden te grazen, hebben plaats gemaakt voor krachtpatsers. De grote schuur naast de boerderij doet dienst als krachthonk annex sportzaal. De sfeer is er gemoedelijk. Bij de deur staan zwarte leren klompen. Een paar meter verderop rennen sporters rondjes op de grote blauwe mat.
Kenner
Frank Ningbers is net klaar met lesgeven. Hem moeten we hebben. Hij is de kenner als het op sambo aankomt. Ningbers (25) doet aan sambo. Erbij dan, want eigenlijk is hij judoka. ‘Sambo is voor tachtig procent judo en ook wat worstelen. Er zijn veel minder regels. Er mag ook veel meer, zoals been- en nekklemmen, dat is bij judo verboden.’ Dat Ningbers - net als zijn broertjes Henk-Jan (17) en Wouter (15) - in het sambo verzeild is geraakt, is niet vreemd. Jaren geleden heeft pa Ningbers zich op verzoek over de sport in Nederland ontfermd. Hendrik-Jan Ningbers (54) was als sportschooleigenaar al thuis in judo en karate. Sambo kwam erbij. Zijn zonen deden het thuis, en met jeugd werden toernooien in het buitenland bezocht. Die zijn - met Rusland als bakermat van de vechtsport - niet naast de deur. ‘Siberië, Canada en Litouwen’, noemt Frank het rijtje oorden waar hij gevochten heeft. Heel bijzonder, blijkt uit de verhalen. Siberië? ‘Best wel koud’, is het eerste wat in Frank opkomt. ‘Maar ook heel mooi om mee te maken. Ik stapte daar het vliegtuig uit en toen ze doorkregen dat wij uit Nederland kwamen, had ik meteen een cameraploeg voor mijn neus staan en allemaal verslaggevers erbij. Dat waren ze niet gewend, Nederlanders op hun toernooi.’
Grandioos
Pa, tevens sponsor, ging ook mee. ‘Echt perfect geregeld daar. Alle teams kregen een eigen busje met chauffeur en een eigen vertaler. Dat was echt grandioos.’ Die extra’s kunnen de vijftien deelnemende landen aan het 15e Dutch Open in Dalfsen niet verwachten. Zo’n 900 deelnemers verwachten ze in de Trefkoele. Morgen voor de Dutch Open Sambo, zaterdag zijn judo en karate aan de beurt. Een heel geregel nog, van visum tot huisvesting. ‘Maar we hebben het allemaal weer rond.’
Huize Ningbers kan deze dagen het best worden omgedoopt tot sambo-dorp, ook hier worden teams ondergebracht. Want naast de sportschool heeft de voormalig veehouder ook nog een camping en kampeerboerderij bij huis.