team killerfighters
19-05-2005, 17:33
http://www.killerfighters.com/images/020.jpg
http://www.killerfighters.com/images/021a.jpg
http://www.killerfighters.com/images/024.jpg
http://www.killerfighters.com/images/045.jpg
Verslag Superpiele Vs. Leonard (thai) 8 mei 2005
Geheel onverwacht kreeg ik 2 dagen voor de wedstrijd de vraag voorgelegd of ik wil invallen tegen Leonard, de bekende Thaise vechter. 3 weken daarvoor mijn training aangepast wegens een blessure van de wedstrijd tegen Lima. Daar heb ik de wedstrijd moeten staken door een gebroken neus. Ik was mij er op aan het voorbereiden om in Druten te gaan vechten op 15 mei. Deze partij kon niet doorgaan dus heb ik eigenlijk minimaal getraind. Er is inmiddels een partij geregeld in Roemenië voor 14 mei. Toch heb ik gehoor gegeven aan de oproep voor de partij tegen Leonard. Dit vond plaats 8 mei.
Met in het achterhoofd dat ik toch zeker naar Roemenië wil gaan, ben ik naar Duitsland vertrokken.
De 1e ronde: Dit was behoorlijk aftasten, kijken wat Leonard zou doen. Hij ging vooral trappen en ik ging juist de hele tijd bewegen en om hem heen draaien. Ik stap erin met een bokscombinatie, direct er weer uit en snel weer bewegen.
Deze ronde gingen we behoorlijk gelijk op. Hij trapte alles tegen de dekking aan.
De 2e ronde was eigenlijk qua vechten het zelfde verhaal. Ik wist waar ik bij hem op moest letten. Vooral op die keiharde trappen van hem! Hij wilde de hele tijd clinchen. Deze ontweek ik. Hij kreeg mij maar niet op de manier die hij graag wilde. Hij kon maar niet in zijn eigen spelletje komen. Daar zorgde ik wel voor.
De 3e ronde. Hierin deed hij vooral de voorwaartse trappen en op mijn bovenbeen trappen. Want hij wist dat als ik te dicht bij hem zou komen, dat het voor hem verkeerd zou aflopen. Vooral op het hoofd kon hij niets hebben. Ik kwam goed door met mijn bokscombinatie. Hij zocht direct weer de clinch op om rust te krijgen. De laatste 10 seconden hoorde ik mijn vader zeggen: “linkse hoek, en direct een rechtse halve trap naar het hoofd!� die linkse hoek was gelijk goed raak. Hij ging naar achter toe wankelen en helaas raakte ik zijn hoofd alleen met mijn grote teen. Dit had helaas niet het gewenste effect.
De 4 ronde was vooral veel clinchen. De Thai wilde ook werpen. Dit kreeg hij niet voor elkaar. De hele tijd de voorwaartse trappen op mijn bovenbeen. Ik raakte hem goed met een linkse hoek, hieroverheen een 3 stootscombinaties. Toen ging hij naar achteren toe in de touwen. Ik bleef staan en liet hem bijkomen. Dit was achter verkeerd. Ik had hem niet tot rust moeten laten komen, een domme fout. Juist toen had ik door moeten stoten.
Ronde 5: dit was een beetje elkaar in het gezicht lachen. We deden beiden eigenlijk niet zoveel. Een paar lichte trappen uitgedeeld maar vooral veel bewegen, weinig vechten.
Dit was geen spectaculaire ronde.
Uiteindelijk heb ik verloren op punten. (dit waren slechts 2 punten minder!).
Zonder enige blessure uit de wedstrijd gekomen en blij dat ik dus een paar dagen na de partij naar Roemenië kon. Het was dan ook een grote domper toen ik vernam dat Roemenië niet door kon gaan! Als ik dit geweten had, was ik er in Duitsland volledig voor gegaan, desnoods met blessures! Dat had een nog meer spectaculaire partij opgeleverd!
Tja, en toen begon de 6e ronde: het gezellig napraten, eten en drinken met de andere vechters. Vooral met mijn tegenstander nog een biertje gedronken en gelachen. Echt een sportieve tegenstander! Dit was reuze gezellig, voor herhaling vatbaar!
http://www.killerfighters.com/images/021a.jpg
http://www.killerfighters.com/images/024.jpg
http://www.killerfighters.com/images/045.jpg
Verslag Superpiele Vs. Leonard (thai) 8 mei 2005
Geheel onverwacht kreeg ik 2 dagen voor de wedstrijd de vraag voorgelegd of ik wil invallen tegen Leonard, de bekende Thaise vechter. 3 weken daarvoor mijn training aangepast wegens een blessure van de wedstrijd tegen Lima. Daar heb ik de wedstrijd moeten staken door een gebroken neus. Ik was mij er op aan het voorbereiden om in Druten te gaan vechten op 15 mei. Deze partij kon niet doorgaan dus heb ik eigenlijk minimaal getraind. Er is inmiddels een partij geregeld in Roemenië voor 14 mei. Toch heb ik gehoor gegeven aan de oproep voor de partij tegen Leonard. Dit vond plaats 8 mei.
Met in het achterhoofd dat ik toch zeker naar Roemenië wil gaan, ben ik naar Duitsland vertrokken.
De 1e ronde: Dit was behoorlijk aftasten, kijken wat Leonard zou doen. Hij ging vooral trappen en ik ging juist de hele tijd bewegen en om hem heen draaien. Ik stap erin met een bokscombinatie, direct er weer uit en snel weer bewegen.
Deze ronde gingen we behoorlijk gelijk op. Hij trapte alles tegen de dekking aan.
De 2e ronde was eigenlijk qua vechten het zelfde verhaal. Ik wist waar ik bij hem op moest letten. Vooral op die keiharde trappen van hem! Hij wilde de hele tijd clinchen. Deze ontweek ik. Hij kreeg mij maar niet op de manier die hij graag wilde. Hij kon maar niet in zijn eigen spelletje komen. Daar zorgde ik wel voor.
De 3e ronde. Hierin deed hij vooral de voorwaartse trappen en op mijn bovenbeen trappen. Want hij wist dat als ik te dicht bij hem zou komen, dat het voor hem verkeerd zou aflopen. Vooral op het hoofd kon hij niets hebben. Ik kwam goed door met mijn bokscombinatie. Hij zocht direct weer de clinch op om rust te krijgen. De laatste 10 seconden hoorde ik mijn vader zeggen: “linkse hoek, en direct een rechtse halve trap naar het hoofd!� die linkse hoek was gelijk goed raak. Hij ging naar achter toe wankelen en helaas raakte ik zijn hoofd alleen met mijn grote teen. Dit had helaas niet het gewenste effect.
De 4 ronde was vooral veel clinchen. De Thai wilde ook werpen. Dit kreeg hij niet voor elkaar. De hele tijd de voorwaartse trappen op mijn bovenbeen. Ik raakte hem goed met een linkse hoek, hieroverheen een 3 stootscombinaties. Toen ging hij naar achteren toe in de touwen. Ik bleef staan en liet hem bijkomen. Dit was achter verkeerd. Ik had hem niet tot rust moeten laten komen, een domme fout. Juist toen had ik door moeten stoten.
Ronde 5: dit was een beetje elkaar in het gezicht lachen. We deden beiden eigenlijk niet zoveel. Een paar lichte trappen uitgedeeld maar vooral veel bewegen, weinig vechten.
Dit was geen spectaculaire ronde.
Uiteindelijk heb ik verloren op punten. (dit waren slechts 2 punten minder!).
Zonder enige blessure uit de wedstrijd gekomen en blij dat ik dus een paar dagen na de partij naar Roemenië kon. Het was dan ook een grote domper toen ik vernam dat Roemenië niet door kon gaan! Als ik dit geweten had, was ik er in Duitsland volledig voor gegaan, desnoods met blessures! Dat had een nog meer spectaculaire partij opgeleverd!
Tja, en toen begon de 6e ronde: het gezellig napraten, eten en drinken met de andere vechters. Vooral met mijn tegenstander nog een biertje gedronken en gelachen. Echt een sportieve tegenstander! Dit was reuze gezellig, voor herhaling vatbaar!