PDA

View Full Version : Joval in het AD



Makijs
30-07-2005, 09:51
Het ware karakter van Raymond Joval
Door Pim Sedee

http://www.ad.nl/artikelen/Sport/1122526782709.html

http://www.ad.nl/images/raymondjovalgroot.jpg
Raymond 'Hallelujah' Joval (36) werd dit jaar Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Wie is die man achter het lintje?

Treinstation

Het is onmiskenbaar Ray 'Hallelujah' Joval die het treinstation Amsterdam Amstel binnenslentert. De donkere glazen van zijn gouden zonnebril bedekken zijn ogen. Het kapsel is bizar; goudgekleurd en getrimd tot een kroon. Is deze excentrieke profbokser ook de man die een lintje kreeg opgespeld vanwege zijn belangeloze inzet voor jongerenprojecten in Amsterdam?

De eerste minuten van het gesprek verlopen moeizaam. Joval heeft een blessure overgehouden aan zijn gewonnen wereldtitelgevecht tegen de Belg Lansana Diallo. Hij wil echter niets kwijt over die kwetsuur. Als dergelijke informatie openbaar wordt, kunnen opponenten daar naar zijn mening van profiteren in de ring. Zij zullen bewust die zwakke plekken met de vuist bestoken. Dus is de Amsterdammer vooral zwijgzaam. ,,Ik had eigenlijk niet zoveel zin in deze dag'', zegt hij.

Auto

Joval stelt voor om met zijn bolide door Amsterdam te toeren. Zo kan hij laten zien waar hij vandaan komt. In wat voor buurt hij opgroeide. Waar hij zich nog steeds zo thuis voelt. De wereldkampioen blijkt een gammele, rode Hyundai te bezitten. Hij verlegt wat rotzooi naar de achterbank en kachelt naar Amsterdam-Oost. ,,Nu woon ik niet meer hier'', vertelt hij. ,,Ik leef met mijn vriendin, twee zoons en een dochter in Zuid-Oost. Eén dochter woont in Finland, haar zie ik helaas niet vaak.''

Een groot gedeelte van zijn jeugd leefde Joval in stadsdeel Oost, al verhuisde hij als driejarig jochie met zijn familie naar Suriname. Het gezin keerde, toen hij 11 jaar was, terug in dezelfde Amsterdamse buurt. In de hoofdstad kwam de puberende Raymond in aanraking met de bokssport. ,,Een vriend van me introduceerde me bij een boksschool. Hij kwam de trainingen steeds zonder kleerscheuren door. Dan moet ik het ook kunnen, dacht ik.'' De 36-jarige Amsterdammer krijgt steeds meer plezier in de rondleiding. Hij verhaalt over zijn jeugdstreken en spreekt vol trots over zijn jongere broer, die tegenwoordig banketbakker is.

Dan wordt Joval gebeld door een vrouw. Ze vraagt hem of hij een Russische bokser, die zijn heil heeft gezocht in Nederland, kan onderbrengen bij een geschikte boksschool. Even schiet de Amsterdammer in zijn rol als onaantastbare succesbokser. Natuurlijk kan hij iets regelen. ,,I'm the world champion'', roept hij luid door de telefoon.

Café

Vlakbij stadsdeel Zeeburg strijkt hij neer in een stil café. Daar komt het ware karakter van Joval langzaam naar boven. Rustig legt de bokser uit, waarom hij zich is gaan inzetten voor jongerenprojecten. ,,Een jaar of zeven geleden was hier veel oproer onder jongeren. Buurthuizen verdwenen door bezuinigingen. Die plaatsen werden dichtgetimmerd; er was plotseling geen honk meer voor tieners. Dus gingen ze hangen en zich vervelen op straat.''

Via de gemeente kreeg Joval de beschikking over een kleine ruimte, waar hij één keer per week boksles mocht geven. Het doel: jongeren van de straat halen. Het plan pakte redelijk goed uit, vooral doordat hij als beroemde bokser aanzien genoot bij de plaatselijke jeugd. Twee jaar lang gaf hij er les. Er kwamen elke keer zo'n 15 jongeren op zijn trainingen af. Zuchtend: ,,Het was een kleine bijdrage. Maar alle beetjes helpen, toch?''

Na die twee jaar staakte Joval zijn nobele initiatief. De mogelijkheden waren te beperkt om een stelselmatige verbetering aan te brengen. De bokser ging op zoek naar betere alternatieven en vond ze ook. ,,Gastjes en meiden van 13 jaar zijn moeilijk te boeien'', verklaart Joval. ,,Dus wilde ik hen directer aanpakken, niet meer afwachten of ze toevallig bereid waren om naar een training in een kleine ruimte te komen.''

De wereldkampioen ging lessen verzorgen op scholen. Tijdens de gymles probeerde hij zijn pupillen te interesseren voor de sport. Emotioneel: ,,Ik wil hen discipline aanleren, ik wil ze overbrengen hoe ze met agressie moeten omgaan. Al help ik maar een enkeling vooruit, ik heb het er voor over. Ik weet uit eigen ervaring hoe het verkeerd kan gaan. Mijn ouders werkten tijdens mijn jeugd, dus verbleef ik ook altijd in buurthuizen. Op een gegeven moment werd door de gemeente echter gekort op de subsidies. Jongerencentra moesten selfsupporting worden. Tieners gingen wiet verkopen om geld te verdienen voor hun honk. Ik ben ontsnapt aan zo'n situatie en ik hoop anderen te kunnen helpen ontsnappen.''

School

Joval herpakt zich. ,,We gaan een school opzoeken'', besluit hij. De Hyundai wordt weer in beweging gezet en stopt al snel bij de Dapperschool. Uit de ontvangst blijkt pas echt dat de woorden van de Amsterdammer niet loos waren. Op het plein wordt hij begroet door moeders. In een klaslokaal kijken leerlingen hem met grote ogen aan. Docenten kloppen de bokser op de schouder. ,,Goed om je weer te zien'', zegt een lerares.

De Dapperschool is een basisschool. Ideaal, vindt Joval. ,,Zo kan ik hen op een jonge leeftijd bereiken'', legt hij uit. ,,Hier ben ik dan ook al een paar keer eerder geweest.'' De kinderen uit groep zeven hebben geluk vandaag. 'Meester Halleluja', zoals een leerling Joval aanspreekt, is bereid hen wat trucjes bij te brengen in de ruime gymzaal. De wereldkampioen pakt twee boksballen uit het magazijn, merkt achteloos op dat hij die jaren terug heeft gedoneerd aan de school, en hangt deze op aan de ringen die in de lucht zweven. Joval bereidt zich snel voor op zijn les en zet, voor het eerst die dag, zijn zonnebril af.

Onder toeziend oog van gymleraar Ro onderwijst de profbokser de jongeren, op twee na allemaal van allochtone afkomst. Gelach klinkt als ze tegen klasgenoten moeten sparren, uiteraard zonder elkaar hard te raken. Ridder Ray instrueert de leerlingen. Het zweet parelt op zijn voorhoofd. ,,Ben ik nog de beste?'', vraagt hij gekscherend. ,,Ja!'', antwoordt iedereen uit groep zeven volmondig.

Als Joval na de les belooft heel snel terug te komen, applaudisseren de kinderen spontaan. Hij trekt een sprint door de ruimte. Een sliert scholieren volgt hem, bespringt hem, knuffelt met hem. Brutale vragen volgen. ,,Ben je verkeerd geknipt?'', vraagt er één. ,,Nee, hoor. Dit is mijn kroon'', luidt het antwoord. ,,Heb je wel eens iemand knock-out geslagen?'', wil een meisje weten. Joval: ,,Het kan gebeuren, maar ik doe het liever niet.'' Dan sluit hij zijn les af. De gymleraar neemt het initiatief weer over.

Auto II

Hij slentert terug naar zijn auto. Joval is moe, maar zichtbaar voldaan. Eén zo'n les verschaft hem meer plezier dan het in ontvangst nemen van een lintje. ,,Maar'', vult hij aan. ,,Het lintje is ook belangrijk. Ik vat het op als een stimulans om deze dingen te blijven doen.''

Misschien is het God geweest die hem hiervoor op aarde heeft gezet, mijmert de diep-religieuze bokser in de auto. ,,Ieder mens krijgt immers een doel mee in het leven.'' Als de gammele Hyundai Amsterdam Amstel nadert, straalt de Amsterdammer. Wat een verschil met een paar uur terug, toen hij begon aan zijn rondleiding. Joval was even de chagrijnige profbokser, maar heeft uiteindelijk zijn ware karakter blootgegeven. Hij is een fascinerende weldoener gebleken.

,,Weet je'', zegt hij nog. ,,Ook al is mijn bijdrage niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat, ik vind het belangrijk wat ik doe. Dit werk moet doorgaan.''

Anonymous
30-07-2005, 10:41
thnx. tof artikel!

Jeru
30-07-2005, 13:04
Thanks Makijs! Leuk stuk!!!

Justinian
30-07-2005, 13:13
Mooi stukje, thanks :thumbs:

blazin.arr0w::::
30-07-2005, 17:40
Joval is een topper :thumbs:

Leuk stuk idd!

Johan H
30-07-2005, 18:43
super!!!! te gek,zo kom je nog eens wat te weten over deze prachtbokser :thumbs: