phranq
08-08-2005, 09:09
Uit de Telegraaf van vandaag:
Gescheurde achillespees nekt Nederlandse bokster
LUCIA VECHT ZICH TERUG NAAR RING
LOS ANGELES – Ze was er zó dichtbij. Zag zichzelf in gedachten al met die felbegeerde belt naar huis gaan. Nog maar elf dagen knokken op dat strikte dieet van eiwitpoeders en bosbessen dat haar de neus uitkwam; slechts elf nachtjes verwijderd van ’de bokspartij van de eeuw’ waarbij één miljoen dollar te verdienen viel, hoorde ze tijdens de zoveelste training in snikheet Vegas ineens gekraak. Een misselijkmakend geluid, alsof ze door het hout van de vloer was gegaan. Het was haar achillespees die op twee plaatsen scheurde; een blessure die zeker vier maanden herstel vergt. Maar Lucia Rijker zou Lucia Rijker niet zijn als ze niet vastberaden was door te knokken. „Met een beetje steun van mijn fans komt dat gevecht er alsnog!�
Het is de instelling die haar zo kenmerkt. Hoewel de overwinningen en knock-outs achter haar naam niet meer te tellen zijn, heeft de inmiddels 37- jarige Amsterdamse ook vele tegenslagen gekend in haar bijna 20-jarige vechtsportcarrière: sponsorcontracten die werden verbroken, een vader die aan kanker stierf, een moeder die nooit meer de oude werd na een hersenbloeding, conflicten met trainers en onlangs nog een vervelend opstootje in de boksschool met een arme, gefrustreerde bezoeker die alle aandacht rond Lucia slecht kon verkroppen.
„Ik kom er altijd weer sterker uit�, vertelt een optimistische Lucia, met een rood gipsen been. „Natuurlijk was ik vreselijk boos en teleurgesteld toen ik de dag nadat ik mijn pees scheurde wakker werd in het ziekenhuis. Ik dacht aanvankelijk nog doodleuk dat ze de boel wel even konden vastnieten en mij weer terugbrengen naar de training. Ik had de afgelopen weken wel vaker lichamelijke mankementjes gehad. Dit was dus wel even een enorme klap. Maar ik heb geleerd dat je je beter zo snel mogelijk kunt neerleggen bij wat je is overkomen. Met terugkijken en zielig doen bereik je niets.�
Het is haar boeddhistische alter ego dat spreekt. „Waarom dit moest gebeuren weet ik niet. Nog niet. Die wijsheid komt altijd pas later. Maar ik weet dat ik op een dag kan concluderen dat het ergens goed voor is geweest.�
Ironisch genoeg stond Lucia Rijker op de dag van het sportongeluk op met een slecht gevoel. „Ik wilde niet naar de training die dag. De temperatuur in Las Vegas was opgelopen tot zo’n 45 graden, mijn lijf protesteerde. Maar goed, mijn trainer wilde niets van afzeggen horen. Vond dat ik niet moest zeuren en gewoon moest komen. Dus ik ging�, vertelt ze. Nuchter: „Die pees was anders misschien de dag daarna wel gescheurd.�
Reactie van haar opponent, de felle Christy Martin, heeft ze niets vernomen. „Zo gaat dat in dit wereldje. Ik heb later wel begrepen dat haar eerste reactie zoiets was als ’suck it up’, ofwel ’ze moet zich er maar overheen zetten’. Nou geloof me, als ik dat had gekund, had ik dat zeker gedaan.�
De reacties daarentegen van haar fans waren hartverwarmend. „Mijn voicemail stond elke dag vol en ik heb echt duizenden mailtjes ontvangen van mensen uit de hele wereld. Ik hoop dat mensen me ook de komende weken niet vergeten en veelvuldig de site www.luciarijker.net zullen bezoeken. Het is ontzettend belangrijk mijn promotor te laten zien dat het gevecht nog altijd leeft. Alleen dan zal er binnen drie maanden een nieuwe datum worden vastgesteld.�
Lucia zal zich tot die tijd op haar comeback richten. Met fysiotherapie, homeopathie en conditietraining. „Dat stilzitten in zo’n rolstoel, en afhankelijk zijn van anderen die me naar beneden moeten helpen, vind ik het ergste.�
En dus kon haar benedenbuurvrouw in Los Angeles haar ogen niet geloven toen ze van de week een rolstoel aan een touwtje langs haar raam naar beneden zag zakken, gevolgd door Lucia op krukken. „Ik wilde wat aan lichaamsbeweging doen. Een beetje racen met die rolstoel, lekker met mijn hondje op schoot�, grinnikt ze. „Mijn buurvrouw heeft het gefilmd om de wereld te laten zien dat ik er nog steeds ben.�
Hartverwarmend was ook de e-mail van Hillary Swank, de actrice die van Lucia Rijker een stoomcursus boksen kreeg voor Clint Eastwoods film ’One Million Dollar Baby’, waarin Lucia een gemene bijrol speelde.
„En dan was er de surpriseparty die vrienden van mij op die bewuste 30e juli, de dag dat het Million Dollar Lady-gevecht zou plaatsvinden, hadden georganiseerd. Er was een opblaasbare ring met reusachtige handschoenen in de tuin gezet en alle vrienden en familieleden hebben een vriendschappelijk partijtje met elkaar gebokst.�
Het klinkt misschien vreemd, maar voor het eerst in al die jaren dat ik in de Verenigde Staten woon voelde ik me thuis, als een Amerikaan in plaats van een Hollandse die hier toevallig is neergestreken. Het idee dat ik kennelijk zo leef bij de mensen geeft me een fantastisch gevoel.� Volgens haar orthopeed James Stone, een topchirurg die grote namen behandelde als Denzel Washington en het professionele ijshockeyteam The Clippers, zal Lucia binnen vier maanden weer kunnen boksen. „Het gips mag er 1 september af en dan krijg ik een laars met een hiel die elke week wordt verlaagd om de achillespees op te rekken�, vertelt ze.
„Eind van het jaar ga ik alsnog het gevecht aan met Christy Martin �
„Laat ik het positief bekijken: mocht het gevecht eind van het jaar doorgaan, dan is het in ieder geval een stuk koeler voor de training en is het geen hoogseizoen meer. Dan kunnen wellicht meer Nederlandse fans het zich veroorloven naar Vegas af te reizen.�
Gescheurde achillespees nekt Nederlandse bokster
LUCIA VECHT ZICH TERUG NAAR RING
LOS ANGELES – Ze was er zó dichtbij. Zag zichzelf in gedachten al met die felbegeerde belt naar huis gaan. Nog maar elf dagen knokken op dat strikte dieet van eiwitpoeders en bosbessen dat haar de neus uitkwam; slechts elf nachtjes verwijderd van ’de bokspartij van de eeuw’ waarbij één miljoen dollar te verdienen viel, hoorde ze tijdens de zoveelste training in snikheet Vegas ineens gekraak. Een misselijkmakend geluid, alsof ze door het hout van de vloer was gegaan. Het was haar achillespees die op twee plaatsen scheurde; een blessure die zeker vier maanden herstel vergt. Maar Lucia Rijker zou Lucia Rijker niet zijn als ze niet vastberaden was door te knokken. „Met een beetje steun van mijn fans komt dat gevecht er alsnog!�
Het is de instelling die haar zo kenmerkt. Hoewel de overwinningen en knock-outs achter haar naam niet meer te tellen zijn, heeft de inmiddels 37- jarige Amsterdamse ook vele tegenslagen gekend in haar bijna 20-jarige vechtsportcarrière: sponsorcontracten die werden verbroken, een vader die aan kanker stierf, een moeder die nooit meer de oude werd na een hersenbloeding, conflicten met trainers en onlangs nog een vervelend opstootje in de boksschool met een arme, gefrustreerde bezoeker die alle aandacht rond Lucia slecht kon verkroppen.
„Ik kom er altijd weer sterker uit�, vertelt een optimistische Lucia, met een rood gipsen been. „Natuurlijk was ik vreselijk boos en teleurgesteld toen ik de dag nadat ik mijn pees scheurde wakker werd in het ziekenhuis. Ik dacht aanvankelijk nog doodleuk dat ze de boel wel even konden vastnieten en mij weer terugbrengen naar de training. Ik had de afgelopen weken wel vaker lichamelijke mankementjes gehad. Dit was dus wel even een enorme klap. Maar ik heb geleerd dat je je beter zo snel mogelijk kunt neerleggen bij wat je is overkomen. Met terugkijken en zielig doen bereik je niets.�
Het is haar boeddhistische alter ego dat spreekt. „Waarom dit moest gebeuren weet ik niet. Nog niet. Die wijsheid komt altijd pas later. Maar ik weet dat ik op een dag kan concluderen dat het ergens goed voor is geweest.�
Ironisch genoeg stond Lucia Rijker op de dag van het sportongeluk op met een slecht gevoel. „Ik wilde niet naar de training die dag. De temperatuur in Las Vegas was opgelopen tot zo’n 45 graden, mijn lijf protesteerde. Maar goed, mijn trainer wilde niets van afzeggen horen. Vond dat ik niet moest zeuren en gewoon moest komen. Dus ik ging�, vertelt ze. Nuchter: „Die pees was anders misschien de dag daarna wel gescheurd.�
Reactie van haar opponent, de felle Christy Martin, heeft ze niets vernomen. „Zo gaat dat in dit wereldje. Ik heb later wel begrepen dat haar eerste reactie zoiets was als ’suck it up’, ofwel ’ze moet zich er maar overheen zetten’. Nou geloof me, als ik dat had gekund, had ik dat zeker gedaan.�
De reacties daarentegen van haar fans waren hartverwarmend. „Mijn voicemail stond elke dag vol en ik heb echt duizenden mailtjes ontvangen van mensen uit de hele wereld. Ik hoop dat mensen me ook de komende weken niet vergeten en veelvuldig de site www.luciarijker.net zullen bezoeken. Het is ontzettend belangrijk mijn promotor te laten zien dat het gevecht nog altijd leeft. Alleen dan zal er binnen drie maanden een nieuwe datum worden vastgesteld.�
Lucia zal zich tot die tijd op haar comeback richten. Met fysiotherapie, homeopathie en conditietraining. „Dat stilzitten in zo’n rolstoel, en afhankelijk zijn van anderen die me naar beneden moeten helpen, vind ik het ergste.�
En dus kon haar benedenbuurvrouw in Los Angeles haar ogen niet geloven toen ze van de week een rolstoel aan een touwtje langs haar raam naar beneden zag zakken, gevolgd door Lucia op krukken. „Ik wilde wat aan lichaamsbeweging doen. Een beetje racen met die rolstoel, lekker met mijn hondje op schoot�, grinnikt ze. „Mijn buurvrouw heeft het gefilmd om de wereld te laten zien dat ik er nog steeds ben.�
Hartverwarmend was ook de e-mail van Hillary Swank, de actrice die van Lucia Rijker een stoomcursus boksen kreeg voor Clint Eastwoods film ’One Million Dollar Baby’, waarin Lucia een gemene bijrol speelde.
„En dan was er de surpriseparty die vrienden van mij op die bewuste 30e juli, de dag dat het Million Dollar Lady-gevecht zou plaatsvinden, hadden georganiseerd. Er was een opblaasbare ring met reusachtige handschoenen in de tuin gezet en alle vrienden en familieleden hebben een vriendschappelijk partijtje met elkaar gebokst.�
Het klinkt misschien vreemd, maar voor het eerst in al die jaren dat ik in de Verenigde Staten woon voelde ik me thuis, als een Amerikaan in plaats van een Hollandse die hier toevallig is neergestreken. Het idee dat ik kennelijk zo leef bij de mensen geeft me een fantastisch gevoel.� Volgens haar orthopeed James Stone, een topchirurg die grote namen behandelde als Denzel Washington en het professionele ijshockeyteam The Clippers, zal Lucia binnen vier maanden weer kunnen boksen. „Het gips mag er 1 september af en dan krijg ik een laars met een hiel die elke week wordt verlaagd om de achillespees op te rekken�, vertelt ze.
„Eind van het jaar ga ik alsnog het gevecht aan met Christy Martin �
„Laat ik het positief bekijken: mocht het gevecht eind van het jaar doorgaan, dan is het in ieder geval een stuk koeler voor de training en is het geen hoogseizoen meer. Dan kunnen wellicht meer Nederlandse fans het zich veroorloven naar Vegas af te reizen.�