PDA

View Full Version : Zaterdag 9 sept Kyokushin in het AD/RD



Sjaak
09-09-2006, 16:24
Als je niks te doen hebt kan je het AD is doorlezen want vandaag zaterdag 9 september besteed het Algemeen Dagblad aandacht aan de hardste vorm van Karate namelijk : Kyokushinkai Karate

Er staat een compleet pagina groot interview in met een karateka uit Strijen :wink:

Osu Sjaak

Sjaak
09-09-2006, 18:33
Kan je het hier plaatsen Jan ?

Osu Sjaak

jan sensei kyokushin
09-09-2006, 18:36
Kan je het hier plaatsen Jan ?

Osu Sjaak

http://img517.imageshack.us/img517/9373/strandtraining030vn8.jpg

osu :wink:

Ronald
09-09-2006, 19:47
Kan het helaas niet lezen. Ziet er wel goed uit :D .

jan sensei kyokushin
10-09-2006, 07:26
Kan het helaas niet lezen. Ziet er wel goed uit :D . Osu even opslaan en vergroten Ronald niet zo moeilijk toch :wink:

Effective
10-09-2006, 16:38
Kan het helaas niet lezen. Ziet er wel goed uit :D . Osu even opslaan en vergroten Ronald niet zo moeilijk toch :wink:

Sorry Jan, maar dat lukt niet, blijft onleesbaar.
Staat het ergens digitaal?

Osu!

jan sensei kyokushin
10-09-2006, 18:02
Kan het helaas niet lezen. Ziet er wel goed uit :D . Osu even opslaan en vergroten Ronald niet zo moeilijk toch :wink:

Sorry Jan, maar dat lukt niet, blijft onleesbaar.
Staat het ergens digitaal?

Osu! Hoi Effective je hebt gelijk , ik lees het met en loepie(vergrootglasje) :wink: Osu

mvg

Sjaak
11-09-2006, 10:11
Ik zal van de week wel even de tekst plaatsen, iedereen bedankt voor de PM's en alle leuke reactie's. Jullie zijn te gek.

osu Sjaak

ICON
11-09-2006, 11:31
nice sjaak goed bezig

Sjaak
11-09-2006, 17:37
Hier alleen de tekst, foto's zijn weg gelaten

5 artikelen uit het Algemeen Dagblad

PUBLICATION_DATE: 17-07-2006
S_PAGENAME: RHST03
PAGE: 3
PAGENAME: RHST03
HEADLINES: Karateka Van de Velde gaat lesgeven in Azië
NEW_BYLINE: Sjaak van de Velde gaat duizenden Iraniërs tegelijk lesgeven. ARCHIEFFOTO AD|ROTTERDAMS DAGBLAD
COPYRIGHT: 1
EDITION: RH

17 juli 2006

Karateka Van de Velde gaat lesgeven in Azië

STRIJEN
Strijenaar Sjaak van de Velde vertrekt volgende week naar Azië om een groot aantal karateseminars te geven. Daarna gaat hij hetzelfde doen in Brazilië. Van de Velde beoefent Kyokushinkai-karate en is als president van de Europese Karate Organisation uitgenodigd om in de Iraanse hoofdstad Teheran zo'n 25 seminars te verzorgen. ,,Ook zal ik in een stadion enkele duizenden Iraniërs tegelijk lesgeven. Dat lijkt me geweldig,'' zegt Van de Velde, die eerder al lesgaf in Spanje, Duitsland, Engeland en Noorwegen. Als de veiligheidssituatie dat toelaat, vliegt de Strijenaar vervolgens naar Afghanistan. Kyokushinkai (spreek uit als ki-jo koesjien kai) is de enige vorm van karate waarin full-contact plaatsvindt. Er wordt zonder handschoenen en scheenbeschermers gevochten. Schoppen en slaan mag, behalve in het gezicht. Wie iemand neerslaat of neerschopt, is winnaar. Kyokushinkai betekent in het Japans 'De weg van de uiterste waarheid'. In São Paulo staat een watervaltraining op het programma. ,,Daarvoor moet je een ijzeren mentaliteit hebben. Het water komt direct uit de bergen en is steenkoud. Moeilijk om dan controle over je spieren te houden,'' aldus Van de Velde. Ook staan er ontmoetingen gepland met vertegenwoordigers van organisaties uit Chili, Bolivia en Venezuela. Het bezoek aan Brazilië wordt afgesloten met rafting, sky diving, bungy jumping en parachute springen.



PUBLICATION_DATE: 28-07-2006
S_PAGENAME: RHST05
PAGE: 5
PAGENAME: RHST05
HEADLINES: 'Communiceren moet met handen en voeten'
NEW_BYLINE: Sjaak van de Velde uit Strijen verblijft op dit moment in Iran om daar speciale karatetrainingen te geven. FOTO PRIVÉBEZIT
COPYRIGHT: 1
EDITION: RH

28 juli 2006

'Communiceren moet met handen en voeten'

LEAD: Strijenaar Sjaak van de Velde is drie weken in Azië om karatetrainingen te geven. Daarna gaat hij hetzelfde doen in Brazilië. In deze krant vertelt hij over zijn ervaringen.


TEHERAN
,,Het is hier bloedverziekend heet, maar heel gaaf,'' begint Sjaak van de Velde vrijwel meteen. En dat terwijl zijn allereerste ervaring met de hoofdstad van Iran nou niet bepaald allerhartelijkst was. Ik werd bij aankomst meteen door de politie in mijn kraag gegrepen. Ik liep op de luchthaven in een korte broek en dat mocht niet. Moest me al meteen gaan omkleden. En dat bij een temperatuurtje van meer dan veertig graden.'' Van de Velde beoefent Kyokushinkai-karate en is als president van de Europese Karate Organisation uitgenodigd om in Teheran zo'n 25 seminars te verzorgen. Ook zal hij in een stadion enkele duizenden Iraniërs tegelijk lesgeven. Van de Velde, die eerder al lesgaf in Spanje, Duitsland, Engeland en Noorwegen, moet flink aan de temperatuur wennen: ,,Woensdag heb ik een training gegeven aan Iraanse karateka's. Loodzwaar, want de temperatuur liep binnen op tot 45 graden. Een airco was er wel, maar stamde uit de tijd van Ben Hur. Ik snap dan ook niet waarom iedereen van tien jaar en ouder een lange broek aan moet en vrouwen zich helemaal inpakken.''
Die avond was er ter gelegenheid van zijn aanwezigheid een speciaal diner. ,,Ze zijn hier enorm gastvrij. Ik hoef mijn tas niet te dragen, iedereen laat me voor gaan en iedereen probeert me te begroeten door me te zoenen. Heel gek. Jammer is alleen dat helemaal niemand ook maar één woordje Engels spreekt. Communiceren moet hier écht met handen en voeten. Gelukkig gaat het lesgeven in het Japans, de universele taal in het kyokushin karate.''



PUBLICATION_DATE: 18-08-2006
S_PAGENAME: RHST05
PAGE: 5
PAGENAME: RHST05
HEADLINES: 'Iedereen wil met me op de foto'
NEW_BYLINE: Sjaak van de Velde (vooraan in het midden) met een groep cursisten. FOTO PRIVÉBEZIT
COPYRIGHT: 1
EDITION: RH
LEAD: Strijenaar Sjaak van de Velde is deze zomer in Azië en Brazilië om karatetrainingen te geven. Hij vertelt over zijn ervaringen.



18 augustus 2006

'Iedereen wil met me op de foto'

SARACOBA
De trip door Azië zit er op en Sjaak van de Velde is doorgereisd naar Brazilië. Ook daar valt hij van de ene in de andere verbazing en wordt hij als een vorst behandeld. De belangstelling voor zijn trainingen is zeer groot. Onlangs heb ik een karateseminar verzorgd in een stad ongeveer 50 kilometer van Sao Paulo. Er waren rond de honderd karateka's en het was er bloedjeheet, want van airco hebben ze hier nog nooit gehoord. Je kan zien dat het een arm land is. Twee uur lesgeven en daarna een uur lang foto's nemen, want iedereen wilde met me op de foto.'' Karate leeft hier enorm. Ik denk dat het komt doordat de mensen niet veel hebben. De sport is een soort houvast voor hen in een leven met veel criminaliteit.'' De komst van Van de Velde, die voorzitter is van de Europese tak van een internationale karate organisatie, is groot nieuws. Hij heeft interviews aan Braziliaanse kranten gegeven en er zijn tv-opnames gemaakt van een van zijn seminars.
De situatie is niet anders dan in Iran. ,,Daar heb ik drie keer op de voorpagina gestaan van een krant met een oplage van 40 miljoen! In de krant noemen ze me zijne excellentie shihan Sjaak van de Velde. Ze zijn gek hier, maar het is wel leuk al die aandacht en dat enthousiasme voor de karatesport.'' Ook in Brazilië is alles tot in de puntjes geregeld. Van de Velde: ,,Ik word overal heengereden, de deur wordt voor me open en dicht gedaan, m'n stoel wordt aangeschoven, m'n bord wordt volgeschept, ze dragen m'n sporttas en niemand, maar dan ook niemand, gaat door een deur voordat ik naar binnen ga.'' ,Ik ben nu ruim drie weken weg en zeker drie kilo aangekomen, want iedereen sleept me mee naar restaurants en ijssalons. Ook wordt er heel veel gedronken en dan bedoel ik echt heel veel. Ik probeer af en toe te weigeren, maar dat staat ook niet zo netjes.'' Ik heb al uitnodigingen om terug te komen in oktober en februari. En weet je, ik denk dat ik weer ga, want het is hier fantastisch!''



PUBLICATION_DATE: 24-08-2006
S_PAGENAME: RHST04
PAGE: 4
PAGENAME: RHST04
HEADLINES: Karate-oefeningen naast de waterval
COPYRIGHT: 1
EDITION: RH
LEAD: Strijenaar Sjaak van de Velde is na Azië nu in Brazilië om karatetrainingen te geven. In deze krant vertelt hij over zijn ervaringen, zondag komt hij naar huis.



24 augustus 2006

Karate-oefeningen naast de waterval

ISLA BELLA
Tussen alle trainingen en interviews door, was er ook nog tijd voor een uitstapje naar een mooi eiland: Isla Bella, midden in de tropische regenwouden. , Nu weet ik waarom ze dat zo noemen,'' zegt Van de Velde, ,,pfff, als het daar regent, dan regent het ook echt en komt het met bakken uit de hemel.'' Met een expeditie en wat karateka's ging het bergopwaarts. ,,Meer dan twee uur klimmen, steil omhoog en over heel smalle rotspaadjes met diepe afgronden naast je. Alles moest met touwen en we moesten elkaar helpen, want soms was het levensgevaarlijk. Je bent daar dus helemaal alleen op de wereld. Je komt geen levend wezen tegen, behalve wat dieren en voor de rest alleen bomen en planten.''
,,Toen we halverwege de berg waren, zijn we naar een waterval gegaan om daar karate te trainen. Dat was een heel aparte belevenis. Het water stortte van vijftig meter naar beneden en wij stonden daar op een paar rotsen karate-oefeningen te doen. Best wel gevaarlijk, want als je uit zou glijden, zou je met het water meegesleurd worden.'' ,Maar goed, zo vaak ben je er niet, dus dan maar goed opletten. Was heel gaaf om te doen, maar wat was het water koud. En dan bedoel ik echt heel koud!'' De terugtocht was voor de groepsleden ook heel apart. Omdat ze waren afgedaald naar de waterval konden ze niet dezelfde weg terug, maar moesten door de rivier lopen en klimmen. De oevers waren onbegaanbaar en volledig dichtgegroeid. Van de Velde: ,,Soms kwam je een kleine waterval tegen en moest je je op je kont naar beneden laten glijden. Na vijf uur door het water lopen in m'n karate-uniform was ik versteend en was ik blij dat ik weer beneden was. Dit tripje naar de waterval heeft ons bijna negen uur gekost, maar het is een ervaring om nooit meer te vergeten.''



PUBLICATION_DATE: 09-09-2006
S_PAGENAME: DGST05;RHST07;DDST05
PAGE: 5
PAGENAME: DDST05
AUTHOR: WILLEM UILENBROEK
HEADLINES: Boordevol herinneringen De onvergetelijke reis van een Strijense karateka
NEW_BYLINE: Sjaak van de Velde (wit shirt) werd geregeld uitgenodigd om te komen eten. FOTO'S PRIVÉ-BEZIT
COPYRIGHT: 1
EDITION: DD

09 september 2006

Boordevol herinneringen De onvergetelijke reis van een Strijense karateka


LEAD: Hij is al weer bijna twee weken terug in Nederland, is volop aan de slag
met zijn sportschool en zit met een hoofd boordevol herinneringen. De reis door Iran en Brazilië heeft op Strijenaar Sjaak van de Velde een onvergetelijke indruk gemaakt. Een uurtje voordat zijn lessen in kyokushinkai-karate beginnen in de sporthal in Numansdorp, blikt Sjaak nog even terug op die unieke reis.

DE AANKOMST
,,Het begon lekker. Kom ik op het vliegveld van Teheran aan, sta ik met m'n paspoort in de rij voor de douane, komen er vier boze mannen met geweren op me af. Ze pikken me uit de rij en zetten me in een kamertje. Ik had geen idee wat er aan de hand was, verstond niets van ze. Haalde me allerlei dingen in m'n hoofd. Dat ze iets in m'n koffer zouden stoppen.''
,,Ze haalden het hoofd van de beveiliging erbij. Bleek een karateka te zijn, de man die me moest afhalen. Hij praat met ze, ze beginnen allemaal te lachen en ze komen me een hand geven. Wat er nou was? Ik was met 35 graden uit Schiphol vertrokken en had mijn korte broek aan. Nou, dat moet je daar nóóit doen! Ik mocht m'n lange broek uit m'n koffer pakken en toen gingen we weg''

DE CONTROVERSE
,,Ik organiseer elk jaar in Nederland het open NK en open EK. Aan die EK deden een keer ook Brazilië en Iran mee. Maar het bleef een Europees kampioenschap; met twee erbij kun je het moeilijk ineens een wereldkampioenschap noemen.
Dus je organiseert zoiets en dan word je uitgenodigd. Iran trok me eigenlijk niet zo. Daar hebben we hier een beeld van dat het een broeinest is in het Midden-Oosten, dat het het land van terroristen is en dat je er als westerling gevaar loopt. Het is me duizend keer meegevallen. Het is absoluut niet zoals ik had verwacht.
Ik heb me er geen moment onveilig gevoeld. De mensen zijn vriendelijk en van criminaliteit heb ik niets gezien. Ik liep een keer een bank binnen. Lag een stapeltje bankbiljetten voor het grijpen. Helemaal geen beveiliging erbij. Ik vroeg of dat geld niet moest worden bewaakt. 'Nee hoor, hier stelen ze niet.' In Nederland zou die bank al drie keer zijn beroofd. Nou weten ze in Iran natuurlijk wel dat het niet goed met je afloopt als je wél iets steelt.
Nee, dan Brazilië. Kom ik bij een wijk van de rijken met kasten van huizen. Maar wel allemaal met een grote muur of hekken eromheen en vaak ook bewaking. Daar barstte het van de criminaliteit. Zelfs in die bewaakte huizen wordt nog ingebroken''.

DE LESSEN
,,Ik ben twee weken in Iran geweest en achttien dagen in Brazilië. Bijna elke middag en elke avond heb ik les gegeven. Ze trainen daar heel anders dan hier. Heel simpel. Doen bijvoorbeeld een trap vijfhonderd keer. Zo van 'wat je veel doet, dat leer je'. Die lui hebben een geweldige conditie, maar er is zoveel méér in karate dan dat.
Wij trainen veel technischer, doen combinaties. Dan legde ik uit waarom je zo moet trainen. Dat vonden ze leuk en ze pikten het ook wel op.
Ik heb ook nog het examen van een Braziliaanse jongen afgenomen. Was 2e dan en wilde op voor 3e dan. Dan moet je vijftig partijen van twee minuten vechten. Gaat echt om het doorzettingsvermogen. Ik heb zelf 6e dan en was in Brazilië een van de hoogste ter wereld. In februari ga ik terug. Dan ga ik het examen afnemen bij zeven instructeurs.
De belangstelling voor mij was enorm. Ik heb er zo vaak in de krant gestaan. In Iran was twee keer de volledige voorpagina van een krant met een oplage van 40 miljoen aan me gewijd. In Brazilië stond ik drie keer in een sportkrant en werd een training live op televisie uitgezonden.''

DE EMOTIE
,,Op een zondagochtend gaf ik in Teheran les aan zo'n honderd karateka's. Daar was een kampioen bij, een jongen van een jaar of dertig die ik een pluim gaf.
Word ik de volgende ochtend gebeld dat die jongen dood was. Hij was op zijn werk geëlektrocuteerd. Zijn vader had de les gezien en wilde heel graag dat ik naar de begrafenis zou komen.
Ik kwam in de straat bij die jongen zijn huis en zie daar zo'n achthonderd mannen staan. Ik ga met een tolk naar de vader, word omhelsd en gezoend, neem afscheid en ga bij die grote groep staan om te wachten op de begrafenisauto.
Ineens komen er vier bodyguards om me heen staan. 'Waarom is dat?' 'Wacht maar af'. Een bandje gaat treurmuziek spelen en de auto komt er aan. Wat er toen gebeurde! Het portier gaat open en van het ene op het andere moment raakt iedereen hysterisch. Er wordt gegild en geschreeuwd, ze rennen op de kist af om die maar even te kunnen aanraken, iedereen duwt. Een paar mannen dragen de kist boven hun hoofd naar het huis en worden door die massa belaagd. Ik zie veertig, vijftig mensen flauwvallen.
De kist gaat de woning in, wordt het hele huis doorgedragen, komt weer naar buiten en wordt in de auto gelegd. Het portier gaat dicht en het is meteen weer stil. Dan gaat het in een optocht met 120 auto's naar de sportschool en daar gebeurt precies hetzelfde. Weer die massahysterie. Apart staan daar nog zo'n tweehonderd vrouwen die zichzelf tegen het hoofd slaan.
Ik vond het doodeng. Dit vergeet ik nooit meer. Ik had nog nooit een groep mensen zo'n herrie horen maken. Nog niet in een Feyenoordstadion vol!''

DE TERUGKEER
,,Ik ben nu al ruim een week terug. Van een jetlag heb ik geen last gehad. Ik was ondanks alles wat ik daar heb gedaan en heb meegemaakt ook niet moe. Ben niet ziek geweest. Maar ik voel nu wel nog steeds een soort opwinding.''