jordamn
25-11-2006, 22:18
Bron: www.muaythaiplaza.nl
Trailer: http://www.grossproduct.com/PLAYERdemolitionmen.html
Vrijdag 24 november 2006 het filmfestival IDFA in Amsterdam aangedaan. Iets wat ik niet snel zou doen, maar nu ging ik speciaal voor de Eldar Gross-film “Demolition Men”.
De plaats was bioscoop City en de zaal was vol. Allemaal geïnteresseerden, en sommige net als ik, vechtsportliefhebber en beoefenaar. De zaal zat vol, ik denk gevuld met vooral vrienden, familie, sportmaatjes en andere aanhang van Eldgar Gross en de hoofdfiguren uit de film.
Deze documentaire gaat over het leven van een freefighter. Niemand minder dan Alistair Overeem. Hij en zijn twee coaches maken veel samen mee in een periode van twee jaar. In deze periode maakt Alistair de stap om in Japan te gaan vechten. Deze intensieve en bewogen jaren zijn vastgelegd door de filmmaker en werden vandaag getoond. Eldar heeft in dit tijdsbestek de vechtsport leren kennen en hij heeft dit op een interessante manier weergegeven.
Een erg goede productie die door een klein team, zonder subsidie is gefilmd, gemonteerd en bekendgemaakt. Alistair werkte hieraan mee, om de vechtsport uit die verkeerde negatieve hoek te krijgen. Het is een contrastrijke film met erg interessante details. Winst, verlies, geld, faam, trainen, levenstijl, coaches, show, etc. al deze onderwerpen worden erin behandeld.
Alistair Overeem, freefighter van beroep. Op jonge leeftijd nadat hij veel ruzie op straat kreeg, meegesleurd door zijn broer de sportschool in. Zijn oudere broer die al vechtsport beoefende nam hem mee naar Amsterdam waar hij in het begin eens in de week op vrijdag trainde. Totaal geen zin in trainen en talentloos is het uiteindelijk goed gekomen met zijn vechtsportprestaties.
Door het hoge niveau van lesgeven in de sportschool kreeg hij een goede basis om goed te kunnen worden.
Lucien Carbin, een van de trainers die hem al jaren lesgeeft, is erg tevreden met zijn leerling. Alistair, talentloos, presteert steeds beter door zijn doorzettingsvermogen en een ijzersterke discipline. Altijd op de training, twee keer op een dag met een slaaprust tussendoor van twee uur. Een vriendelijke jongeman, met een perfecte lichaamsbouw, die vooral staand knietechnieken erg goed laten doorkomen. Op de grond erg behendig door de juiste grondtechnieken.
Martijn de Jong, the Specialist, de tweede trainer voor het specifieke grondvechten. Hij vind Alistair ook talentloos. Maar beiden zijn het samen erover eens, liever een talentloze die graag wilt leren, dan een talent dat zijn neus overal voor ophaalt.
Dit tweetal heeft van Alistair de complete internationaal bekende Pride-vechter gecreëerd.
Elkaar in de weglopen qua coaching gebeurt welleens maar ze proberen elkaar nooit te overrulen. De ervaren Lucien Carbin is het daar erg goed van bewust en houdt zich er aan.
Beide trainers, ieder met een erg goede staat van diensten, weten de vechter erg goed te bereiken. Als hij niet luistert kan ik Lucien net zo goed niet meegaan naar Japan, is de trainers mening. Martijn is degene die vooral naast de goede grondtechnieken ook systemen creëert waarbij het in de val lokken erg centraal staat. De man lijkt wel het hele lichaam met de natuurlijke reacties te kennen.
In die twee jaar heeft Alistair in Nederland en in Japan gevochten. Om te groeien heeft hij zelf ook veel moeten doen. Een juiste voedingspatroon, levenstijl en training, hebben hem een complete -93 kg Pride-vechter gemaakt. Winnen en verliezen hoort binnen de sport. Alistair wordt in beide gevallen erg goed opgevangen door zijn team. Zelf is hij ook erg reëel en trekt hij zijn duidelijke conclusie.
Beter trainen en beter je huiswerk doen, daarmee haal je een 10, 9+; zonder huiswerk wordt het bagger.
Wat je ook ziet is dat de vechter erg gehecht is aan het thuisfront. Zo belt hij zijn moeder vanuit Japan en haalt hij vrienden over om zijn buitenlandse wedstrijden bij te wonen.
Vanuit een nuchter Nederland naar een idolaat Japan, rijst zijn bekendheid ver uit zijn proporties. Handtekeningen uitdelen, fotoshoots, te gast in een tv-programma, het hoort er allemaal bij. Hier in Nederland is de interesse stukken minder. Het volk is hier denk ik iets te nuchter voor.
Binnen de Pride-wereld wordt de jongeman, toenindertijd 24 ook erg gewaardeerd, een sympathiek vechter met een beleefde houding. Hij behoort bij de acht beste vechters van de wereld en weet zich erg goed staande te houden in het toernooi.
Samen met de trainers gaan zij voor de hoofdprijs maar komen niet ermee thuis. Als team hebben zij er erg hard voor gewerkt. Tijdens het toernooi ging het om veel geld en om een plek voor Alistair “op de kaart”. Lucien en Martijn hebben hem er erg goed bij gecoacht en hij is erg goed opgevangen en gesteund door zijn vrienden, familie en sportmaten.
Om die hoofdprijs van 200.000 dollar te winnen gaan analyses, technieken en vele intensieve voorbereidingen aan vooraf.
Ik vond het een erg goede film die zeker meer dan de moeite waard is om te bezichtigen.
De elementen sportiviteit, vriendschap, samenwerking, blijdschap en teleurstelling vind je hierin terug. Iets waar menig trainer en vechter iets van kan opsteken maar ook de maatschappij. Vechtsport op dit niveau is meer dan alleen maar sterk zijn en vechten.
Trailer: http://www.grossproduct.com/PLAYERdemolitionmen.html
Vrijdag 24 november 2006 het filmfestival IDFA in Amsterdam aangedaan. Iets wat ik niet snel zou doen, maar nu ging ik speciaal voor de Eldar Gross-film “Demolition Men”.
De plaats was bioscoop City en de zaal was vol. Allemaal geïnteresseerden, en sommige net als ik, vechtsportliefhebber en beoefenaar. De zaal zat vol, ik denk gevuld met vooral vrienden, familie, sportmaatjes en andere aanhang van Eldgar Gross en de hoofdfiguren uit de film.
Deze documentaire gaat over het leven van een freefighter. Niemand minder dan Alistair Overeem. Hij en zijn twee coaches maken veel samen mee in een periode van twee jaar. In deze periode maakt Alistair de stap om in Japan te gaan vechten. Deze intensieve en bewogen jaren zijn vastgelegd door de filmmaker en werden vandaag getoond. Eldar heeft in dit tijdsbestek de vechtsport leren kennen en hij heeft dit op een interessante manier weergegeven.
Een erg goede productie die door een klein team, zonder subsidie is gefilmd, gemonteerd en bekendgemaakt. Alistair werkte hieraan mee, om de vechtsport uit die verkeerde negatieve hoek te krijgen. Het is een contrastrijke film met erg interessante details. Winst, verlies, geld, faam, trainen, levenstijl, coaches, show, etc. al deze onderwerpen worden erin behandeld.
Alistair Overeem, freefighter van beroep. Op jonge leeftijd nadat hij veel ruzie op straat kreeg, meegesleurd door zijn broer de sportschool in. Zijn oudere broer die al vechtsport beoefende nam hem mee naar Amsterdam waar hij in het begin eens in de week op vrijdag trainde. Totaal geen zin in trainen en talentloos is het uiteindelijk goed gekomen met zijn vechtsportprestaties.
Door het hoge niveau van lesgeven in de sportschool kreeg hij een goede basis om goed te kunnen worden.
Lucien Carbin, een van de trainers die hem al jaren lesgeeft, is erg tevreden met zijn leerling. Alistair, talentloos, presteert steeds beter door zijn doorzettingsvermogen en een ijzersterke discipline. Altijd op de training, twee keer op een dag met een slaaprust tussendoor van twee uur. Een vriendelijke jongeman, met een perfecte lichaamsbouw, die vooral staand knietechnieken erg goed laten doorkomen. Op de grond erg behendig door de juiste grondtechnieken.
Martijn de Jong, the Specialist, de tweede trainer voor het specifieke grondvechten. Hij vind Alistair ook talentloos. Maar beiden zijn het samen erover eens, liever een talentloze die graag wilt leren, dan een talent dat zijn neus overal voor ophaalt.
Dit tweetal heeft van Alistair de complete internationaal bekende Pride-vechter gecreëerd.
Elkaar in de weglopen qua coaching gebeurt welleens maar ze proberen elkaar nooit te overrulen. De ervaren Lucien Carbin is het daar erg goed van bewust en houdt zich er aan.
Beide trainers, ieder met een erg goede staat van diensten, weten de vechter erg goed te bereiken. Als hij niet luistert kan ik Lucien net zo goed niet meegaan naar Japan, is de trainers mening. Martijn is degene die vooral naast de goede grondtechnieken ook systemen creëert waarbij het in de val lokken erg centraal staat. De man lijkt wel het hele lichaam met de natuurlijke reacties te kennen.
In die twee jaar heeft Alistair in Nederland en in Japan gevochten. Om te groeien heeft hij zelf ook veel moeten doen. Een juiste voedingspatroon, levenstijl en training, hebben hem een complete -93 kg Pride-vechter gemaakt. Winnen en verliezen hoort binnen de sport. Alistair wordt in beide gevallen erg goed opgevangen door zijn team. Zelf is hij ook erg reëel en trekt hij zijn duidelijke conclusie.
Beter trainen en beter je huiswerk doen, daarmee haal je een 10, 9+; zonder huiswerk wordt het bagger.
Wat je ook ziet is dat de vechter erg gehecht is aan het thuisfront. Zo belt hij zijn moeder vanuit Japan en haalt hij vrienden over om zijn buitenlandse wedstrijden bij te wonen.
Vanuit een nuchter Nederland naar een idolaat Japan, rijst zijn bekendheid ver uit zijn proporties. Handtekeningen uitdelen, fotoshoots, te gast in een tv-programma, het hoort er allemaal bij. Hier in Nederland is de interesse stukken minder. Het volk is hier denk ik iets te nuchter voor.
Binnen de Pride-wereld wordt de jongeman, toenindertijd 24 ook erg gewaardeerd, een sympathiek vechter met een beleefde houding. Hij behoort bij de acht beste vechters van de wereld en weet zich erg goed staande te houden in het toernooi.
Samen met de trainers gaan zij voor de hoofdprijs maar komen niet ermee thuis. Als team hebben zij er erg hard voor gewerkt. Tijdens het toernooi ging het om veel geld en om een plek voor Alistair “op de kaart”. Lucien en Martijn hebben hem er erg goed bij gecoacht en hij is erg goed opgevangen en gesteund door zijn vrienden, familie en sportmaten.
Om die hoofdprijs van 200.000 dollar te winnen gaan analyses, technieken en vele intensieve voorbereidingen aan vooraf.
Ik vond het een erg goede film die zeker meer dan de moeite waard is om te bezichtigen.
De elementen sportiviteit, vriendschap, samenwerking, blijdschap en teleurstelling vind je hierin terug. Iets waar menig trainer en vechter iets van kan opsteken maar ook de maatschappij. Vechtsport op dit niveau is meer dan alleen maar sterk zijn en vechten.