marcelt
17-09-2007, 04:17
Las bij de buren dat Big Mo in het Zonnehuis een scheids aanviel en dat de scheids terugsloeg.
Hieronder de visie van de scheids op e.e.a.
Beste sportliefhebbers,
De laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat vechters zich onrespectvol gedragen en misdragen tegenover scheidsrechters.
Ik kan zo een (groot) aantal van deze gevallen opnoemen wat mijn collega's en mij overkomen is. Maar ik beperk me tot het meest recente.
Tijdens het thaiboksgala in het Zonnehuis op 9 september 2007 is een wedstrijd uitgelopen in een handgemeen tussen een vechter en mij.
Het gebeurde aan het eind van de wedstrijd tussen "Grote Mo' van FC v, Dams en Utley Meriana van Silent Dragon BG.
Hieronder een verslag van de laatste, pakweg, 30 seconden van ronde 4...
De vechters raken in een clinch, Utley duwt Mo in de touwen en probeert hem vast te zetten, waarbij hij met z'n handen de touwen vasthoudt.
Ik zeg "touwen los" wat ook meteen gebeurd. Mo zet hem om waarna hij weer omgezet wordt door Utley, Utley zet weer aan.
Zonder dat ik wat gezegd heb steekt Mo beide handen in de lucht als teken dat hij stopt. Utley stopt ook en doet een stap achteruit en kijkt me verbaasd aan en ik zeg "doorgaan". Hierop zegt Mo "je moet niet eerst los zeggen en dan weer zeggen doorgaan".
Zoals gebruikelijk heb ik ook nu aan het begin van dit gevecht aan beide vechter aangegeven dat de commando's 'stop' en 'break' de wedstrijd onderbroken wordt. 'Los' kan dus geen commando zijn om het gevecht te onderbreken.
Hij slaakt een diepe zucht/kreet met z'n tong uit z'n mond. Ik zou hieruit kunnen concluderen dat hij het zwaar heeft.
Hij neemt weer de gevechtshouding aan en het gevecht wordt hervat. Utley ruikt z'n kans en gaat meteen in de aanval en zet hem tegen de touwen en geeft een serie stoten en trappen.
Op een gegeven moment draait Mo zich om en gaat uit zichzelf met z'n bovenlichaam tussen de touwen hangen. Ik ga ertussen staan en stuur Utley naar de witte hoek. Ik kijk het nog even aan en zie en hoor hem zwaar ademen. Z'n eigen hoek schreeuwt hem toe rechtop te staan. Vervolgens begin ik te tellen.
Hij roept iets van dat hij in z'n kruis geraakt zou zijn. Dit is iets wat ik niet heb geconstateerd. Bij de laatste tel ging het belsignaal voor het einde van deze ronde. Ik kijk de hoofdjury aan en vraag of ik het idd goed gehoord heb. Als ik me omdraai zie ik Mo scheldend naar z’n eigen hoek lopen.
Voor alle duidelijkheid vraag ik nogmaals of einde ronde was. Het wordt bevestigd en maak een gebaar dat beide vechters naar hun eigen hoek kunnen gaan.
Vanaf dat moment staat hij te tieren en te blazen en begint z'n handschoen uit te trekken. Intussen loop ik naar het dichtstbijzijnde jurylid om te verifiëren of hij in z'n kruis geraakt was. Maar ook dit jurylid heeft niets gezien.
Terwijl ik verder wil lopen naar het volgende jurylid, gooit hij die handschoen op me, die me vol raakt. Ik kijk hem aan en negeer het verder voor de goede vrede.
Vanuit de hoek wordt er aangeven dat hij niet verder vechten wil. Ik wijs Utley als winnaar aan en haal de jurybriefjes op.
Terwijl ik dat doe loopt hij op me af en maakt denigrerende opmerkingen, Behalve dat, stoot hij tegen m'n schouder en neemt een uitdagende houding aan. Als ik er niet op reageer geeft hij me een tik in m’n gezicht wat een bloedende kras opleverde...
Dit was de druppel en gaf hem 2 stoten terug. Iets wat ik, in m'n 17 jarige loopbaan als scheidsrechter, gelukkig nooit eerder heb moeten doen. We werden snel uit elkaar gehaald voordat het echt escaleerde.
Wat later heb ik nog even met Lloyd van Dams, z’n trainer, gesproken, deze was niet echt blij met de situatie.
In al die jaren heb ik al van alles naar m’n hoofd geslingerd gekregen van scheldwoorden tot stukjes worst. Ook heb ik doorgedraaide vechters tot de orde moeten roepen. Het liep altijd met een sisser af of betreffende vechter koelde z'n woede/teleurstelling buiten de ring.
Maar er is een grens, die grens was dus nu bereikt.
Bij deze wil ik mijn excuses aanbieden aan de vechtsportwereld dat ik me heb laten verleiden tot deze actie. Aan de aanwezigen die voor me applaudisseerden en mij persoonlijk complimenteerden. Bedankt, maar ik kan deze niet in ontvangst nemen.
Dit had echt niet mogen gebeuren.
Het is jammer dat zulke respectloze en ongedisciplineerde figuren hun eigen tekortkomingen proberen te reflecteren op anderen.
Ik hoop dat deze tendens geen vaste en blijvende vormen aanneemt. Want dan zal het bestand juryleden en scheidsrechters snel uitgedund raken.
Al deze mensen doen het voor hun plezier. En ik denk niet dat deze mensen het zover laten komen dat die plezier verandert in angst. Angst om een ”verkeerde” beslissing te nemen en dan klappen krijgen.
Robert Lieuw On
Hieronder de visie van de scheids op e.e.a.
Beste sportliefhebbers,
De laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat vechters zich onrespectvol gedragen en misdragen tegenover scheidsrechters.
Ik kan zo een (groot) aantal van deze gevallen opnoemen wat mijn collega's en mij overkomen is. Maar ik beperk me tot het meest recente.
Tijdens het thaiboksgala in het Zonnehuis op 9 september 2007 is een wedstrijd uitgelopen in een handgemeen tussen een vechter en mij.
Het gebeurde aan het eind van de wedstrijd tussen "Grote Mo' van FC v, Dams en Utley Meriana van Silent Dragon BG.
Hieronder een verslag van de laatste, pakweg, 30 seconden van ronde 4...
De vechters raken in een clinch, Utley duwt Mo in de touwen en probeert hem vast te zetten, waarbij hij met z'n handen de touwen vasthoudt.
Ik zeg "touwen los" wat ook meteen gebeurd. Mo zet hem om waarna hij weer omgezet wordt door Utley, Utley zet weer aan.
Zonder dat ik wat gezegd heb steekt Mo beide handen in de lucht als teken dat hij stopt. Utley stopt ook en doet een stap achteruit en kijkt me verbaasd aan en ik zeg "doorgaan". Hierop zegt Mo "je moet niet eerst los zeggen en dan weer zeggen doorgaan".
Zoals gebruikelijk heb ik ook nu aan het begin van dit gevecht aan beide vechter aangegeven dat de commando's 'stop' en 'break' de wedstrijd onderbroken wordt. 'Los' kan dus geen commando zijn om het gevecht te onderbreken.
Hij slaakt een diepe zucht/kreet met z'n tong uit z'n mond. Ik zou hieruit kunnen concluderen dat hij het zwaar heeft.
Hij neemt weer de gevechtshouding aan en het gevecht wordt hervat. Utley ruikt z'n kans en gaat meteen in de aanval en zet hem tegen de touwen en geeft een serie stoten en trappen.
Op een gegeven moment draait Mo zich om en gaat uit zichzelf met z'n bovenlichaam tussen de touwen hangen. Ik ga ertussen staan en stuur Utley naar de witte hoek. Ik kijk het nog even aan en zie en hoor hem zwaar ademen. Z'n eigen hoek schreeuwt hem toe rechtop te staan. Vervolgens begin ik te tellen.
Hij roept iets van dat hij in z'n kruis geraakt zou zijn. Dit is iets wat ik niet heb geconstateerd. Bij de laatste tel ging het belsignaal voor het einde van deze ronde. Ik kijk de hoofdjury aan en vraag of ik het idd goed gehoord heb. Als ik me omdraai zie ik Mo scheldend naar z’n eigen hoek lopen.
Voor alle duidelijkheid vraag ik nogmaals of einde ronde was. Het wordt bevestigd en maak een gebaar dat beide vechters naar hun eigen hoek kunnen gaan.
Vanaf dat moment staat hij te tieren en te blazen en begint z'n handschoen uit te trekken. Intussen loop ik naar het dichtstbijzijnde jurylid om te verifiëren of hij in z'n kruis geraakt was. Maar ook dit jurylid heeft niets gezien.
Terwijl ik verder wil lopen naar het volgende jurylid, gooit hij die handschoen op me, die me vol raakt. Ik kijk hem aan en negeer het verder voor de goede vrede.
Vanuit de hoek wordt er aangeven dat hij niet verder vechten wil. Ik wijs Utley als winnaar aan en haal de jurybriefjes op.
Terwijl ik dat doe loopt hij op me af en maakt denigrerende opmerkingen, Behalve dat, stoot hij tegen m'n schouder en neemt een uitdagende houding aan. Als ik er niet op reageer geeft hij me een tik in m’n gezicht wat een bloedende kras opleverde...
Dit was de druppel en gaf hem 2 stoten terug. Iets wat ik, in m'n 17 jarige loopbaan als scheidsrechter, gelukkig nooit eerder heb moeten doen. We werden snel uit elkaar gehaald voordat het echt escaleerde.
Wat later heb ik nog even met Lloyd van Dams, z’n trainer, gesproken, deze was niet echt blij met de situatie.
In al die jaren heb ik al van alles naar m’n hoofd geslingerd gekregen van scheldwoorden tot stukjes worst. Ook heb ik doorgedraaide vechters tot de orde moeten roepen. Het liep altijd met een sisser af of betreffende vechter koelde z'n woede/teleurstelling buiten de ring.
Maar er is een grens, die grens was dus nu bereikt.
Bij deze wil ik mijn excuses aanbieden aan de vechtsportwereld dat ik me heb laten verleiden tot deze actie. Aan de aanwezigen die voor me applaudisseerden en mij persoonlijk complimenteerden. Bedankt, maar ik kan deze niet in ontvangst nemen.
Dit had echt niet mogen gebeuren.
Het is jammer dat zulke respectloze en ongedisciplineerde figuren hun eigen tekortkomingen proberen te reflecteren op anderen.
Ik hoop dat deze tendens geen vaste en blijvende vormen aanneemt. Want dan zal het bestand juryleden en scheidsrechters snel uitgedund raken.
Al deze mensen doen het voor hun plezier. En ik denk niet dat deze mensen het zover laten komen dat die plezier verandert in angst. Angst om een ”verkeerde” beslissing te nemen en dan klappen krijgen.
Robert Lieuw On