A.F.
17-10-2009, 12:59
wel interessant....
John Perkins, economic hitman | Vrijspreker.nl (http://www.vrijspreker.nl/wp/2009/01/john-perkins-economic-hitman/)
John Perkins, economic hitman
http://www.vrijspreker.nl/wp/wp-content/media/2009/01/john-perkins-110x142.jpg
John Perkins was een economic hitman oftewel een Economische Huur Moordenaar. Hij opereerde veertig jaar lang undercover als een professional voor de Amerikaanse overheid en de banksector. Perkins moest buitenlandse projecten afdwingen, grondstoffen veilig stellen en politieke gehoorzaamheid bevorderen. Over dit leven heeft hij een bestseller geschreven: Confessions of an Economic Hit Man (http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1576753018/leadershipsoluti/103-3276569-9287850).
In de jaren zestig kwamen internationale bedrijven en multinationale organisaties zoals de Wereldbank en het IMF op. De laatste werden voornamelijk gefinancierd door de Verenigde Staten en Europa. Er ontwikkelde zich een symbiotische relatie tussen regeringen, ondernemingen en multinationale organisaties. De Amerikaanse inlichtingendiensten, waaronder ook de NSA (National Security Agency), gingen op zoek naar talentvolle Economische HuurMoordenaars die dan ingehuurd konden worden door internationale ondernemingen. Deze EHM’s krijgen hun salaris niet uitbetaald door de regering, maar door de publieke sector. Zodoende zou hun werk, als dat aan het licht kwam, op rekening geschreven komen van de ‘graaizucht van bedrijven’ en zou de regering buiten schot blijven. Verder zouden de bedrijven die hen inhuurden, hoewel betaald door overheidsinstanties en multinationale banken (met belastinggeld), gevrijwaard zijn van toezicht door het Congres en onderzoeken van het Openbaar Ministerie, en beschermd worden door een toenemend aantal wetten.
Perkins: ‘ Dat is waar wij EHM’s het best in zijn: bouwen aan een wereldrijk. Wij vormen een select gezelschap van mannen en vrouwen die met behulp van internationale financiele organisaties omstandigheden creeren waardoor andere landen afhankelijk raken van de corporatocratie die leiding geeft aan onze grootste ondernemingen, onze regering en onze banken. Net als onze tegenhangers in de maffia delen wij EHM’s gunsten uit. Deze hebben de vorm van leningen voor de ontwikkeling van infrastructuur: electriciteitscentrales, snelwegen, havens, vliegvelden of industrieterreinen. Een voorwaarde bij deze leningen is dat de uitvoer van al deze projecten toegewezen wordt aan bouw- en constructiebedrijven uit Amerika. Het meeste geld verlaat feitelijk nooit de Verenigde Staten: het wordt in de kantoren van banken in Washington simpelweg overgeschreven naar bouwbedrijven in New York, Houston of San Francisco.
Ondanks het feit dat het geld bijna onmiddelijk wordt overgeboekt naar bedrijven die lid zijn van de corporatocratie (hier de crediteur), moet het ontvangende land alles terugbetalen, de geleende som plus een flinke rente. Als de EHM zijn werk goed doet, is de lening zo groot dat de debiteur na een paar jaar niet meer kan voldoen aan zijn betalingsverplichtingen. Wanneer dat gebeurt, komen we net als de maffia met forse eisen, die vaak een of meer van de volgende zaken behelzen: de bouw van militaire bases, toegang tot kostbare hulpbronnen als olie of logistiek en zeggenschap in de politiek.’
John Perkins werd gerecruteerd door de National Security Agency tijdens zijn laatste jaar op de Boston University’s School of Business Administration in 1968. Hij verbleef de volgende drie jaar bij het Vredescorps in Zuid Amerika en ging in 1971 in dienst van het internationale consultingbedrijf Chas.T.Main, een onderneming uit Boston met 2.000 man personeel. Als Hoofd Economie en directeur Regionale Planning was het zijn taak om minder ontwikkelde landen te overtuigen dat ze leningen van meerdere miljarden moesten nemen om infrastructuurprojecten op te starten. Perkins nam in 1981 ontslag en richtte Independent Power Systems en de Dream Change Coalition op.
John Perkins, economic hitman | Vrijspreker.nl (http://www.vrijspreker.nl/wp/2009/01/john-perkins-economic-hitman/)
John Perkins, economic hitman
http://www.vrijspreker.nl/wp/wp-content/media/2009/01/john-perkins-110x142.jpg
John Perkins was een economic hitman oftewel een Economische Huur Moordenaar. Hij opereerde veertig jaar lang undercover als een professional voor de Amerikaanse overheid en de banksector. Perkins moest buitenlandse projecten afdwingen, grondstoffen veilig stellen en politieke gehoorzaamheid bevorderen. Over dit leven heeft hij een bestseller geschreven: Confessions of an Economic Hit Man (http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1576753018/leadershipsoluti/103-3276569-9287850).
In de jaren zestig kwamen internationale bedrijven en multinationale organisaties zoals de Wereldbank en het IMF op. De laatste werden voornamelijk gefinancierd door de Verenigde Staten en Europa. Er ontwikkelde zich een symbiotische relatie tussen regeringen, ondernemingen en multinationale organisaties. De Amerikaanse inlichtingendiensten, waaronder ook de NSA (National Security Agency), gingen op zoek naar talentvolle Economische HuurMoordenaars die dan ingehuurd konden worden door internationale ondernemingen. Deze EHM’s krijgen hun salaris niet uitbetaald door de regering, maar door de publieke sector. Zodoende zou hun werk, als dat aan het licht kwam, op rekening geschreven komen van de ‘graaizucht van bedrijven’ en zou de regering buiten schot blijven. Verder zouden de bedrijven die hen inhuurden, hoewel betaald door overheidsinstanties en multinationale banken (met belastinggeld), gevrijwaard zijn van toezicht door het Congres en onderzoeken van het Openbaar Ministerie, en beschermd worden door een toenemend aantal wetten.
Perkins: ‘ Dat is waar wij EHM’s het best in zijn: bouwen aan een wereldrijk. Wij vormen een select gezelschap van mannen en vrouwen die met behulp van internationale financiele organisaties omstandigheden creeren waardoor andere landen afhankelijk raken van de corporatocratie die leiding geeft aan onze grootste ondernemingen, onze regering en onze banken. Net als onze tegenhangers in de maffia delen wij EHM’s gunsten uit. Deze hebben de vorm van leningen voor de ontwikkeling van infrastructuur: electriciteitscentrales, snelwegen, havens, vliegvelden of industrieterreinen. Een voorwaarde bij deze leningen is dat de uitvoer van al deze projecten toegewezen wordt aan bouw- en constructiebedrijven uit Amerika. Het meeste geld verlaat feitelijk nooit de Verenigde Staten: het wordt in de kantoren van banken in Washington simpelweg overgeschreven naar bouwbedrijven in New York, Houston of San Francisco.
Ondanks het feit dat het geld bijna onmiddelijk wordt overgeboekt naar bedrijven die lid zijn van de corporatocratie (hier de crediteur), moet het ontvangende land alles terugbetalen, de geleende som plus een flinke rente. Als de EHM zijn werk goed doet, is de lening zo groot dat de debiteur na een paar jaar niet meer kan voldoen aan zijn betalingsverplichtingen. Wanneer dat gebeurt, komen we net als de maffia met forse eisen, die vaak een of meer van de volgende zaken behelzen: de bouw van militaire bases, toegang tot kostbare hulpbronnen als olie of logistiek en zeggenschap in de politiek.’
John Perkins werd gerecruteerd door de National Security Agency tijdens zijn laatste jaar op de Boston University’s School of Business Administration in 1968. Hij verbleef de volgende drie jaar bij het Vredescorps in Zuid Amerika en ging in 1971 in dienst van het internationale consultingbedrijf Chas.T.Main, een onderneming uit Boston met 2.000 man personeel. Als Hoofd Economie en directeur Regionale Planning was het zijn taak om minder ontwikkelde landen te overtuigen dat ze leningen van meerdere miljarden moesten nemen om infrastructuurprojecten op te starten. Perkins nam in 1981 ontslag en richtte Independent Power Systems en de Dream Change Coalition op.