Mooie Column in de Volkskrant over Ramon Dekkers
column Columnist Jan Bennink staat stil bij de dood van Ramon 'The Diamond' Dekkers. Vorige week overleed de kickbokskampioen op 43-jarige leeftijd. Dekkers is een held in Thailand en Japan, maar niet in Nederland. Onterecht, want 'kickboksen is dé nieuwe volkssport van Nederland'.
Ik hou van de lucht van oud zweet in versleten handschoenen. Die onmiskenbare geur van paddestoelen uit een herftstbos vermengd met tijgerbalsem.
Ik hou van natte strakke windsels om mijn polsen. Van de trappen op je dijen, die je spieren verdoven als injectienaalden. Het gevoel dat je je armen niet meer op kan tillen. De pijn in je longen. Je hart die 190 gaat, terwijl hij eigenlijk nog maar 160 mag van de dokter.
De high kicks, en de low kicks, de rechtse en de leverstoot. Het geven en het nemen. Het schaken met je lichaam. Want dat is kickboksen. Een denksport met je lijf, waarbij je geslagen kunt worden.
Ik hou van mijn sport en van het cluppie waar ik die sport beoefen.
Daar zie je nooit agressie en is iedereen gelijk, zoals gelijk bedoeld is; vrome moslims, agenten, kampers en advocaten. Daar zie je alle kleuren en geloven gebroederlijk samen een shakeje drinken. Daar groet iedereen elkaar en meent iedereen het ook. Zelfs als het gaat om een 'recreantje' zoals ik. OSU!
Held
Vandaag zeg ik OSU tegen een van de grootste helden uit mijn sport. Want hij is overleden. U hebt het waarschijnlijk gemist. Ik neem het u niet kwalijk want de dood van Muay Thay-kampioen Ramon Dekkers haalde het avondjournaal wel, maar dan in Bangkok.
Hij stierf niet in de ring, zelfs niet tijdens het sparren. Er was niks sensationeels aan. Hij zeeg van zijn racefiets en ging dood. 43 Jaar oud. De grootste vechter die mijn geboorteplaats Breda ooit voortbracht.
De 'Diamond' was zijn bijnaam. De Thai gaven hem die eretitel omdat Ramon Dekkers keihard en zuiver vocht. En omdat hij de Thai voor het eerst op hun regels versloeg in hun nationale sport. In hun eigen land nog wel.
In zijn hele carriere ging de Ramon Dekkers nooit knock out. Terwijl hij zelf bijna honderd tegenstanders tegen het canvas sloeg of trapte met die onmiskenbare felheid van een pittbull terrier.
Maar niet in Nederland
Ramon 'The Diamond' Dekkers werd acht keer wereldkampioen in het Muay Thai en was misschien wel de enige Nederlander die ooit diepzinnige gesprekken voerde met Mike Tyson. Dekkers was een god in Thailand. En een held in Japan. Maar niet in Nederland.
Daar kregen zijn prestaties nooit enige aandacht. Zeker niet van Studio Sport. Daar houden ze nu eenmaal meer van 'keurige' sporten als wielrennen en voetbal. Of ze zenden uren en uren schaatsen uit, dat is lekker goedkoop, omdat niemand behalve een kaaskop geinteresseerd is in melkmuilen die eindeloos rondjes 32.8 rijden in potsierlijke piemelpakken.
Het leven van wereldkampioen Ramon Dekkers, ging dus onopgemerkt aan de meeste mensen voorbij. Net als de prestaties van alle Nederlandse kickbokskampioenen. Rob Kaman, Ernesto Hoost, Peter Aerts, Remy Bonjasky, Badr Hari. Studio Sport meed hun prestaties als de pest. En Semmy Schilt. Onze kersverse champ kreeg alweer geen zegetocht door de grachten, terwijl hij onlangs de Glory Grand Slam Finals won.
Gooische golfbaan
Nee, de keurige Nederlandse sportmedia vinden kickboksgala's maar eng en crimineel. En dat terwijl het er veiliger is dan op de tribunes van PEC Zwolle, er minder drugs worden gebruikt dan bij de gemiddelde wielerklassieker en er minder criminelen rondlopen dan op een Gooische golfbaan.
Kickboksen is dé nieuwe Nederlandse volkssport. Een sport waar Nederland onbetwist wereldkampioen in is. En of ze nou willen of niet. Het wordt hoog tijd dat Mart Smeets en zijn 'Tour de France' wijnslobbervriendjes dit eindelijk eens erkennen.
Een hommage van Studio Sport aan Ramon 'The Diamond' Dekkers zou een mooi begin zijn. Gewoon zondagavond. In plaats van de klassieker Herenveen-NAC. Met het bord op schoot.
Jan Bennink is reclameman, publicist en columnist voor Volkskrant.nl
