Aan de lijn met: Burgemeester Eberhard van der Laan

Het BIBOB-gebeuren ligt ons nog vers in het geheugen. Gemeente Amsterdam, of om het iets preciezer te zeggen, burgemeester Van der Laan, wilde de vechtsportgala’s volgens velen verbieden. Gediscussieerd werd dat Van der Laan iets tegen vechtsport had en dat het hele onderzoek naar criminaliteit simpelweg als excuus gebruikt werd om dit door te kunnen zetten.

Tot heden leeft nog steeds enige angst over het feit dat allicht vechtsportgala’s verboden zullen worden en dat de sport een ‘loeiharde levertrap’ te verduren gaat krijgen. Het is immers moeilijk te bedenken. Een land als Nederland, zonder IT’S SHOWTIME, United Glory, en de kleinere evenementen die deze sport zo geweldig weten te promoten.

Hierbij besloot ik dus de telefoon te pakken. Antwoorden krijg je niet door discussie als de daadwerkelijke opdrachtgever niet in de discussiegroep zit. Ik besloot gemeente Amsterdam te bellen voor een interview met iemand die alles wist van deze situatie, kortom burgemeester Van der Laan. Hier werd direct op gereageerd en de interview-procedure (om ’t beestje een naam te kunnen geven) werd ingezet. 21 Januari werd gekozen als dag van het interview.

Toen mijn verzoek binnenkwam zaten ze allemaal midden in een zedenzaak. Daarmee had de burgemeester het zo druk dat hij een aantal weken zijn hele agenda had ‘geschoond’, heeft het proces vanaf aanvraag van interview tot het daadwerkelijke interview ongeveer een maand geduurd, maar goed, dit kan ik vergeven.

21 Januari rond 12 uur, de burgemeester zou dan uit een vergadering komen en had daarna een tijdje ‘vrije tijd’ omdat hij van A naar B moest reizen. In die tijd kon ik hem te woord staan.

‘Goeiendag,’ klonk het aan de andere kant van de lijn. ‘Met burgemeester Van der Laan.’ Overigens in alle eerlijkheid toch natuurlijk na het horen van die stem eventjes realiseren dat je nu écht deze persoon één-op-één aan het spreken bent. Op dat moment is ’t protocol jezelf voor te stellen en nog eens een introductietje te geven, naar mijn gevoel was de hele “hallo – vraag 1” instelling niet echt een goed toonbeeld was voor respect.De burgemeester onderbrak me echter snel. “Maak je niet druk, ik wéét wie je bent ik wéét wat Mixfight is. De beste man heeft zijn research dus gedaan, stelde me toch eerlijk gezegd erg op rust.

We besloten maar door te gaan met de vragen:

Bas: “Er wordt in de vechtsportwereld veel gediscussieerd over dit onderwerp, voornamelijk omdat het zo'n impact zal hebben op het gezicht van vechtsport in Nederland. Omdat er op het moment zo relatief weinig bekend is over de Bibob-wetgeving heerst er veel verwarring en uiteindelijk woede over de beslissing om de Bibob, ook na al de argumenten van de verscheidene partijen aanwezig in de gemeenteraad van Amsterdam op 4 november jongstleden, toe te passen. Velen zien dit besluit als een directe aanval op het kickboxing in Nederland, desondanks het feit dat er gezegd is dat dit besluit genomen is níet vanwege de vechtsport, maar vanwege de vervlechting tussen onder- en bovenwereld. Ik hoop dat na dit gesprek meer opheldering zal zijn over uw motieven achter de BIBOB wet, en de werking hiervan.”

Van der Laan reageerde zeggende wat ik persoonlijk al dacht. “Ik denk dat er hier sprake is van één grote miscommunicatie. Als we dit duidelijk communiceren kan er wederzijds begrip komen en samenwerking.”

Van der Laan vervolgde dit door uit te leggen dat ook hij vroeger veel aan sport deed. Hij voetbalde veel, en heeft van sport belangrijke dingen geleerd. Dingen als gezondheid, discipline en sociale ontwikkeling door ontmoeten van mensen zijn er maar enkele dingen van. Het énige, waar hij wel -stérk tegen is, is de verbinding tussen onder- en bovenwereld die op het moment plaatsvind bij de vechtsport-evenementen, en uit stevige onderzoeken met samenwerking van de politie is gebleken dat deze verbinding er wel degelijk is. Deze verbinding wil hij verwijderen, en om dit te kunnen doen zouden de enthousiaste vechtsporters en overheid samen moet werken.

Bas: “Kan ik u vervolgens vragen om uw defenitie van vechtsport te geven? Zo heb ik in de vergadering van enkele maanden jullie enkel horen discussiëren over vechtsport, maar vechtsport beaamt ook sporten als judo en karate. Waar legt u dus de grens in dit geval?”

“Overal waar georganiseerde misdaad zit willen wij aanpakken.” Vertelde de burgemeester. “We zijn overal actief. Van bouw tot horeca, en helaas ook vechtsport gala’s. Één van de mensen die boos was, kent u vast wel, dit was Marloes Coenen, die heb ik pas gesproken, die zei: “Uiteraard logisch dat vechtsport voor mij iets fantastisch is, maar ik wil je ook uitleggen, burgemeester, dat het ook iets is voor de gewone mensen. Iedereen moet iets kunnen doen om zich fijn bij te voelen, en er moet dan ook geen negatieve klank aan gegeven worden.” En daar zit ‘m nou net de miscommunicatie in.” De burgemeester maakte hierna duidelijk dat hij sterk hoopt dat deze communicatie verbeterd zal worden.

“Ik heb ook nog een foto van haar gehad, waar zij en een andere kampioen opstonden.” De naam Alistair Overeem zei hem vrij weinig want hij vroeg enkele keren voor herhaling. Goed, daar lig ik persoonlijk niet zo wakker van, als je nu eenmaal niet in je persoonlijke leven ermee bezig bent kan ik snappen dat je zoiets niet één, twee, drie weet.

Wat hij echter wel wist, en gezien had, was Alistair Overeem bij Pauw & Witteman 12 januari jongstleden, en hij was erg te spreken erover. “Een aardige en keurige kerel.” Somde hij op. Van der Laan was erg onder de indruk van de vraag die gesteld werd over de criminaliteit en de reactie hierop. Alistair zette zich niet af van het perspectief van de burgemeester, en dat vond hij een keurig teken. “Hij snapt waar het over gaat: níet de vechtsport, maar het netwerken van criminelen.”

Bas: “Het is dus duidelijk dat uw motieven absoluut niet te maken hebben met de vechtsport zelf, maar met criminele bewegingen in het publiek tijdens de vechtsport evenementen. Dit brengt me echter wel tot de volgende vraag. In het scenario dat een organisator geen vergunning verstrekt krijgt vanwege de BIBOB-wetgeving zal deze persoon klaarblijkelijk vragen gaan stellen. Op dit moment komt de uiteindelijke transparantie van de hele BIBOB en het gebrek hierin in spel. Hoe verklaart u dit gebrek aan transparantie?”

Van der Laan begon met uit te leggen dat hij al héél lang bezig is hiermee, sinds 1995. De overheid faciliteert vaak activiteiten die het niet wil faciliteren met vergunningen en opdrachten, zoals bijvoorbeeld prostitutie waar vrouwen misbruikt worden. Dan komt dus de vraag ‘hoe zorg je ervoor dat je deze activiteiten niet meer faciliteert?’. Het probleem zit ‘m echter in ’t feit dat alle informatie die de overheid binnenkrijgt info uit het milieu zelf betreft of van de politie. Informatie die niet zomaar voluit op straat gegooid kan worden, informanten kunnen bekend gemaakt worden en dat kan alleen maar leiden tot problemen. Uit deze problemen is een wet gekomen; de BIBOB: een zorgvuldige procedure die eventueel misbruik van vergunningen en opdrachten tegen gaat. Een strenge procedure, maar alle factoren binnen de besluitneming kunnen gewogen worden naar de graad van belangrijkheid.

Bas: “Het komt er dus op neer dat de afgewezen persoon nooit duidelijk te horen zal krijgen waarom hij/zij afgewezen is. Wat me tot het punt van eventuele subjectiviteit van deze wet brengt. Wat voor de één reden is om geen vergunning te verstrekken, is voor de ander slechts een klein heikel puntje waar niet moeilijk over gedaan moet worden. Hoe verzekerd u dat deze wet objectief zal handelen, of in ieder geval zo dicht mogelijk bij objectiviteit zal blijven?”

“Deze garantie zit ‘m in de rechtkamer. De rechter zal de uiteindelijke beslissing van de BIBOB-wetgeving in alle gevallen testen voordat het besluit uitgevoerd wordt! Nu zal het inderdaad altijd tot een zekere graad maatwerk blijven, en daar kan het mis gaan. Juist voor die momenten is er altijd nog de rechter.

Bas: “De vechtsport begint steeds groter te worden in Europa, en Nederland ligt op het moment ver voor op de overige landen, ik durf gerust te zeggen dat op een internationaal evenement 60% van de deelnemers Nederlands is. Positieve gevolgen hiervan, zowel sociaal en economisch gezien, kunnen duidelijk geobserveerd worden. Zo is de vrijwilliger van het jaar van dit jaar Sadik Kaynak, die middels kickboks jongeren van de straat houdt. Op economisch vlak hebben bedrijven als IT’S SHOWTIME en United Glory een groot deel van hun succes te danken aan het feit dat ze hun evenementen plaats konden laten vinden in Amsterdam. Deze evenementen zijn over heel de wereld te bezichtigen en Amsterdam komt zo dus ook voor een groot publiek in het nieuws. Heeft u zich verdiept in de gevolgen voor de vechtsport, als u dit voorstel door wilt laten gaan?”
Na het uitleggen van de verhouding Nederlandse vechters en buitenlandse vechters was Van der Laan toch wel even onder de indruk van ons kikkerlandje. Klein landje, maar behoorlijk effectief.

Hierna vervolgde hij door duidelijk te maken dat wel zeker onderzoek had gedaan naar de sociale en economische gevolgen voor de vechtsport, en hij streeft ernaar dit op te schonen. “Ik erken de sociale en economische betekenis volledig, en ik zie dit juist de reden om erin te gaan knippen. Ik zie het alleen maar als meer reden om het schoner op poten te krijgen.”

Bas: “Dus als ik het goed begrijp, zal de BIBOB puur en alleen de aanvrager betreffen, en als die door de BIBOB-procedure komt dan kan het evenement gewoon plaatsvinden.”

“Juist. Er zal alleen een verbod plaatsvinden als het evenement wat transparantie niet goed in elkaar zit, en de organisator en financiers ‘in orde’ bevonden worden.”

Bas: “Dan wil ik u hartelijk bedanken voor het tewoordstaan burgemeester. Ik denk dat met de antwoorden op deze vragen er een groot deel van de miscommunicatie, want dat was het in mijn ogen, opgelost is. Heeft uzelf nog op- of aanmerkingen die u heeft die u graag kwijt wilt aan de liefhebbers van het kickboksen?

“U stelt precies de goede vragen, en ik hoop dat alles duidelijk is. Ik hoop dat alles in een positieve sfeer kan worden uitgewerkt, en dat er samen gewerkt kan worden aan een beter imago van de vechtsport. Want, immers, een sport die zó hard groeit, en zo belangrijk aan het worden is, moet zorgvuldig mee omgegaan worden, en ik wil daaraan meewerken. Ik hoor het daarom ook graag als er vervolg-vragen zijn. Ook zijn kritiek en suggesties welkom, kom maar op!

Al met al, voor mij persoonlijk, een ophelderend gesprek van een goed geïnformeerde en vriendelijke burgemeester.