Interview Clyde Petres; nog één keer de ring in!

[HUNTER]

Door Sebastiaan Munter, foto's Marieke van Horssen



Het gaat weer goed met Clyde Petres. Gelukkig maar, want een van de smaakmakers van menig gala heeft een zeer zware periode achter de rug. Niet alleen is de vechter inmiddels al weer bijna 4 jaar sportschoolhouder, ook is Petres onlangs tot winnaar uitgeroepen van het zwaarste gevecht uit zijn carrière. Petres overwon lymfeklierkanker en wil hiermee een voorbeeld zijn voor velen.






We gaan even terug in de tijd. April 2008, Den Haag. Clyde vecht tegen Hafid. Hoewel het niet lag aan de voorbereiding, vocht hij niet zoals het moest. Clyde oogt niet scherp, kan niet versnellen en hij verliest een partij die hij had kunnen, en volgens hemzelf, had moeten winnen. Onder normale omstandigheden. De omstandigheden waren echter niet normaal. In de aanloop naar de partij is Clyde enorm afgevallen. Hoewel dit een normaal ritueel is, is het doorgeschoten. Hij brengt nog maar 68 kilo op de weegschaal, waar de partij tot 72,5 kilo is afgesloten. Dat hij niet fit is wijt hij voor een deel aan een stuk stress, want Clyde's sportschool Petres Gym is net klein jaar open. Iedereen die een sportschool of club runt weet dat een eerste jaar cruciaal is. Na de verloren partij gaat Clyde toch maar naar de dokter. Hij voelt zich niet goed, en daarbij is er in zijn lies een behoorlijke bult ontstaan.
Enkele dagen later gaat Clyde onder het mes. De bult werd verwijderd, en de weefsels werden voor onderzoek opgestuurd. Enkele dagen later, net na het jubileumfeest ter ere van het eenjarig bestaan van Petres Gym, stort Clyde's wereld compleet in. Lymfeklierkanker is de diagnose. Dit komt hard aan. 'Ik heb een hele dag alleen maar zitten janken', aldus Clyde, 'op dat moment hebben de mensen om me heen me er echt doorheen gesleept. Team Petres stond als een blok achter me. Er stond meer dan een hele sportschool achter me om me te steunen. Dan kan ik toch niet degene zijn die opgeeft?'

Opgeven? Nooit!
Een zeer hectische periode volgt. Clyde wil ondanks zijn ziekte absoluut niet zielig gevonden worden. Hij gaat zo goed en kwaad als het gaat dan ook door met zijn sportschool, met lesgeven en met het organiseren van een evenement in Suriname. Clyde is heel stellig in het waarom hierachter; 'Als je de hele dag alleen maar met je ziekte bezig bent wordt het wel heel eenzaam. Ik wilde onder de mensen blijven. Ik wilde niet zielig gevonden worden.' De zomer van 2008 bestaat voor Clyde uit doelen stellen en vooruit kijken. 'Ik was iedere keer aan het aftellen. Acht chemo kuren en 15 bestralingen. Gedurende een periode van twee weken iedere dag een bestraling, ik keek al uit naar de laatste. De doktoren moesten het ook niet flikken om de boel te vertragen, want ik wilde er zo snel mogelijk vanaf zijn.' Zo gebeurde het dat Clyde het erg zwaar kreeg. Zo zwaar dat er op ging lijken dat hij het fysiek niet ging trekken. 'Ieder ander had een pauze ingelast om te herstellen. Ik niet, ik had immers in december een gala staan in Suriname en daar moest en zou ik als organisator bij zijn.' Clyde werd een geval apart in het ziekenhuis in Amsterdam. Hij wilde de kuur per se binnen de gestelde termijn afmaken, no matter what. De kuur was loodzwaar. Vooral de chemo. 'Via een infuus krijg je spul toegediend dat voelt alsof je aderen van binnen met naalden en stukken glas worden bewerkt. Dat gaat je hele lichaam door en duurt een half uur.' Clyde stond letterlijk op tegen de pijn. Met gebalde vuisten schreeuwde hij 'Kom dan, kom maar op, je pakt me toch niet' tegen het infuus. Zijn manier om een strijd te winnen. 'Doktoren verklaarden met voor gek. Ze hadden nog nooit zo iemand meegemaakt.' Clyde kreeg mede hierdoor een aparte kamer in het ziekenhuis. 'Ik lag in een kamer met mensen die het op hadden gegeven. Ze hadden kanker en gingen ervan uit dat ze dood gingen. Je begrijpt dat ik daar helemaal gek werd. Ik gaf juist niet op!' Hier werd de basis gelegd voor een stichting, die enkele weken later werd opgericht onder de naam 'Opgeven is geen optie'.





De ommekeer
'Uiteindelijk, na 8 chemo kuren en 15 bestralingen dacht ik vrijdags klaar te zijn. Echter, omdat er een miscommunicatie was tussen het Boven IJ ziekenhuis, waar ik lag, en het VU, dat de behandeling deed, was er geen afsluitende scan geregeld.' Clyde ontplofte bijna letterlijk. 'Ik heb ze gedreigd dat ik met mijn auto het ziekenhuis binnen zou rijden als ze het niet gingen regelen. Echt. Ik had het gedaan ook.' Uiteindelijk werden de scan alsnog geregeld. Clyde stapte de dag erna op het vliegtuig naar Suriname. Terwijl hij dit na dergelijke behandelingen eigenlijk niet mocht. Clyde was verzwakt, zijn lichaam ontregeld en van het het vel in zijn liesstreek was weinig meer over. 'De artsen vonden het gekkenwerk, maar inmiddels hadden zij ook wel door dat ik echt wel die kant op ging.' Na een bizarre vlucht, waar Clyde bijna non-stop op het toilet zat en helemaal leegliep, kwam hij uiteindelijk aan in Suriname, waar het vel in de liesstreek door de warmte en droge lucht verbazend snel herstelde. Het gala werd een succes, en bij terugkomst in Nederland volgde het verlossende woord. De kwade cellen waren weg. Clyde werd genezen verklaard.

Opnieuw beginnen
De periode die volgde was er een met pieken en dalen. Clyde was dan wel genezen, maar de controles bleven. 'Eerst iedere week, daarna iedere maand, maar het verhaal duurt in ieder geval 10 jaar. Goed natuurlijk dat ik steeds gecontroleerd wordt, maar je raakt het nooit helemaal kwijt'. Ook volgde een persoonlijk moeilijke periode. De sportschool moest weer worden opgepakt, maar daarnaast werkte Clyde nog parttime in de jeugdgevangenis in Lelystad. Iedere dag om 5 uur opstaan, van Amsterdam naar Lelystad rijden. Werken tot 2 uur, en dan over de dijk door naar Hoorn om les te geven tot 10 uur 's avonds. Iedere dag herhaalde dit ritueel zich. Totdat Clyde zich na een gesprek met een bevriende vechtsporter ging realiseren dat hij 'het stoplicht had gezien'. Hij wilde zich niet meer beperken. 'Ik ben gestopt met werken en ben fulltime in de sportschool actief geworden. Een enorme gok, maar ik wist dat ik het kon.' Clyde gebruikte de metafoor van het overwinnen van zijn ziekte voor meerdere dingen. 'Opgeven is geen optie' is hierna zijn levensmotto geworden. De gok pakte goed uit. De sportschool draait als de spreekwoordelijke tierelier. De groepen worden iedere maand groter, en ook de wedstrijdgroep gaat steeds beter draaien. Talenten als Joep Beerepoot, Rowan Tol en Deividas Flederzinskas zetten wekelijks goede prestaties neer, en de door Clyde opgezette stichting ‘Opgeven is geen optie’ wordt landelijk steeds bekender.
Begin januari 2011 heeft Clyde eindelijk wat mentale rust gevonden. De roes waarin hij sinds medio 2008 in heeft geleefd lijkt eindelijk voorbij; ‘Ik heb bijna 3 jaar lang op mijn tenen gelopen. Er was geen tijd om te relativeren, geen tijd om even na te denken. De sportschool draait nu top, ik voel me steeds fitter en dan wil je er op een gegeven moment van gaan genieten,’ aldus Clyde. ‘Het enige dat hiervoor nodig is, is een echte afsluiter van deze periode.’ En zo werd het idee geboren om nog eenmaal de ring ik te gaan. ‘Alles moet dan samenvallen. Op mijn jaarlijkse gala in mei moet het gaan gebeuren. De sportschool bestaat dan vier jaar, ik ben genezen, in mei word ik 40 en dus is dat hét moment om te laten zien dan opgeven inderdaad geen optie is.’





De laatste wedstrijd...
Over het hoe moeten we nog even in het duister tasten. Ook de tegenstander is nog niet bekend. Verder gaat het gevecht wel over 5 rondes, en wordt het afgesloten op 72,5 kilo, Clyde’s oude wedstrijdgewicht. Ook wordt er mogelijk een UMC titel aan verbonden. Clyde is zich echter nu al volop aan het voorbereiden. Aangezien hij afgelopen december nog 85 kilo op de weegschaal bracht, is gewicht verliezen de eerste stap. ‘Natuurlijk ga ik veel meer trainen en zal ik daardoor gewicht verliezen. Maar naar mijn oude gewicht kom ik niet zo maar meer. Ik heb hiervoor hulp gekregen van personal trainer Giovanni Adriaan en gebruik in WIN voedingssupplementen. Ook Ron en Tosca van Leeuwen van RotosInternational.com steunen me hierbij.’ Over de mogelijke tegenstander is Clyde duidelijk. ‘Ik wil het liefst een Thai, of iemand die op de Thaise manier vecht. Clinchen is altijd wel mij ding geweest. Ik zie inderdaad niets in een partij op K-1 regels!’ Met deze vooraankondiging is Sporthal De Vredenhof in Hoorn nu al verzekerd van een volle tribune. Clyde wil zo veel mogelijk mensen getuige laten zijn van zijn laatste kunstje: ‘Hoe meer mensen ik hiermee kan bereiken, hoe meer mensen van mijn stichting op de hoogte zullen zijn. En dat is waar ik het voor doe. Ik wil het levende bewijs worden van Opgeven is geen Optie. Ik wil een voorbeeld zijn voor alle kankerpatiënten, waar dan ook.’





Clyde’s gala zal op 14 mei aanstaande plaats gaan vinden in Sporthal Vredenhof te Hoorn. Zodra er nieuws is over Clyde’s tegenstander en de verdere lineup zien jullie het als eerste op mixfight.nl

[Richelieu]

Clyde is een echte krijger en een wereldgozer! Succes met de voorbereiding voor je partij en het gala!

[mama]

Als ik het lees krijg ik weer de kriebels. Succes met je voorbereiding!

[Kemal]

Wat een ontzettend indrukwekkend verhaal dit zeg! diep respect!

[Hammerkick]

Diep respect en waardering voor Clyde. ik hoop dat hij een mooie tegenstander gaat krijgen ! Veel succes, Clyde.

[Ronald]

Mooi interview en topfoto's Marieke!

[MaartenManaus]

Zo,.wat een doorzetter !
Diep respect voor die man !

[payap]

Thanx voor dit zeer indrukwekkende verhaal.

Clyde is een topper en alvast veel succes gewenst Clyde voor 14 mei.

[Fightfan]

Erg mooi om te lezen, respect, ik ben blij dat hij het gehaald heeft.
Succes met alles.

[anthony kane]

wauww
eccht diepe diepe respect

groetjes
kane

[Jeru]

Thanks Hunter en Mama!

[MMAFAN-1122]

Clyde, RESPECT!

[Lionheart]

Clyde is een topper!!

Ik ken hem sinds ik een jochie van 12 was ( dus nu al dik 18 jaar) en ik heb alleen maar love & respect voor hem!


Oesh!

[Sadix]

heel erg indrukwekkend Sensei Clyde.

Je bent een voorbeeldvoor iedereen.

Opgeven is inderdaad nooit een optie!

Osu!

[Wheelie]

Echt een mooi interview Hunter en Marieke, Clyde is een topper ben blij dat hij nu zo ver is.

[Marco]

Respect voor deze man, wat een vechter !

en btw, een mooi interview Hunter en Marieke. Top.

[petres]

Iedereen Super bedankt voor jullie reacties.
Ik hoop dat jullie erbij kunnen zijn.


Thanks,

Clyde Petres

[pampennock]

Diep respect Clyde!
Ik kon je verhaal al maar om het nu toch weer zo te lezen...kippenvel..
Gelukkig ben je terug, sterker dan ooit en we zullen er allemaal zijn de 14e om je te supporten naar je overwinning!!!

Kuzz Pam

[Baske]

Wow, erg mooi stuk om te lezen. Bedankt Sebas en Marieke voor dit mooie stukje. Enorm respect voor CP... Inspiratie heeft hij zeker bij me opgewekt...

[BB]

Indrukwekkend. Respect!

[theo]

veel respect en een top gozer is clyde, zowel prive als in de sport