Deze thread is geďnspireerd door een gesprek over Badr's legacy met een paar vrienden.
Zoals veel liefhebbers heb ik het laatste gevecht van Badr gezien. Na die KO en speech had ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant vond ik het jammer dat ie gestopt is met kickboksen en zal ik hem zeker missen. Hij was een van mijn favoriete vechters. Aan de andere kant kan ik begrip opbrengen voor zijn keuze, zeker nu K1 niet meer is wat het was.
Zo'n tien jaar geleden dachten veel liefhebbers en kenners dat Badr de sport zou domineren en minstens drie K1 titels op zijn naam zou schrijven. Badr dacht dat zelf ook. Als we de balans opmaken zien we dat echter hij minder titels op z'n naam heeft geschreven dan wij verwacht hadden. De K1 heeft ie nooit gewonnen. Hoort hij thuis in het rijtje Hoost, Aerts, Bonjasky en Schilt? Qua populariteit denk ik dat hij groter is dan al die eerder genoemde vechters. Hij heeft van bijna alle toppers waartegen hij heeft gestaan gewonnen (vaak op KO). Die vechters hebben echter meer titels op hun naam weten te schrijven en waren altijd ambassadeurs van de sport. Ik wil geen oude koeien uit de sloot halen, maar door bepaalde keuzes op en buiten het canvas heeft hij de sport een slechte naam in een kwaad daglicht gesteld en heeft hij (ongetwijfeld onbedoeld) bepaalde fans/ groupies met deze mooie sport bekend gemaakt die wij kunnen missen als kiespijn (mijn mening, geen feit). Gemengde gevoelens over zijn legacy dus.
Is Badr een underachiever of legende?
Bookmarks