Hoi allemaal,
Er moet me even iets van het hart. De vechtsport staat al een hele tijd in een slecht daglicht, mede omdat er om de haverklap criminelen worden geliquideerd die kennelijk op wat voor manier dan ook verbonden zijn met onze sport. De laatste tijd is het niet meer op een hand te tellen. Vechtsport staat helaas vaker in de krant om zulke praktijken, in plaats van om de sportief behaalde prestaties.
Een kickboksgala organiseren gaat dan ook zeker niet van een leien dakje. Sponsoren staan niet in de rij om hun zuivere bedrijfsnaam aan de sport te linken, en de gemeentes al helemaal niet.
Maar ook intern zijn er dingen die niet goed gaan en daar wil ik iedereen van bewust maken. Ik doe nu ongeveer tien jaar matchmaking, en heb sinds een half jaar besloten mijn eenmanszaak aan de wilgen te hangen. Dit omdat ik een kans kreeg een fulltime baan buiten de vechtsport aan te nemen, wat zorgt voor meer rust, een stabiel inkomen en stukken minder stress. En dat vond ik wel prettig klinken, want als je 33 jaar bent dan wordt het ook wel eens tijd dat je je dingen -financieel- voor elkaar hebt.
Ik heb ervoor gekozen nu alleen nog de matchmaking te doen voor Mejiro Wormer, en Sokudo Gym te Hoogwoud. De rest mag een ander doen. Zal niemand een worst zijn, dat begrijp ik. Maar ik wil toch even uitleggen WAAROM ik hiervoor heb gekozen, en dat is in één simpel woord uit te leggen, namelijk: COMMUNICATIE.
Matchmakers sturen zover ik weet regelmatig ‘updates’ naar deelnemende sportscholen met hoe de matchmaking ervoor staat. Daarin staat vrij duidelijk vermeld, wie er gematcht zijn, voor welke vechter ze nog door zoeken, hoe laat je aanwezig moet zijn, waar het precies is, en de regelementen en inschrijfformulieren van de betreffende bond.
Ook staat er vaak in vermeld, dat als je een vechter moet afmelden dat je dat zo spoedig mogelijk moet doen. Waarom? Omdat het oervervelend is voor de tegenstander als die zich het schompes heeft getraind voor niets. Als iemand zich op tijd afmeld, of aangeeft dat er mogelijk een afmelding gaat komen in verband met een opgelopen blessure, dan kan de matchmaker een back up zoeken. Dat gaat niet zo makkelijk op het laatste moment.
Inmiddels moet je als matchmaker zowat 45 partijen matchen, om de helft over te houden. Als iemand een blessure oploopt, waarop de kans natuurlijk zeer aanwezig is in een fullcontact sport als deze, dan dient de trainer hem afmelden. Dat stuk snap ik helemaal. Maar soms kijken ze de boel toch nog even een week of drie aan, voordat ze tot de conclusie komen dat het niet mogelijk is om de partij die over twee dagen gepland staat, te vechten. En ik vind dat niet kunnen.
In een tijd waar de mobiele telefoon bij 99% van de mensen zowat vergroeid zit in hun hand, moet het toch wel mogelijk zijn de organisatie direct op de hoogte te stellen. Het is schering en inslag met ‘last minute’ afmeldingen. Of berichten van trainers dat ze hun wedstrijdvechters weken niet in de dojo hebben gezien, en dus hij ‘toch maar niet vecht’. Te zot voor woorden.
Dan nog het niet op komen dagen zonder afmelding. Hoor ik ook regelmatig van collega matchmakers. Om over het te laat komen maar niet te spreken. Als de weging van 14.00-15.00 is, hoef je niet altijd pas om 14.59 binnen te komen. Want als we dan nog 50 man moeten wegen wordt het ook al laat, en ik ben nogal van het op tijd beginnen. Misschien inderdaad vreemd, en wellicht ben ik een controle freak.
Maar op tijd komen en je aan je afspraak houden over het gewicht zijn dingen waar ik nogal waarde aan hecht. Allemaal heel simpel volgens mij, maar in de praktijk kennelijk toch heel moeilijk. Ook hier weer het communicatie probleem. Red iemand het ‘streefgewicht’ waarop je hem hebt opgegeven niet? Mail dan tijdig door aan de matchmaker dat dit het geval is. En geef hem de keer erop even in een normale, haalbare klasse op in plaats van op een gewicht waarbij je van te voren al weet dat het niet haalbaar is. Want niets is vervelender dan vechters die lachend vier kilo te zwaar aankomen bij een weging. Alsof je dat niet al van te voren wist….
Mijn conclusie: ik vind dat de lat omhoog moet.
Het moet voor een vechter een eer zijn om te MOGEN vechten. Dat jouw trainer dusdanig vertrouwen in je vechtkunsten heeft, dat hij/zij met jou naar een gala wil gaan om een volwaardige partij te knokken. Dat je daar staat als een TEAM waar je op kunt bouwen. Allemaal strak in het trainingspak, in plaats van als een zooitje ongeregeld, in spijkerbroek. En dan boos worden op de bondsleden als die je erop aanspreken. Belachelijk!
Zowel de trainers, organisatie, en tegenstander doen hun best om de partij neer te zetten.
‘Vroeger’ haalde je het niet in je hoofd om zomaar niet op te komen dagen bij een training. Dat had te maken met dojo etiquette, en loyaliteit naar je trainer en je team.
De mentaliteit is veranderd, dat begrijp ik want we zijn wat jaren verder. Voorheen waren er maar een paar grote gala’s per jaar, en al had je ergens last van, afzeggen kwam niet in die vechters van toentertijd op! Uiteraard is het niet afmelden bij ernstige blessures ook niet altijd even verantwoordelijk geweest, maar tegenwoordig wordt er wel heel makkelijk een vechter afgemeld. Volgende week weer een ander gala! Toch?
Ik snap dat je een nieuweling niet kan vergelijken met een A-klasser. Maar het begint bij de mentaliteit en toewijding aan de sport. Je doet dit wel, of je doet dit niet. Aan jou (en je trainer!)de keus.
De laatste tijd irriteer ik me er dood aan dat er zo makkelijk en nonchalant mee om gegaan wordt. Ik vind daarom dat we zelf de ballen moeten hebben om dit aan te pakken. Trainers moeten zich bewust worden of de vechter in kwestie er wel echt klaar voor is, niet alleen in technisch opzicht maar ook of diegene serieus genoeg traint voor dat hij iemand opgeeft. Vechters moeten zich bewust worden dat als ze met een kul reden afmelden, of niet op komen dagen, dat ze hun hele sportschool én de kickbokssport te schande zetten.
Misschien heeft dit betoog geen enkel nut, behalve dan dat ik even mijn zegje heb gedaan. Ik hoop gewoon, dat ondanks dat ik een flinke stap terug heb gedaan in het matchmaken, de sport zijn charme en etiquette weer terug krijgt en dat iedereen er weer wat serieuzer mee om wil gaan. Misschien dat de matchmakers het dan ook weer wat leuker gaan vinden ;-)
PS Overigens geldt dit stuk NIET voor de sportscholen die wel goed communiceren! Want die zijn er gelukkig ook nog!! Hulde!
Bookmarks