Keldonkse gym klaar voor de Fightnight

[Robbie]

Keldonkse gym klaar voor de Fightnight

Vrijdag 27 mei 2005 - Zes leden van de Nin Li Gym in Keldonk doen mee aan de eerste Veghelse Fightnight, zondag in De Beemd.



Sensei Gerry Krikke kijkt naar de trainingsverrichtingen van Jasper (links) en Zakaria.
(Foto Jeroen Appels/Van Assendelft)


Keldonk/Veghel

Op de flyers en posters die overal in de regio zijn verspreid ter promotie van de eerste Veghelse Fightnight staan de deelnemers van de Keldonkse Nin Li Gym allemaal in strijdlustige houding afgebeeld. Onderop en wat kleiner dan de grote jongens van gerenommeerde scholen als Siam en Vos gym, maar toch. „Het is gewoon een hele grote eer dat ze er allemaal op mogen staan“, vindt Gerry Krikke, leermeester van de twee meiden en vier jongens die zondag in de ring klimmen voor maximaal 3 keer 2 minuten. „Dat lijkt heel kort, maar je moet echt een hele goede conditie hebben om dat vol te houden.“ Conditie is de sleutel tot het succes in Thai-boksen, doceert sensei Krikke. „Meer nog dan op kracht, reactievermogen of techniek gaan wedstrijden verloren op conditie. Dit is echt slopend.“
Sinds vorig jaar augustus runt Krikke samen met zijn vriendin Patricia Raaymakers Nin Li Gym. In de sportzalen van Keldonk en Zijtaart geeft hij les in de sport die nog het meest wegheeft van kickboksen. En in zijn eigen privé-dojo aan huis, tussen twee voornoemde dorpen in, geeft hij les aan ’de wedstrijdjongens’. „Daar ligt mijn hart, om die jongens te trainen en op een hoger niveau te krijgen. Les geven aan recreanten vind ik ook leuk, maar dat is vooral ook omdat ik moet eten.“
De zes leerlingen die zondagavond hun opwachting maken in De Beemd in Veghel zijn er helemaal klaar voor. De zevende deelnemer van Nin Li op de poster is geblesseerd en doet niet mee. „Het is een harde sport, maar bij voetbal raken ze meestal ernstiger geblesseerd dan hier“, vindt Krikke. „Als ze hier iets hebben gaat het vaak om een teen of een bokserduim.“
Vriendin Patricia, alias Wolfy, komt zondag in ieder geval op met haar eigen kenmerkende introductietune, een soort van Arabische muziek. Net als iedereen denkt met een mysterieuze moslima van doen te hebben, komt van onder een cape de geboren Zijtaartse tevoorschijn. „Zo’n gala geeft een enorme kick“, vertelt ze. „Zeker als er straks zes- á zevenhonderd man in de zaal zit.“ De wekenlange voorbereiding en de roes van het moment maken dat ze bestand is tegen de rake klappen en trappen die worden uitgedeeld. „Het gaat vaak scheen op scheen, zonder bescherming. Dan moet je een knop om kunnen zetten, om door te gaan.“ Na afloop heeft ze een week of twee á drie nodig voor herstel. Net op tijd voor een volgend gala. „Behalve als iemand knock-out gaat“, vult Krikke aan. Iemand die knock-out is gegaan mag drie maanden geen wedstrijd spelen, voor zijn eigen bestwil.“

[Anonymous]

en ko ging ze...