Rita Verdonk begint een eigen partij. Trots op Nederland. Wat een lekker pakkende naam. De afkorting is helaas minder. Nico Dijkshoorn.
TON. Misschien dat Rita er een geslachtsoperatie voor over heeft en eindelijk haar snor eens laat groeien om een echte Ton te worden. Het komt niet eens als een verrassing. Aan die schalks om zich heen turende kop zag je al maanden dat ze het goede moment afwachtte om zich los te scheuren van de VVD. Daar is Rita goed in, ongepast het goede moment kiezen.
Net op het moment dat prominente VVD'ers vlak na de verkiezingen afscheid namen van de kamer belegde zij een krankzinnige persconferentie in een café en verscheen daar in de grafjurk van Sneeuwwitjes stiefmoeder. Rita draagt wel graag zwart maar kijkt er liever niet naar als het achter een loket staat te wachten op een verblijfsvergunning.
Werktitel
En dan nu haar eigen partij. Trots Op Nederland. Ik moet zeggen, de naam valt me nog mee. Het is een werktitel, dus het kan nog alle kanten op. 'Verplicht Castreren En Dan Het Land Uit'. 'Blanke Wijken Met Doorgroeimogelijkheden'. 'Eigen Volk Eerst.' Ik denk dat ze tijdens de brainstorm bij Rita thuis allemaal voorbij zijn gekomen.
Lijst Buitenlanders Stinken. Lijst Bang Voor Knoflook. Lijst Wij Hebben Onze Clitoris Nog En Jullie Niet. Lijst Mark Rutte Woont Nog Bij Zijn Moeder. Had allemaal gekund. Bij Rita kijk je nergens van op. Geef haar een podium en ze bestormt het. Ze heeft ooit drie keer in een week met Theo van Gogh gebeld over het recept van Echte Hollandse Cake en vond zich toen genoeg vriendin om een stuitend politiek praatje te houden bij zijn herdenking.
Klomp
Trots Op Nederland. Op de verkiezingsposter staat Rita naakt in een klomp met een streekroman op haar lichaam geprojecteerd. Ze zal en moet keihard over Ayaan Hirsi Ali heengaan, die onlangs nog als Zeeuws meisje op de voorkant van het Volkskrant Magazine poseerde. Het gaat al lang niet meer om politiek alleen.
Twee getraumatiseerde vrouwen die een wedstrijd verpissen houden, meer is het niet. Trots op Nederland, het is meer een leus die een veel te duur reclamebureau in opdracht van de verzamelde provincies verzint om Nederland weer eens goed op de kaart te zetten.
Trots Op Duitsland
Iedereen die trots is op zijn land wantrouw ik. Potentiële extremisten. Knokken voor je landgrens, dan weet je het wel. Een waanidee, dat je trots moet zijn op het land waar je toevallig bent geboren. Voor hetzelfde geld was Rita een trotse medicijnman ergens in Nieuw-Guinea. Stond ze nu met een peniskoker voor zich uit verkiezingsposters op bomen te plakken met klevend speeksel van de Wipi Wipi.
Er zijn al wat mensen over de kling gejaagd omdat er iemand trots met een vaandel voor een groep ging lopen. Ik denk zomaar dat ze in Duitsland 1933 deze partijnaam graag zelf hadden verzonnen. Trots Op Duitsland.
Benepen
Als ik ergens niet trots op ben dan is het Nederland. Een dom, benepen autowassersland, met zogenaamd vernieuwende televisie. Heroïne in je kont laten spuiten of in een trein aan de noodrem trekken en kijken wat er gebeurt. Die vreselijk domme BNN leukigheid. Trots op Nederland en dat met dit eten. Boerenkool met worst. Vlees in een vel proppen, koken en dan aardappelen met groente door elkaar mengen. Wees er maar trots op.
Die kut-Hema met al zijn wanstaltige Annie MG Schmidt producten. Ik wil helemaal geen dekbed overtrek met de hond van Jip en Janneke er op. Twee zwarte kinderen trouwens. Zal ook wel niet meer mogen van Rita.
Trots moeten zijn op een land waar je in twee uur doorheen rijdt. Op een land waar de literatuur voor 80 procent wordt geschreven door mensen die vroeger door protestantse ouders met een stok op hun rug werden geslagen. Het wordt tijd voor een nieuw geluid. Een nieuwe partij. Lijst Nooit Meer Nederland.
(c) NU.nl/Nico Dijkshoorn
Bookmarks