Shooto Belgium IV

[niels]

thnx voor de info, jammer van Niek had echt gehoopt dat hij zou winnen.
Is er al bekend wat Marc heeft gedaan ?

[Christophe]

thnx voor de info, jammer van Niek had echt gehoopt dat hij zou winnen.
Is er al bekend wat Marc heeft gedaan ?

Marc is in de derde ronde van een partij die hij stevig domineerde in een straight leg lock gevallen!

[Nishiki]

Mooi kut voor Niek en Marc

[mama]

Sorry Christophe. Ik lag al in mijn mandje. dus je laatste sms had ik niet meer gepost.

[Jeru]

Jammer... geen leuke avond voor het Neerlands MMA.

[Jochem]

Jammer man. Had het Niek en Marc wel gegund.Die Tarec is inderdaad goed bezig.

@ Christophe
Ik vond persoonlijk die Verin Fernandez niet zo goed, ik won vrij makkelijk van hem. Maar typisch dat hij wel van Hans en Ken wint, daar win ik weer niet van.

[inc]

ondanks alles een leuke avond gehad, met 2 nederlandse uitschieters als je het mij vraagt,

jarman heeft mij verbaast met zijn all or nothing manier van vechten... Top. deed echt dingen waar je wel op traint, maar nooit toepast in een gevecht... ratslag pass the guard enz. taric is gewoon een wereld vechter, maar het leek alsof hij niet kon pieken tegen jarman. wel heeft taric terrecht gewonnen.

Marc duncan( mijn sifu) heeft geweldig gevochten. 1ste ronde ging gelijk op, na de bel stond bendi voor met 2 take downs tegen 1. Veel kracht spelletjes dus in de 1ste. met een heel mooi eind. Bendi heeft marc in een rare choke. Einde van de bel staat marc op een kijkt neer op een zichtbaar vermoeide bendi... vet om te zien. 2de ronde begint het krachtsverschil te groeien tussen marc en bendi. Marc geeft bendi 8 tellen en ook hierna is het een en al marc. na de 2de ronde is het marc die ruim voorstaat op punten. 3de ronde begint na wederom meer kracht en macht vertoon van marc laat bendi zich vallen in guard. Hier gaat hij stees voor het been van marc. Waar dit in de tweede steeds niet lukt, maakte bendi nu een hele mooie straight leg lock.
Ik baal verschrikkelijk van het einde, maar ben trots op mijn sifu...ik heb mij ook echt als een mongool gedragen tijdens de partij... lopen schreeuwen en in de lucht aan het slaan als een debiel....

jammer voor niek en willy, beide verloren van een zeer goede tegenstander...
respect voor het vechtershart van Nadia... ben ook trots op jou!

[Andre]

ondanks alles een leuke avond gehad, met 2 nederlandse uitschieters als je het mij vraagt,

jarman heeft mij verbaast met zijn all or nothing manier van vechten... Top. deed echt dingen waar je wel op traint, maar nooit toepast in een gevecht... ratslag pass the guard enz. taric is gewoon een wereld vechter, maar het leek alsof hij niet kon pieken tegen jarman. wel heeft taric terrecht gewonnen.

Marc duncan( mijn sifu) heeft geweldig gevochten. 1ste ronde ging gelijk op, na de bel stond bendi voor met 2 take downs tegen 1. Veel kracht spelletjes dus in de 1ste. met een heel mooi eind. Bendi heeft marc in een rare choke. Einde van de bel staat marc op een kijkt neer op een zichtbaar vermoeide bendi... vet om te zien. 2de ronde begint het krachtsverschil te groeien tussen marc en bendi. Marc geeft bendi 8 tellen en ook hierna is het een en al marc. na de 2de ronde is het marc die ruim voorstaat op punten. 3de ronde begint na wederom meer kracht en macht vertoon van marc laat bendi zich vallen in guard. Hier gaat hij stees voor het been van marc. Waar dit in de tweede steeds niet lukt, maakte bendi nu een hele mooie straight leg lock.
Ik baal verschrikkelijk van het einde, maar ben trots op mijn sifu...ik heb mij ook echt als een mongool gedragen tijdens de partij... lopen schreeuwen en in de lucht aan het slaan als een debiel....

jammer voor niek en willy, beide verloren van een zeer goede tegenstander...
respect voor het vechtershart van Nadia... ben ook trots op jou!

En dan te bedenken dat Raymond al in de eerste ronde een gebroken neus had en de tweede ronde zijn pink brak.
Van Marc was zeker een top partij jammer dat hij de titel niet kon pakken ,had hem zeker verdiend.
Willy super geknokt tegen een hele goeie tegestander.
Ik heb een top avond gehad

Andre

[Paganstars]

En dan te bedenken dat Raymond al in de eerste ronde een gebroken neus had en de tweede ronde zijn pink brak.
Van Marc was zeker een top partij jammer dat hij de titel niet kon pakken ,had hem zeker verdiend.
Willy super geknokt tegen een hele goeie tegestander.
Ik heb een top avond gehad

Andre

damn! die partij klinkt zo te horen echt als een harde partij!

[Christophe]

Die partij was - naar mijn bescheiden mening - de partij van de avond. Raymond Jarman heeft een staaltje fighting spirit laten zien waar menig vechtsporter jaloers op mag zijn. Ik zei achteraf nog tegen een vol trots glunderende Edgar dat als deze partij in Japan had doorgegaan, Raymond een "instant hero" was geweest. In Japan houden ze van zulke karaktervolle underdog-vechters (en dat bedoel ik zeer respectvol).

Tarec was technisch en ervaringsgewijs een hele maat te groot voor Raymond, en normaal gezien levert dit een saaie en korte partij op. Maar dat was buiten de ongelooflijke wilskracht van Raymond gerekend (ik denk dat "normaal gezien" nooit op hem van toepassing is). Ik voorspel hem nog een zeer succesvolle MMA carrière, het gaat niet lang duren vooraleer hij verantwoordelijk zal zijn voor een groot deel van het bezoekersaantal van een gala. Mensen gaan naar zulke gala's om dit soort gevechten te zien. Tot dusver werden "toppers" zwaar betaald omdat ze volk zouden trekken, en leveren ze dan - meer wel dan niet - een ontgoochelende partij af. Voor mijn part mag er een soort van applausmeter bij MMA-gala's geïnstalleerd worden, en het loon van de vechters niet meer van hun behaalde titels maar van de - door het publiek beoordeelde - kwaliteit van hun gevecht afhangen. Als dat feestje doorgaat, gaat Raymond nog erg veel poen scheppen (nu ook, hoop ik) ... en terecht!

@ Raymond: Respect amigo! Ik wens je erg veel beterschap met je blessures en kan niet wachten je nog eens te zien knokken!

@ Edgar & Andre: Respect voor de goede kwaliteit van vechters die jullie telkens weer afleveren. Ik kom zowiezo graag bij jullie grapplen, maar ik ben elk MMA-gala weer verbaasd over de technische capaciteiten van jullie vechters, maar evengoed over de interne vriendschap en het respect dat ik jullie zie vertonen. En daarenboven zijn het allemaal erg vriendelijke kerels! Top!

[adam]

jammer voor latoel en willy. wist bijna zeker dat ze winnen, maar zeker top gevochten

[a.s.c.]

Die partij was - naar mijn bescheiden mening - de partij van de avond. Raymond Jarman heeft een staaltje fighting spirit laten zien waar menig vechtsporter jaloers op mag zijn. Ik zei achteraf nog tegen een vol trots glunderende Edgar dat als deze partij in Japan had doorgegaan, Raymond een "instant hero" was geweest. In Japan houden ze van zulke karaktervolle underdog-vechters (en dat bedoel ik zeer respectvol).

Tarec was technisch en ervaringsgewijs een hele maat te groot voor Raymond, en normaal gezien levert dit een saaie en korte partij op. Maar dat was buiten de ongelooflijke wilskracht van Raymond gerekend (ik denk dat "normaal gezien" nooit op hem van toepassing is). Ik voorspel hem nog een zeer succesvolle MMA carrière, het gaat niet lang duren vooraleer hij verantwoordelijk zal zijn voor een groot deel van het bezoekersaantal van een gala. Mensen gaan naar zulke gala's om dit soort gevechten te zien. Tot dusver werden "toppers" zwaar betaald omdat ze volk zouden trekken, en leveren ze dan - meer wel dan niet - een ontgoochelende partij af. Voor mijn part mag er een soort van applausmeter bij MMA-gala's geïnstalleerd worden, en het loon van de vechters niet meer van hun behaalde titels maar van de - door het publiek beoordeelde - kwaliteit van hun gevecht afhangen. Als dat feestje doorgaat, gaat Raymond nog erg veel poen scheppen (nu ook, hoop ik) ... en terecht!

@ Raymond: Respect amigo! Ik wens je erg veel beterschap met je blessures en kan niet wachten je nog eens te zien knokken!

@ Edgar & Andre: Respect voor de goede kwaliteit van vechters die jullie telkens weer afleveren. Ik kom zowiezo graag bij jullie grapplen, maar ik ben elk MMA-gala weer verbaasd over de technische capaciteiten van jullie vechters, maar evengoed over de interne vriendschap en het respect dat ik jullie zie vertonen. En daarenboven zijn het allemaal erg vriendelijke kerels! Top!

X2

Jarman is echt een geval apart (in positieve zin). Zijn kracht is, in mijn ogen, dat hij door bljift gaan ondanks het feit dat hij daarvoor soms een flinke portie moet incasseren. Omdat hij maar naar voren blijft lopen en de meest spectaculaire technieken blijft gebruiken met opvallend veel techniek en souplesse (zelfs onder zware druk van zijn tegenstander) trekt hij vaak het gevecht naar zich toe rond het middelpunt/ einde van de partij. De blik van Tarec sprak dan ook boekdelen toen raymond met bebloed gezicht, gebroken neus en klaarblijkelijk ook gebroken pink plots weer opsprong (op een wijze dat zelfs bruce lee er een puntje aan kon zuigen ) en hem weer begon te bestoken met zware stoten. Heel erg veel respect dan ook voor de wijze waarop Jarman deze partij heeft uitgevochten. Zoals Christophe al eerder zei, de volgende keer dat hij de ring ingaat dan ben ik er ook bij.. want het maakt in principe niet uit of hij wint of verliest een spectakel word het altijd.

De andere partijen waren overigens ook niet mis..

Willy Ni tegen mijn grappling nemesis () Wim deputter was een waar technisch hoogstandje. Willy begon opvallend scherp, aggresief en gedreven met zijn standup. Daarbij raakte hij Wim met een zeer harde low kick die volgens mij behoorlijk aankwam. Wim is echter een volbloed profvechter die ondanks de treffers van Willy rustig zijn kansen afwachtte voor de shoot. Toen Wim inschoot was dat precies op het juiste moment, ik geloof precies toen Willy inkwam met een serie harde stoten waardoor zijn takedown defense minder was. Eenmaal op de grond, werd het een waar schaakspel tussen de beide heren. Wim is niet alleen een hele sterke BJJ vechter maar tevens een uitstekende worstelaar, dat bleek ook nu weer, zijn druk met de guardpass en sidemount is ongelofelijk (iets waar ik toevallig een ervaringsdeskundige in ben ). Maar Willy vocht zeer goed terug en pakte een aantal keer zeer handig guard en halfguard terug. Uiteindelijk was het toch Wim die de partij prachtig afsloot met een waterdichte side-choke, welke zolangzamerhand wel gezien mag gaan worden als zijn 'trademark'move zeker omdat deze vaak een product is van zijn constante druk.

Niek tegen Baron, was helaas snel afgelopen. Baron zag er erg scherp uit en toen Niek na een stotenwisseling shootte parareerde hij dit met een quillotine die muurvast zat. Niek maakte de takedown nog goed af en hield het nog erg lang vol maar na afloop vertelde hij dat hij per direct al merkte dat er iets mis was. Heel jammer..

Voor mij was de partij van de avond echter de partij van Marc Duncan. Toen deze naar de ring liep zag je al dat zijn tegenstander een zware avond tegemoet ging. Marc, waarvan ik toevallig weet dat hij traint a lá Sean Sherk (zonder steroids dan ) zag er erg scherp en aggresief uit. Dit kwam ook zeker tot uiting in de ring. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat hij niet was gekomen om te dammen. Hij kwam door met zware stoten, trappen en knieen wat zijn tegenstander er toe dreef te shootten. Het probleem bij Marc is echter dat je hem niet 1-2-3 op de grond krijgt zeker niet als je op de vlucht bent. Zijn tegenstander was echter een volhouder en bleef plakken tot hij Marc na vijf pogingen eindelijk op de grond had gekregen. Op de grond kon hij echter niets forceren vanaf top en uiteindelijk kantelde Marc hem waarbij hij in de exchange voor een heelhook ging. Vraag me niet hoe Marc eruit kwam, maar hij deed het . Na wat verder grondwerk ging Bendi voor zijn trademarkmove de quillotinechoke (waarop hij zijn laatste 4/ 5 partijen heeft beeindigd). Deze leek het einde van het gevecht te gaan betekenen. Marc kwam hier echter ook uit. Daarna gebeurde er iets, wat voor mij als een hoogtepunt de mma geschiedenis in mag gaan. Marc bleef na de bel even boven de zichtbare vermoeide Bendi staan, die er duidelijk vanuit was gegaan dat zijn quillotine het einde van het gevecht zou zijn en met en haast satanisch glimlachje liet Marc aan Bendi weten dat de avond nog lang ging duren voor hem. De tweede ronde was volledig voor Marc, hij had bendi op de vlucht en sloeg hem de hele ring door. Het is voor mij een wonder dat iemand zoveel kan incasseren als Bendi deed. Marc sloeg hem met een rechterdirecte neer, waardoor bendi zo hard in de touwen viel dat hij weer even snel opveerde en gelukkig voor hem (als je niet gelooft dat mensen staand kunnen slapen moet je die beelden maar eens zien ) was Marc hem achterna gekomen in de hoek en kon hij door de terugvering uit de touwen Marc vastklampen om te herstellen van zijn down. Daarna gaf Marc hem nog een knie waarop hij wederom neer ging maar ook daarbij nog half voor een takedown ging en uiteindelijk maar in zijn guard kreeg. Toen Marc opstond uit de guard en bendi wilde hem volgen maakte Marc een van de naarste slamtakedowns die ik ooit heb gezien, maar alle lof voor Bendi die ook dit overleefde. In de derde ronde sloeg het noodlot voor Marc toe, Bendi die volgens mij met zijn laatste beetje moed en kracht voor een takedown ging, schakelde over van takedown naar knee bar en deed dat heel erg goed. Het was een beetje 'een kat in het nauw maakt rare sprongen situatie' maar goed dat doet niets af an het feit dat Bendi de wedstrijd op dat moment defenitief naar zich toe trok. Heel erg jammer voor Marc en zeer knappe prestatie van Bendi. Ik weet alleen niet of die nog ooit een rematch wil met Marc want hij moest naar de kleedkamer gedragen worden.

[Christophe]

Voor mij was de partij van de avond echter de partij van Marc Duncan. Toen deze naar de ring liep zag je al dat zijn tegenstander een zware avond tegemoet ging. Marc, waarvan ik toevallig weet dat hij traint a lá Sean Sherk (zonder steroids dan ) zag er erg scherp en aggresief uit. Dit kwam ook zeker tot uiting in de ring. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat hij niet was gekomen om te dammen. Hij kwam door met zware stoten, trappen en knieen wat zijn tegenstander er toe dreef te shootten. Het probleem bij Marc is echter dat je hem niet 1-2-3 op de grond krijgt zeker niet als je op de vlucht bent. Zijn tegenstander was echter een volhouder en bleef plakken tot hij Marc na vijf pogingen eindelijk op de grond had gekregen. Op de grond kon hij echter niets forceren vanaf top en uiteindelijk kantelde Marc hem waarbij hij in de exchange voor een heelhook ging. Vraag me niet hoe Marc eruit kwam, maar hij deed het . Na wat verder grondwerk ging Bendi voor zijn trademarkmove de quillotinechoke (waarop hij zijn laatste 4/ 5 partijen heeft beeindigd). Deze leek het einde van het gevecht te gaan betekenen. Marc kwam hier echter ook uit. Daarna gebeurde er iets, wat voor mij als een hoogtepunt de mma geschiedenis in mag gaan. Marc bleef na de bel even boven de zichtbare vermoeide Bendi staan, die er duidelijk vanuit was gegaan dat zijn quillotine het einde van het gevecht zou zijn en met en haast satanisch glimlachje liet Marc aan Bendi weten dat de avond nog lang ging duren voor hem. De tweede ronde was volledig voor Marc, hij had bendi op de vlucht en sloeg hem de hele ring door. Het is voor mij een wonder dat iemand zoveel kan incasseren als Bendi deed. Marc sloeg hem met een rechterdirecte neer, waardoor bendi zo hard in de touwen viel dat hij weer even snel opveerde en gelukkig voor hem (als je niet gelooft dat mensen staand kunnen slapen moet je die beelden maar eens zien ) was Marc hem achterna gekomen in de hoek en kon hij door de terugvering uit de touwen Marc vastklampen om te herstellen van zijn down. Daarna gaf Marc hem nog een knie waarop hij wederom neer ging maar ook daarbij nog half voor een takedown ging en uiteindelijk maar in zijn guard kreeg. Toen Marc opstond uit de guard en bendi wilde hem volgen maakte Marc een van de naarste slamtakedowns die ik ooit heb gezien, maar alle lof voor Bendi die ook dit overleefde. In de derde ronde sloeg het noodlot voor Marc toe, Bendi die volgens mij met zijn laatste beetje moed en kracht voor een takedown ging, schakelde over van takedown naar knee bar en deed dat heel erg goed. Het was een beetje 'een kat in het nauw maakt rare sprongen situatie' maar goed dat doet niets af an het feit dat Bendi de wedstrijd op dat moment defenitief naar zich toe trok. Heel erg jammer voor Marc en zeer knappe prestatie van Bendi. Ik weet alleen niet of die nog ooit een rematch wil met Marc want hij moest naar de kleedkamer gedragen worden.

Mooi verslag van een inderdaad schitterende partij!

Sorry Raymond, het is toch een gedeelde 1ste plaats voor de partij van de avond!

[Ben]

X2

Jarman is echt een geval apart (in positieve zin). Zijn kracht is, in mijn ogen, dat hij door bljift gaan ondanks het feit dat hij daarvoor soms een flinke portie moet incasseren. Omdat hij maar naar voren blijft lopen en de meest spectaculaire technieken blijft gebruiken met opvallend veel techniek en souplesse (zelfs onder zware druk van zijn tegenstander) trekt hij vaak het gevecht naar zich toe rond het middelpunt/ einde van de partij. De blik van Tarec sprak dan ook boekdelen toen raymond met bebloed gezicht, gebroken neus en klaarblijkelijk ook gebroken pink plots weer opsprong (op een wijze dat zelfs bruce lee er een puntje aan kon zuigen ) en hem weer begon te bestoken met zware stoten. Heel erg veel respect dan ook voor de wijze waarop Jarman deze partij heeft uitgevochten. Zoals Christophe al eerder zei, de volgende keer dat hij de ring ingaat dan ben ik er ook bij.. want het maakt in principe niet uit of hij wint of verliest een spectakel word het altijd.

De andere partijen waren overigens ook niet mis..

Willy Ni tegen mijn grappling nemesis () Wim deputter was een waar technisch hoogstandje. Willy begon opvallend scherp, aggresief en gedreven met zijn standup. Daarbij raakte hij Wim met een zeer harde low kick die volgens mij behoorlijk aankwam. Wim is echter een volbloed profvechter die ondanks de treffers van Willy rustig zijn kansen afwachtte voor de shoot. Toen Wim inschoot was dat precies op het juiste moment, ik geloof precies toen Willy inkwam met een serie harde stoten waardoor zijn takedown defense minder was. Eenmaal op de grond, werd het een waar schaakspel tussen de beide heren. Wim is niet alleen een hele sterke BJJ vechter maar tevens een uitstekende worstelaar, dat bleek ook nu weer, zijn druk met de guardpass en sidemount is ongelofelijk (iets waar ik toevallig een ervaringsdeskundige in ben ). Maar Willy vocht zeer goed terug en pakte een aantal keer zeer handig guard en halfguard terug. Uiteindelijk was het toch Wim die de partij prachtig afsloot met een waterdichte side-choke, welke zolangzamerhand wel gezien mag gaan worden als zijn 'trademark'move zeker omdat deze vaak een product is van zijn constante druk.

Niek tegen Baron, was helaas snel afgelopen. Baron zag er erg scherp uit en toen Niek na een stotenwisseling shootte parareerde hij dit met een quillotine die muurvast zat. Niek maakte de takedown nog goed af en hield het nog erg lang vol maar na afloop vertelde hij dat hij per direct al merkte dat er iets mis was. Heel jammer..

Voor mij was de partij van de avond echter de partij van Marc Duncan. Toen deze naar de ring liep zag je al dat zijn tegenstander een zware avond tegemoet ging. Marc, waarvan ik toevallig weet dat hij traint a lá Sean Sherk (zonder steroids dan ) zag er erg scherp en aggresief uit. Dit kwam ook zeker tot uiting in de ring. Vanaf minuut 1 was duidelijk dat hij niet was gekomen om te dammen. Hij kwam door met zware stoten, trappen en knieen wat zijn tegenstander er toe dreef te shootten. Het probleem bij Marc is echter dat je hem niet 1-2-3 op de grond krijgt zeker niet als je op de vlucht bent. Zijn tegenstander was echter een volhouder en bleef plakken tot hij Marc na vijf pogingen eindelijk op de grond had gekregen. Op de grond kon hij echter niets forceren vanaf top en uiteindelijk kantelde Marc hem waarbij hij in de exchange voor een heelhook ging. Vraag me niet hoe Marc eruit kwam, maar hij deed het . Na wat verder grondwerk ging Bendi voor zijn trademarkmove de quillotinechoke (waarop hij zijn laatste 4/ 5 partijen heeft beeindigd). Deze leek het einde van het gevecht te gaan betekenen. Marc kwam hier echter ook uit. Daarna gebeurde er iets, wat voor mij als een hoogtepunt de mma geschiedenis in mag gaan. Marc bleef na de bel even boven de zichtbare vermoeide Bendi staan, die er duidelijk vanuit was gegaan dat zijn quillotine het einde van het gevecht zou zijn en met en haast satanisch glimlachje liet Marc aan Bendi weten dat de avond nog lang ging duren voor hem. De tweede ronde was volledig voor Marc, hij had bendi op de vlucht en sloeg hem de hele ring door. Het is voor mij een wonder dat iemand zoveel kan incasseren als Bendi deed. Marc sloeg hem met een rechterdirecte neer, waardoor bendi zo hard in de touwen viel dat hij weer even snel opveerde en gelukkig voor hem (als je niet gelooft dat mensen staand kunnen slapen moet je die beelden maar eens zien ) was Marc hem achterna gekomen in de hoek en kon hij door de terugvering uit de touwen Marc vastklampen om te herstellen van zijn down. Daarna gaf Marc hem nog een knie waarop hij wederom neer ging maar ook daarbij nog half voor een takedown ging en uiteindelijk maar in zijn guard kreeg. Toen Marc opstond uit de guard en bendi wilde hem volgen maakte Marc een van de naarste slamtakedowns die ik ooit heb gezien, maar alle lof voor Bendi die ook dit overleefde. In de derde ronde sloeg het noodlot voor Marc toe, Bendi die volgens mij met zijn laatste beetje moed en kracht voor een takedown ging, schakelde over van takedown naar knee bar en deed dat heel erg goed. Het was een beetje 'een kat in het nauw maakt rare sprongen situatie' maar goed dat doet niets af an het feit dat Bendi de wedstrijd op dat moment defenitief naar zich toe trok. Heel erg jammer voor Marc en zeer knappe prestatie van Bendi. Ik weet alleen niet of die nog ooit een rematch wil met Marc want hij moest naar de kleedkamer gedragen worden.

x2