Voetballer overlijdt na kopduel

[Fr3ddy]

BOLSWARD - Een 20-jarige voetballer is zaterdagmiddag in Bolsward overleden na een kopduel tijdens een wedstrijd.

Dat heeft de politie laten weten. De voetballer werd enige minuten na het kopduel onwel. Reanimatie had geen effect.








triest

[Jeru]

Tsja dat verwacht je inderdaad niet tijdens een potje voetbal...

R.I.P.!!!

[Virus]

Lijkt me lullig wanneer je diegene bent die het kop-duel met hem aanging...

R.I.P.

[renamer]

heel klote.. levensgevaarlijke sport ook.. het was wachten totdat er doden zouden vallen.....

[Christophe]

heel klote.. levensgevaarlijke sport ook.. het was wachten totdat er doden zouden vallen.....

Het is niet de eerste, en het zal wellicht ook niet de laatste zijn. Elke dode die er in sport valt is er één te veel, maar het moge weer eens een bewijs zijn van hoe "bruut" MMA in vergelijking met de meer "courante" sporten is. Ik denk dat veel mensen zouden schrikken als ze de verwondingen naargelang ernst (t.e.m. de dood) van verschillende sporten naast elkaar zouden leggen en zouden zien hoe (relatief) veilig MMA is!

Maar voor deze jongen: R.I.P.

[De man van 14K]

http://nl.youtube.com/watch?v=vF4iWI...eature=related

[Virus]

Het filmpje van hierboven is 1 van de mooiste momenten in de voetbalgeschiedenis imo...

De column hierover van Youp van het Hek, de tijd van het lezen meer dan waard:


Wereldcupstoot

Wie wil als vrouw niet zo'n broer? Een broer die het niet pikt als jij en je moeder voor hoer worden uitgemaakt. Een broer die zich onmiddellijk omdraait en de gluiperd met een welgemikte stierenstoot op de grond legt. Een broer die heel simpel denkt: je blijft met je gore woorden van mijn familie af. Zo'n broer. Wie wil dat niet?

Een broer die schijt heeft aan de plek waar het is. Die niet een aantal maanden gaat lopen piekeren hoe hij diegene terug zal pakken. Die niet diplomatiek roept dat wraak koud gegeten dient te worden. Integendeel. De wraak mag gloeiend heet zijn. Zijn moeder en zus zijn geen hoeren en zeker geen terroristenhoeren. En wie denkt dat hij dat ongestraft kan roepen krijgt een kopstoot voor zijn kippenborst.

De zus van Zizou glimt van trots. Haar broer deed het. Hij nam het voor haar op. In het Berlijnse Olympisch Stadion. Daar waar Jesse Owens zeventig jaar geleden vier keer goud pakte. Waar Hitler zich toen lafhartig uit de voeten maakte omdat hij de zwarte hand van de magische atleet niet durfde te schudden.

Daar stond haar broer in een bijna volledig zwart team en liet hij voor haar de wereldbeker lopen. Omdat een of andere Italiaan haar uitschold. Mazeratti is zijn naam. Marco Mazeratti. Een jongen die zijn geringe woordenschat op zijn lijf getatoeëerd heeft, zodat hij altijd kan spieken. Een jongen die niet beter weet. Alle voetballers schelden elkaar gewoontegetrouw uit voor hoerenzoon, dus doet hij dat ook. Hoerenzoon is voetbaltaal bij uitstek.

Het was het eerste Spaanse woordje dat Cruijff kende. Ook hem kostte het ooit rood toen hij een scheids met dit woord vertroetelde. De domme Mazeratti denkt dat het bij het spel hoort. Net als de corner en de ingooi. Maar opeens was daar Zidane, een klein half uur voor het afsluiten van zijn glansrijke carrière. Drie keer tot beste speler van de wereld gekozen en ook nu, aan het eind van zijn schitterende loopbaan, had hij het toernooi volledig naar zijn hand gezet. De Italianen stonden onder druk, de kans op een tweede wereldtitel was groot. Zidane pikte het domweg niet. Deed het niet weg als iets dat erbij hoort. Schelden doet wel pijn en zijn zuster is geen hoer!

Natuurlijk had Zinedine zich er niets van aan moeten trekken, een lange neus naar de domoor moeten maken en hem met een paar schitterende acties alle hoeken van het veld moeten laten zien. Natuurlijk had hij moeten doorvoetballen, de druk op de Italiaanse defensie moeten verhogen om met een prachtige goal de Azzuri's met lege handen richting Rome te sturen. Maar dat deed hij niet. Zidane draaide zich om en haalde uit. Geen stiekeme elleboog à la Rossi, geen zaktrap als die van Rooney, maar gewoon met zijn hoofd. Hard en meedogenloos. Namens zijn moeder en namens zijn zus.

Ooit komt er een dag. Een bejaardenhuis in Marseille. Laten we zeggen in 2056. De zus van Zidane is dik in de tachtig. Zij vertelt over haar broer. Haar broer die het ooit glorieus voor haar opnam. Nee, niet in een dronken kroeg, ook niet in een zompig steegje. Vijftig jaar geleden in het voetbalstadion van Berlijn. Tijdens de finale van het WK 2006. Onder het oog van miljarden televisiekijkers kegelde hij een Italiaan omver omdat hij haar en haar moeder voor terroristenhoer had uitgemaakt.

De naam van de Italiaan is ze kwijt. Of ze doet alsof omdat ze weigert om hem uit te spreken. En ze vertelt dat de hele wereld daarna zijn naam prevelde. Dat het incident weken lang over het internet gonsde. Haar broer werd de droom van alle vrouwen. In hetzelfde jaar werden er duizenden Zidanes geboren. Ouders die hoopten dat hun zoon net zo'n man zou worden als de grote Zizou.

Vanaf zondag 9 juli 2006 had ze uitsluitend gezweefd. Gezweefd op het trotse gevoel voor haar broer, de grote Zinedine Zidane, die voor de totale wereldbevolking niet pikte dat zijn zus voor hoer werd uitgemaakt. Dat zijn mannen!

[Paganstars]

Tja... De gevaarlijkste onder de sporten....




R.I.P