Wie heeft wel eens zijn eigen leven geriskeerd voor een onbekende?

[GerritTonijn]

voorbeeld.....op straat....wordt iemand aangevallen door een groepje sardientjes en verder niemand in de buurt behalve jij....risico is dat je een mes in je ribjes krijgt.....maar toch help je het slachtoffer.

dit soort dingen dus, wie o wie?

[Vinand]

nooit gedaan maar ik zou het wel doen.

[TOON]

nooit gedaan en weet eerlijk gezegd totaal niet hoe ik zou reageren...

[Neivra]

Gelukkig nooit voor gekomen...en ik zie dan wel hoe ik reageer, met een beetje geluk verstijf ik niet van de angst.

[Petrosyan188]

ook nooit overkomen,gelukkig maar.. maar ik zou het niet weten.. ik heb echt geen idee. eerste gedachte gelijk ik zou helpen maar als je echt goed over nadenkt begin ik toch te twijfelen wel weet ik.. ik heb een jaar stage gelopen bij een verzorgingshuis en heb daar wel iets heel belangrijks geleerd namelijk respect voor ouderen(wat me natuurlijk wel is opgevoed maar nu echt in het praktijk) en als ik zie dat mensen een bejaarde lastig vallen zeg ik er gelijk iets van is misschien wel naast dirkje het meest wat ik niet uit kan staan, maar ja als ze wapen bij zich hebben.. dan wordt het wel tricky... je moet erg sterk in je schoenen staan wil je dan hulp bieden... ik zou het echt niet weten. zou nou lekker makkelijk zijn om te zeggen ' ja boeiuh ik zet m'n leven op het spel en zus en zo' maar zo werkt het in de praktijk niet denk ik. maar zwaar en zwaar respect voor mensen die dat wel gedaan hebben... jij soms ooit gedaan gerrittonijn?

[ARMENIA]

Je bent aardig op dreef met het aanmaken van topics Gerrit Theorie en praktijk vallen altijd heel anders, dat is 1 ding dat ik weet. maar zou iemand een bejaarde iets doen dan weet ik zeker dat ik de bejaarde te hulp zou schieten. Als er iets is waar ik absoluut niet tegen kan is wanneer iemand die sterk is iemand aanvalt wat zich niet kan verweren. dan heb ik het over kleine kinderen en bejaarde mensen, dan haal je echt het bloed onder me nagels vandaan en wil ik je echt afmaken. Voor de rest weet ik niet hoe ik zou reageren, ligt aan de situatie, wie valt wie aan.. is het iemand die ik ken, of een onbekende maar iemand die ook Armeens is.. er zijn met andere woorden best veel factoren die meespelen

[GerritTonijn]

. jij soms ooit gedaan gerrittonijn?

nope, woon niet in een 'grote' stad, maar toen ik nog elke dag met de bus enzo reed had je wel eens van die momenten dat sardientjes brutaal gingen doen tegen de chauffeur, toen nooit uit de hand gelopen, maar had natuurlijk wel gekunt gezien al die berichten over mishandeling etc laatste tijd.
Sowieso vertrouw ik bepaalde 'groepen' per definitie al minder, als je een grote bontkraag hebt + petje schat ik het risico van mes oid groter in.

[076]

Ben vroeger wel eens een meisje ten hulp geschoten die werd lastig gevallen door een grote groep bij mij in de binnenstad...... Degene met de grootste bek een paar tikken verkocht, met als resultaat dat ik besprongen werd langs alle kanten en een schroevendraaier in m'n flikker kreeg gestoken (merkte er op dat moment niet veel van door de adrenaline). "shit happens"

[CannieY]

ik heb ooit met gevaar voor eigen leven een omatje helpen oversteken

[blackadder]

Ik heb wel eens met gevaar voor eigen leven een pak vla uit een sorteermachine gehaald. Ik heb mijn leven geriskeerd voor mijn toenmalige werkgever wie ik nooit heb ontmoet. Als die machine toen was aangegaan was ik waarschijnlijk verplettert.

[Bartju]

Theorie en praktijk vallen altijd heel anders

Jaa klopt.. ik liep half jaar geleden naar t station van school af. ik kwam ook langs de bank komen daar opeens overvallers uit gerent. bivakmutsje op enzo ( ze waren met zn 2) eentje gaat er van door met zn scootertje en laat de andere in de steek. Dus ik denk die vat ik! iedereen roepen daar istie daar istie dus ik heel zelf verzekerd ren er naar toe! maar toen kwam het toch allemaal wel heel dicht bij en dan blijf je staan als blok beton je zegt niks je doet niks. laterna trok hij een oud vrouwtje van de auto af en jatte de auto. geld transport probeerde m nog te rammen maar mist op een haar! dan stroomt er echt een hoop adrenaline door je heen zeg tering. maar oow wat had ik spijt dat ik uiteindelijk niks gedaan had echt waar dat vond ik heeel erg

[Illest]

Uit onderzoek blijkt dat hedendaagse 'helden' het vaak niet zo zien....ze zien iets gebeuren....en schieten zonder echt na te denken een wildvreemde te hulp...
toekijken zonder iets te doen druist in tegen hun normen en waarden.....ze kunnen het simpelweg niet aanzien dat iemand in de shit zit (uiteenlopende situaties) zonder iets te doen....trots op hun daad zijn ze ook niet....het is immers normaal dat je dat doet 'niks bijzonders'

wat overigens wel opviel, is dat het meestal mannen zijn waarvan de fysieke gesteldheid erg goed is....dit maakt ze zelfverzekerder dan andere mannen...

Vrouwlijke helden heb je ook....maar die doen het weer anders.....way back in WOII waren het voornamelijk vrouwen die de joden hielpen om uit handen vd Duitsers te blijven (met alle risico's vandien!).....Rode Kruis, organen doneren etc....dat zijn voornamelijk vrouwen...

en om terug te komen op je vraag.....het is lastig....je hebt het in je, of je hebt het niet....als je teveel na gaat denken, blokkeer je misschien wel.....tis meestal meteen handelen of niets doen...

[GerritTonijn]

mijn vraag was wie wel eens in zo een situatie gezeten heeft ^^ dus.....?

[ARMENIA]

Ooh interessant Illest.

[Illest]

Sorry Gerrit.....nee, nooit meegemaakt......

[Sadix]

Ik heb een keer toen ik in de tram was een oud vrouwtje gered van zakkenrollers.

Zijn hand zat al op echt proffesionele wijze in haar handtas. Toen ik dat zag , duwde ik hem keihard naar achter en zei dat hij met ze handen in ze eigen zakken moest blijven. Hij trok toen zo een bouw mesje, die stanleys, en ging dreigen daarmee maar hij was door de duw op 1 van de onderste trap treden van de tram (was oude tram 24 in amsterdam) en toen hij dat mesje trok stond hij nog onder, dus op die trappen. de conducteur zag wat er gebeurde en stopte de tram, deed de deur open en toen gaf ik die man een maya geri waardoor hij buiten de tram kwam. hij ging toen nog wel wat schelden etc maar hij was denk ik allang blij dat hij niet gearresteerd was of iets en ging toen ook gelijk weg.

Maar het moraal van het verhaal is dit: de vrouw die ik toen heb gered, heeft mij nog niet eens bedankt voor al dat ik had gedaan.
Ik was zo vreselijk boos toen op haar echt niet normaal. Alsof ze dood zou gaan als ze dankje wel zou zeggen.
wat ik heb geleerd is dus, ga niet zomaar de held spelen want er zijn kennelijk mensen die dat niet eens waarderen.

zit er nu nog steeds eigenlijk mee haha.

En eerlijk gezegd zijn bijna alle vechtpartijen (en dat zijn er wel wat hoor) die ik heb mee gemaakt door andere ontstaan. Ik was dan vaak de gene die ze uit elkaar wou halen of ik stapte er op af omdat het oneerlijk was (3 vs 1 bijv) waardoor ik zelf ook in de vechtpartij verzeild raakte.

eigenlijk 9 van de 10 x vecht ik door en voor een vriend van mij. Die jongen kan redelijk vechten, maar niet heeeel erg goed. Maar hij heeft een hart van goud waardoor hij elke x in de problemen komt omdat hij het opneemt voor zwakkere mensen. En elke x als hij dat doet, ben ik als maat verplicht om mee te vechten. En zo heb ik heel wat keer gevochten voor hem haha.

[Illest]

Ik heb een keer toen ik in de tram was een oud vrouwtje gered van zakkenrollers.

Zijn hand zat al op echt proffesionele wijze in haar handtas. Toen ik dat zag , duwde ik hem keihard naar achter en zei dat hij met ze handen in ze eigen zakken moest blijven. Hij trok toen zo een bouw mesje, die stanleys, en ging dreigen daarmee maar hij was door de duw op 1 van de onderste trap treden van de tram (was oude tram 24 in amsterdam) en toen hij dat mesje trok stond hij nog onder, dus op die trappen. de conducteur zag wat er gebeurde en stopte de tram, deed de deur open en toen gaf ik die man een maya geri waardoor hij buiten de tram kwam. hij ging toen nog wel wat schelden etc maar hij was denk ik allang blij dat hij niet gearresteerd was of iets en ging toen ook gelijk weg.

Maar het moraal van het verhaal is dit: de vrouw die ik toen heb gered, heeft mij nog niet eens bedankt voor al dat ik had gedaan.
Ik was zo vreselijk boos toen op haar echt niet normaal. Alsof ze dood zou gaan als ze dankje wel zou zeggen.
wat ik heb geleerd is dus, ga niet zomaar de held spelen want er zijn kennelijk mensen die dat niet eens waarderen.

zit er nu nog steeds eigenlijk mee haha.

En eerlijk gezegd zijn bijna alle vechtpartijen (en dat zijn er wel wat hoor) die ik heb mee gemaakt door andere ontstaan. Ik was dan vaak de gene die ze uit elkaar wou halen of ik stapte er op af omdat het oneerlijk was (3 vs 1 bijv) waardoor ik zelf ook in de vechtpartij verzeild raakte.

eigenlijk 9 van de 10 x vecht ik door en voor een vriend van mij. Die jongen kan redelijk vechten, maar niet heeeel erg goed. Maar hij heeft een hart van goud waardoor hij elke x in de problemen komt omdat hij het opneemt voor zwakkere mensen. En elke x als hij dat doet, ben ik als maat verplicht om mee te vechten. En zo heb ik heel wat keer gevochten voor hem haha.

goed dat je loyaal bent naar je gab .....maar onthoud dat mensen tegenwoordig liever niet knokken.....een mes of pistool is snel getrokken.....en dan is het einde verhaal vriend...

hoe goed je ook staand of op de grond bent....dan is het gewoon klaar en ben je slechts een nieuwsbericht

[Nickuraba]

ik ben dr heel simpel in eigenlijk...ben in feite n eerste klas egoist hehe... Weet dat een hoop mensen t ook niet voor mij zouden doen. Als er geen risico aan zit (1 op 1 knokpartij), dan zou ik het nog overwegen maar anders niet. Voor mn familie, partner en vrienden geef ik mn leven wel. Dan gaat er een knop om die bij anderen uit blijft, alleen dan is het niet eens een overweging maar een zeker instinct (maar dat heeft iedereen).

Voor een vreemde wil ik mijn handen wel in 't vuur steken, maar niet mijn leven op t spel zetten.

[natasja]

Ik heb ook wel diverse dingen meegemaakt toen ik in Rotterdam woonde maar een paar jaar geleden was het te erg.
Mijn vriend en ik reden op de snelweg en ik was toen 6 weken zwanger van mijn dochter.
Het was druk op de weg maar er kwam een auto keihard aangereden en haalde ons in via de vluchtstrook, nog geen 10 sec later vloog de auto over de kop zo de sloot in.
We stopten om te helpen en ik stapte als eerste uit. De bestuurder was bij maar de passagier was bewusteloos.
De auto lag in de sloot en ik kon er niet bij komen,
De bestuurder sloeg het raam in en klom eruit, hij zag er verwilderd uit maar ik wou hem helpen.
mijn vriend had 112 al gebeld en die waren onderweg.
Toen hij boven kwam zei ik iets tegen hem en vroeg ik of hij gewond was.hij had wel bloed maar keek naar zijn maatje, die was nog steeds niet bij.
Hij rende naar hem toe en sloeg ook zijn raam in en tilde hem uit de auto, hij zat onder het bloed en was nog steeds niet bij.
Boven gekomen gooide hij zijn maat op de grond en kwam gelijk naar mij toe.
hij riep tegen me. jij hebt gezien he dat hij reed....
Nou en toen ging het mis zeg.er waren ondertussen al een paar mensen gestopt maar niemand deed iets en we mochten niet bij zijn maatje komen.
'Hij bedreigde me en wilde naar me uithalen.
Natuurlijk liet mijn vriend dat niet gebeuren en het gevecht begon
Op de vluchtstrook he met auto's die keihard voorbij reden werd mijn vriend op een gegeven moment geduwd richting de snelweg.
Alle klappen die hij kreeg deden hem niks en hij bleef mij zoeken.
Niemand hielp en iedereen stond verstijfd.
Die gast schreeuwde dat wij eraan gingen en dat hij ons kenteken had doorgegeven aan zijn maten.
Aan de overkant van de snelweg stopte een auto en ik dacht ojee we zijn er geweest
Was gelukkig een politieman die kwam helpen.
De ambulance mocht niet helpen en die gast was nog steeds niet bij...
3 politieauto's moesten komen en ze moesten hem met 5 mannen inrekenen
Op het politiebureau was het ook een heel heftige strijd geworden maar uiteindelijk konden ze hem in de cel krijgen
Hij zat onder de coke, speed, alcohol en ga zo maar door.
Het viel mij toen zo tegen dat niemand ons hielp en gelukkig is het goed afgelopen.
Daarna kon ik niet meer stoppen met huilen en durfde ik een tijdje niet alleen te zijn.
De politie belde ons nog om te zeggen dat hij niks meer wist van alles wat er was gebeurt en dat hij niet meer gebeld had met zijn telefoon..
Nou dit was toch een enge ervaring hoor.
Die andere gast is ook nog goed weggekomen, want als zijn nek gebroken was geweest ofzo dan had hij die gooi waarschijnlijk niet overleefd.

Ik stop nooit meer op de snelweg om te helpen

[Mickey]

Een aantal jaar geleden reed ik met de accountmanager van het bedrijf waar ik toen werkte over de snelweg.

Het was rot weer en het regende hard. Direct naast ons ging er iets mis met 2 vrachtwagens en de achterste vrachtwagen botste achter op de voorste en de cabine waar de chauffeur zat klapte ook compleet uit elkaar. We zijn direct gestopt en ik was als eerste ter plaatse. Ik ben direct naar de cabine gerend die inmiddels op zijn kant op de grond lag.

De chauffeur stond er al half in en was gelukkig bij kennis. Ik ben op de cabine geklommen en heb hem er uit getrokken. Hij zat onder het bloed en was in paniek. Ik had niet initieel door waarom. Toen ik naar de vrachtwagen sprintte had ik wel in de gaten dat ik door plassen aan het rennen was, maar was er ten onrechte vanuit gegaan dat het water was (ivm de regen). Het was brandstof. Nou weet ik dat met name diesel niet zo maar in de fik vliegt, maar toen het besef doordrong begon bij mij ook de adrenaline te pompen en wilde ik het liefst ook asap weg bij het wrak.

Wat me achteraf opviel is dat je in dat soort situaties echt oog hebt voor de meest opmerkelijke details. Zo viel me op toen de kerel uit de cabine naar beneden klom dat hij geen schoenen aanhad maar op sokken liep en ik me afvroeg of het kwaad kon om met je blote poten in diesel te staan. Om me vervolgens direct te realiseren dat alle scherven vermoedelijk een groter probleem zouden gaan vormen.

Uiteindelijk de vangrail gehaald en daar de beste vent mn telefoon gegeven om zn baas te bellen. Achteraf was dat een hilarisch gesprek om te volgen. De chauffeur was er op zich nadat we in veiligheid waren best nuchter onder. Hij vroeg zn baas om hem op te halen en een paar schoenen mee te nemen. Aan de beste man zijn tongval te horen kwam hij ook uit Twente en dat zijn bij mijn weten de meest praktische mensen ter wereld..

[Slome]

Ben vroeger wel eens een meisje ten hulp geschoten die werd lastig gevallen door een grote groep bij mij in de binnenstad...... Degene met de grootste bek een paar tikken verkocht, met als resultaat dat ik besprongen werd langs alle kanten en een schroevendraaier in m'n flikker kreeg gestoken (merkte er op dat moment niet veel van door de adrenaline). "shit happens"

2x.......alleen merkte ik het echt wel....

en JA is het antwoord op je vraag mr. Tonijn...

[GerritTonijn]

mooi topic toch.

[Amsterdam'r]