Wheelie
15-04-2010, 15:01
Chimpansee-kenner Jane Goodall bezocht sportschool van voormalig wereldkampioene kickboksen Krista Fleming
Twee zielen in één borst
VeelzijdigeGladiator of Boksende Dierenvriend?
· Interview met Kickbokster Krista Fleming:
· “Ik wilde dierenarts worden, maar ik vond het eng om dieren te opereren”
·
· Bij kickboksen denken veel mensen meteen aan tatoeages, afgetrainde lichamen, gokken, geweld, bloedende oogleden, gebroken kaken, knock outs en een agressief, uitzinnig publiek. Om nog maar te zwijgen van het criminele tintje dat er volgens velen ook nog eens aan kleeft. Oud-wereldkampioene kickboksen Krista Fleming (33) bewijst echter dat een kickbokser nog vele andere kanten kan bezitten. In de ring voelt de Arnhemse bokster zich een gladiator in het Romeinse Colosseum, maar daarnaast zet ze zich ook in voor ontwikkelingsprojecten in Oeganda, een weerbaarheidsproject voor de jeugd en het Chimpansee-project van antropologe en biologe Jane Goodall. Hebben we hier te maken met een boksende Faust met twee zielen in haar borst of is zo’n extreem verbond juist een prima combinatie?
·
· De Griekse filosoof Plato schreef eens dat ‘de paarden van de wagen der ziel steeds verschillende kanten op trekken.” Dat is bij iedereen wel enigszins het geval, maar bij Krista Fleming wel in extreme mate. Dankzij het kickboksen weet ze die erg verschillende kanten van haar karakter inmiddels echter goed in evenwicht te houden.
· Een gesprek over haar persoonlijke ontmoeting met wetenschapsicoon Jane Goodall, liefde voor kinderen en dieren, zorgboerderijen, knock outs en haar gevecht tijdens de Kings Cup voor het paleis van de Thaise koning, waarbij niet minder dan 150.000 toeschouwers aanwezig waren.
·
· Door Paul Prillevitz
·
http://i577.photobucket.com/albums/ss220/MixfightReporters/09-10-17_Glory/glory080.jpg
· Het interview met Krista Fleming vindt plaats in het sportcentrum van Kickboxing Arnhem Omringd door allerlei foto’s van oude en nieuwe kickbokskampioenen doet de oud-wereldkampioene haar verhaal. Fleming’s zwarte Labrador, die ze aanduidt als mormeltjemaar ook als soulmate, ligt op de grond en haar compagnon, oud trainer en oud-wereld-kampioen kickboksen Fred Royers is ook aanwezig.
·
· De aanleg voor sport moet er bij de oud-wereldkampioene kickboksen al lang ingezeten hebben. Fleming: “Als klein meisje zei ik al dat ik topsporter wilde worden en met dieren wilde omgaan. Ik stond bij wijze van spreken de hele dag op mijn hoofd, deed aan hardlopen, voetballen en paardrijden etc. Ik was gewoon een ADHD-kind, hoewel dat toen nog niet bestond. Ik was hyper-actief, maar wel op een leuke manier. Ik was een heel lief kind. Als meisje was ik niet vervelend en ik had ook geen grote mond, maar ik bezat wel extreem veel energie en dat heb ik nu nog steeds. Ik sta nog steeds regelmatig op mijn hoofd.”
·
Als kind mocht Krista Fleming van haar moeder echter niet op karate omdat het te gevaarlijk zou zijn en bovendien een mannensport is. Het resultaat daarvan was dat Fleming later, toen ze volwassen was, begon met het minstens zo gevaarlijke kickboksen en van 2007 tot oktober 2009 zelfs wereldkampioen was in die sport. Ouderlijk advies valt duidelijk niet altijd in vruchtbare aarde zo blijkt.
Fleming: “Ik ben op mijn 24ste begonnen met Kickboksen, maar op mijn 19e had ik het ook al eens geprobeerd. Ze zeiden meteen dat ik talent had en atletisch was, maar dat wilde ik niet meteen geloven. Ik was nooit zo zelfverzekerd. Ik vond de sport echter meteen leuk en het gaf me een kick om in de ring te staan.”
Opmerkelijk genoeg zegt ze tegenwoordig het zelfde over kickboksen als haar moeder vroeger over karate. Fleming: “Mijn dochter gaat de ring niet in voor haar 18e. No way! Ik gooi al mijn kampioensgordels weg als ik kinderen krijg. Ik wil niet dat ze weten dat ik kampioen ben geweest. Maar laat ik me wat genuanceerder uitdrukken: ik zou het niet extreem motiveren dat ze op kickboksen zouden gaan.”
· Barbaarse Gladiatoren
Fleming: “Ik vind de gladiatoren uit het oude Rome helemaal geweldig. Ik heb een tijdje geleden het Colosseum bezocht. Dat was fantastisch. Als kickbokser beleef je de zelfde angst en spanning als de gladiatoren. Als je weet dat iemand je neer kan slaan, is dat zenuwslopend. In Thailand moest ik eens een wedstrijd vechten. Alle Europeanen die voor mij de ring uit kwamen, lagen helemaal open. Ze werden op tafel gelegd en met naald en draad dichtgenaaid. Ik heb er opnames van. Dan denk je echt: dit is barbaars! En dan moest ik nog de ring in voor 150.000 mensen !!! Ik dacht echt: waarom ben ik hier? Maar als je de ring in gaat, is die angst weer weg en wil je de tegenstander slopen.”
“Voordat je een groot gevecht levert, moet je eerst echter de Catwalk op. Dat is zoiets engs! Je weet nooit hoe iemand reageert als hij de eerste keer de ring instapt. De ene kan er tegen en de ander bevriest. Het is erop of eronder en dat valt veel mensen tegen.”
· “De mentale belasting van een vechtsporter is zo veel zwaarder dan die van een voetballer of een tennisser. De angst om klappen te krijgen, KO te gaan of om voor publiek af te gaan, is behoorlijk drukkend. Je weet immers nooit zeker of je tegenstander beter is dan jij. Je slaapt daarom soms niet van de spanning en je valt af omdat je gestrest bent. Met die mentale druk kunnen maar weinig mensen overweg. Als je kampioen bent, brengt dat bovendien veel druk met zich mee. Iedere dag moet je weer presteren, je komt met je kop op tv, er hangen posters met jou naam erop in de straten en je wordt geïnterviewd. Dat is allemaal heel heftig hoor.
Je weet ook dat je lichaam er onder lijdt en dat je ieder moment een blessure kunt oplopen die soms levenslang is. Dat begrijp je allemaal pas als je zelf in de ring hebt gestaan.”
http://i577.photobucket.com/albums/ss220/MixfightReporters/09-10-17_Glory/glory081.jpg
· Hersenletsel
· “Het afgelopen jaar heb ik ook gebokst. Het verschil tussen boksen en kickboksen is als tussen schaken en dammen. Je wilt niet weten wat het verschil is. Kickboksen is harder met pijnlijke low kicks op je benen, maar boksen richt meer (hersen-)schade aan omdat de focus gericht is op het hoofd. Na een bokstraining heb je daarom veel vaker hoofdpijn dan bij het kickboksen. Als je kijkt hoeveel profboksers er nog steeds sterven na een wedstrijd dan schrik je gewoon. Vorige week nog moest een Mexicaanse bokser een hersenoperatie ondergaan waaraan hij is overleden. Hij had te veel klappen gekregen.”
· “Boksen is een spel, maar wel een levensgevaarlijk spel en dat vergeten mensen wel eens. Daarom moet je de sport ook beoefenen in een bepaald kader en samenwerken met mensen die geschoold zijn en er goed les in kunnen geven. Je moet hard trainen om zo min mogelijk letsel op te lopen. Maar schade loop je sowieso op, of je nu kampioen bent of niet. Dat is het risico van het vak. Mijn moeder is dus ook erg blij dat ik niet met boksen doorga.”
·
Op dit moment is Fleming nog steeds actief als topsportster, maar ze zit wel in een fase waarin ze nog niet zeker weet of ze haar topsportcarrière gaat beëindigen of dat ze verder gaat met kickboksen. Fleming: “Twee maanden geleden heb ik mijn laatste wedstrijd gehad. Er is een erg grote kans aanwezig dat ik de handdoek in de ring ga gooien omdat ik een paar blessures heb die niet meer weg gaan. Die zijn ernstig geworden en belemmeren me in mijn training. Daarbij komt dat ik nu 33 ben en me actief bezig houd met een aantal projecten die mijn toekomst zijn en super veel energie van mij vergen.”
· “Die projecten zijn financieel gezien belangrijk voor me omdat ik bijna geen geld verdien als topsporter en nu ook geen sponsoring meer heb. Als top-kickbokser kun je geen fulltime baan hebben. Daarvoor moet je te hard trainen. Je kunt er hoogstens een baantje bij hebben, maar daar kom je dan weer niet mee rond.”
Twee zielen in één borst
VeelzijdigeGladiator of Boksende Dierenvriend?
· Interview met Kickbokster Krista Fleming:
· “Ik wilde dierenarts worden, maar ik vond het eng om dieren te opereren”
·
· Bij kickboksen denken veel mensen meteen aan tatoeages, afgetrainde lichamen, gokken, geweld, bloedende oogleden, gebroken kaken, knock outs en een agressief, uitzinnig publiek. Om nog maar te zwijgen van het criminele tintje dat er volgens velen ook nog eens aan kleeft. Oud-wereldkampioene kickboksen Krista Fleming (33) bewijst echter dat een kickbokser nog vele andere kanten kan bezitten. In de ring voelt de Arnhemse bokster zich een gladiator in het Romeinse Colosseum, maar daarnaast zet ze zich ook in voor ontwikkelingsprojecten in Oeganda, een weerbaarheidsproject voor de jeugd en het Chimpansee-project van antropologe en biologe Jane Goodall. Hebben we hier te maken met een boksende Faust met twee zielen in haar borst of is zo’n extreem verbond juist een prima combinatie?
·
· De Griekse filosoof Plato schreef eens dat ‘de paarden van de wagen der ziel steeds verschillende kanten op trekken.” Dat is bij iedereen wel enigszins het geval, maar bij Krista Fleming wel in extreme mate. Dankzij het kickboksen weet ze die erg verschillende kanten van haar karakter inmiddels echter goed in evenwicht te houden.
· Een gesprek over haar persoonlijke ontmoeting met wetenschapsicoon Jane Goodall, liefde voor kinderen en dieren, zorgboerderijen, knock outs en haar gevecht tijdens de Kings Cup voor het paleis van de Thaise koning, waarbij niet minder dan 150.000 toeschouwers aanwezig waren.
·
· Door Paul Prillevitz
·
http://i577.photobucket.com/albums/ss220/MixfightReporters/09-10-17_Glory/glory080.jpg
· Het interview met Krista Fleming vindt plaats in het sportcentrum van Kickboxing Arnhem Omringd door allerlei foto’s van oude en nieuwe kickbokskampioenen doet de oud-wereldkampioene haar verhaal. Fleming’s zwarte Labrador, die ze aanduidt als mormeltjemaar ook als soulmate, ligt op de grond en haar compagnon, oud trainer en oud-wereld-kampioen kickboksen Fred Royers is ook aanwezig.
·
· De aanleg voor sport moet er bij de oud-wereldkampioene kickboksen al lang ingezeten hebben. Fleming: “Als klein meisje zei ik al dat ik topsporter wilde worden en met dieren wilde omgaan. Ik stond bij wijze van spreken de hele dag op mijn hoofd, deed aan hardlopen, voetballen en paardrijden etc. Ik was gewoon een ADHD-kind, hoewel dat toen nog niet bestond. Ik was hyper-actief, maar wel op een leuke manier. Ik was een heel lief kind. Als meisje was ik niet vervelend en ik had ook geen grote mond, maar ik bezat wel extreem veel energie en dat heb ik nu nog steeds. Ik sta nog steeds regelmatig op mijn hoofd.”
·
Als kind mocht Krista Fleming van haar moeder echter niet op karate omdat het te gevaarlijk zou zijn en bovendien een mannensport is. Het resultaat daarvan was dat Fleming later, toen ze volwassen was, begon met het minstens zo gevaarlijke kickboksen en van 2007 tot oktober 2009 zelfs wereldkampioen was in die sport. Ouderlijk advies valt duidelijk niet altijd in vruchtbare aarde zo blijkt.
Fleming: “Ik ben op mijn 24ste begonnen met Kickboksen, maar op mijn 19e had ik het ook al eens geprobeerd. Ze zeiden meteen dat ik talent had en atletisch was, maar dat wilde ik niet meteen geloven. Ik was nooit zo zelfverzekerd. Ik vond de sport echter meteen leuk en het gaf me een kick om in de ring te staan.”
Opmerkelijk genoeg zegt ze tegenwoordig het zelfde over kickboksen als haar moeder vroeger over karate. Fleming: “Mijn dochter gaat de ring niet in voor haar 18e. No way! Ik gooi al mijn kampioensgordels weg als ik kinderen krijg. Ik wil niet dat ze weten dat ik kampioen ben geweest. Maar laat ik me wat genuanceerder uitdrukken: ik zou het niet extreem motiveren dat ze op kickboksen zouden gaan.”
· Barbaarse Gladiatoren
Fleming: “Ik vind de gladiatoren uit het oude Rome helemaal geweldig. Ik heb een tijdje geleden het Colosseum bezocht. Dat was fantastisch. Als kickbokser beleef je de zelfde angst en spanning als de gladiatoren. Als je weet dat iemand je neer kan slaan, is dat zenuwslopend. In Thailand moest ik eens een wedstrijd vechten. Alle Europeanen die voor mij de ring uit kwamen, lagen helemaal open. Ze werden op tafel gelegd en met naald en draad dichtgenaaid. Ik heb er opnames van. Dan denk je echt: dit is barbaars! En dan moest ik nog de ring in voor 150.000 mensen !!! Ik dacht echt: waarom ben ik hier? Maar als je de ring in gaat, is die angst weer weg en wil je de tegenstander slopen.”
“Voordat je een groot gevecht levert, moet je eerst echter de Catwalk op. Dat is zoiets engs! Je weet nooit hoe iemand reageert als hij de eerste keer de ring instapt. De ene kan er tegen en de ander bevriest. Het is erop of eronder en dat valt veel mensen tegen.”
· “De mentale belasting van een vechtsporter is zo veel zwaarder dan die van een voetballer of een tennisser. De angst om klappen te krijgen, KO te gaan of om voor publiek af te gaan, is behoorlijk drukkend. Je weet immers nooit zeker of je tegenstander beter is dan jij. Je slaapt daarom soms niet van de spanning en je valt af omdat je gestrest bent. Met die mentale druk kunnen maar weinig mensen overweg. Als je kampioen bent, brengt dat bovendien veel druk met zich mee. Iedere dag moet je weer presteren, je komt met je kop op tv, er hangen posters met jou naam erop in de straten en je wordt geïnterviewd. Dat is allemaal heel heftig hoor.
Je weet ook dat je lichaam er onder lijdt en dat je ieder moment een blessure kunt oplopen die soms levenslang is. Dat begrijp je allemaal pas als je zelf in de ring hebt gestaan.”
http://i577.photobucket.com/albums/ss220/MixfightReporters/09-10-17_Glory/glory081.jpg
· Hersenletsel
· “Het afgelopen jaar heb ik ook gebokst. Het verschil tussen boksen en kickboksen is als tussen schaken en dammen. Je wilt niet weten wat het verschil is. Kickboksen is harder met pijnlijke low kicks op je benen, maar boksen richt meer (hersen-)schade aan omdat de focus gericht is op het hoofd. Na een bokstraining heb je daarom veel vaker hoofdpijn dan bij het kickboksen. Als je kijkt hoeveel profboksers er nog steeds sterven na een wedstrijd dan schrik je gewoon. Vorige week nog moest een Mexicaanse bokser een hersenoperatie ondergaan waaraan hij is overleden. Hij had te veel klappen gekregen.”
· “Boksen is een spel, maar wel een levensgevaarlijk spel en dat vergeten mensen wel eens. Daarom moet je de sport ook beoefenen in een bepaald kader en samenwerken met mensen die geschoold zijn en er goed les in kunnen geven. Je moet hard trainen om zo min mogelijk letsel op te lopen. Maar schade loop je sowieso op, of je nu kampioen bent of niet. Dat is het risico van het vak. Mijn moeder is dus ook erg blij dat ik niet met boksen doorga.”
·
Op dit moment is Fleming nog steeds actief als topsportster, maar ze zit wel in een fase waarin ze nog niet zeker weet of ze haar topsportcarrière gaat beëindigen of dat ze verder gaat met kickboksen. Fleming: “Twee maanden geleden heb ik mijn laatste wedstrijd gehad. Er is een erg grote kans aanwezig dat ik de handdoek in de ring ga gooien omdat ik een paar blessures heb die niet meer weg gaan. Die zijn ernstig geworden en belemmeren me in mijn training. Daarbij komt dat ik nu 33 ben en me actief bezig houd met een aantal projecten die mijn toekomst zijn en super veel energie van mij vergen.”
· “Die projecten zijn financieel gezien belangrijk voor me omdat ik bijna geen geld verdien als topsporter en nu ook geen sponsoring meer heb. Als top-kickbokser kun je geen fulltime baan hebben. Daarvoor moet je te hard trainen. Je kunt er hoogstens een baantje bij hebben, maar daar kom je dan weer niet mee rond.”