View Full Version : deep squats; good or bad, how to, errors
belang van glutes/bilspieren en hoe ze te activeren:
http://www.bodybuilding.com/fun/reform13.htm
rol van heupbuigers en hoe problemen aan te pakken
http://laurensfitness.com/2007/12/24/tight-hips-tips-to-loosen-your-hip-flexors/
tips voor goede squat:
http://hubpages.com/hub/Mastering-the-Squat
butt wink.
het kantelen van het bekken bij diepe squat. gepikt van forum, goede post mbt oorzaak en oplossing hiervoor!!!
As a trainer, I was intrigued as to how the butt wink occurs in individuals that have obviously good hamstring and glute flexibility. Do doubt it occurs where flexibility is poor BUT I also had many clients (as well as myself) where flexibility was well above average but the butt wink was severe.
I am convinced that the problem is poor motor control of the hips during the descent. Flexibility is a factor but more to do with it's contribution to poor pelvis control rather than directly to the pelvis rollunder. Kenneth and Wayne are on the money that it has to do with lumber control and hip flexor activation.
To eliminate the butt wink you need to imagine that you were squatting in zero gravity or that you were upside down. How would you close the angle on the hips if there was no gravity? Strong engagement of the hip flexors!
I think what happens is that just "dropping" into the squat results in the knees remaining fixed in space and towards the bottom of the squat the hip angle doesn't close properly (because the hip flexors are soft) and therefore pelvis has to drift backwards to keep you on balance. When the glutes/hammies then engage towards the bottom of the squat to start the ascent the pelvis is pulled forward the bottom, resulting in the butt wink.
Now when hip flexors engage strongly on the way down (good motor control) the hip angle closes strongly and towards the bottom of the squat the pelvis and knees drift slightly FORWARD to keep you on balance. Consequently the chest is kept UP to conteract the pelvis coming forward and you end up in the nice mature squat positon at the bottom. Because the hip angle is closed and the pelvis is forward (in relative terms) at the bottom of the squat, it is then stable and does not move when the glutes activate at the bottom, therefore no butt wink.
To demonstrate this I have posted a video of my squat. I can make the butt wink happen by relaxing hip flexors on the way down and allowing my pelvis to drift back, or I can eliminate the butt wink by strongly engaging hip flexors and allowing my hips to drift forwards. The important thing to note is that my flexibility has remained constant during this vid. It was shot in one take. In one of the squats I overdid the hip activation and rolled forward onto my toes which shows what happens if you overcook it.
Work/Family safe link ...
http://www.youtube.com/watch?v=QylNkkWBJUE (http://www.youtube.com/watch?v=QylNkkWBJUE)
When I get a chance I will re shoot this vid properly with better coaching cues.
tips voor squat video
http://video.google.com/videoplay?docid=-6529481301858251744
http://www.youtube.com/watch?v=Rq8CWv8UPAI
http://www.youtube.com/watch?v=dbxxs1PErLQ&feature=related
als laatste AANRADER:
UITSTEKEND ARTIKEL OVER SQUATS:
http://www.t-nation.com/readArticle.do?id=1736931
thx... die oly vs power is best een interresant stukje :D
leuke artikelen
'k zou er bijna zin in krijgen (squats)
wat ik m.n. een linteressant stukje vond was dat over die overhead lunges en overhead squats om de m.iliopsoas op lengte te brengen.
toch zit ik nog steeds met die iliopsoas in de maag
ze hebben het over 'tight hip flexors'/
tight is niet per se 'verkort'/ ook rectus femoris?
gaat het er trouwens niet om dat zn Range of Motion vergroot wordt -dus hij moet verder kunnen verlengen maar ook verder kunnen verkorten?
..en dat hij bij een diepe squat juist in vrijwel maximaal verkorte positie moet kunnen aanspannen? Of zie ik hier wat over het hoofd?
diepe squat; flexie in heup,dus heupbuigers verkorten, trekken ook aan lumbale wervelkolom, willen deze flecteren= achteroverkantelen bekken (buttwink). Kunst is om bekken stabiel te houden, oa met gluteaal en lumbale erector, en dan maximaal de heup te buigen en de knie te buigen.
heupbuigers moeten dan concentrisch verkorten. puntum fixum is dan het bekken. Dus eigenlijk moet je leren om de heupbuigers alleen over de heup te laten werken en het bekken stabiel te houden. Dat kan dan alleen als de stabilisatoren van het bekken sterk genoeg zijn. dat betekent dan dat de heupbuigers bij buttwinking het bekken verplaatsen tov de heup.
Dan ook verkorte hamstrings?
en de rectus fem? die buigt de heup en strekt de knie, dus bij gebogen knie en gebogen heup is deze ook in staat om bekken te kantelen..???
ik denk nl dat problemen aan rug/heup en techniekfouten gevolg zijn van een funtioneel verkorte rectus fem en een verzw van de gluteaal (heup extensie)...
deze gedachtenbrei is denk ik bedoeld voor jou Willem.
kun je mij ff wat duidelijkheid hierover verschaffen? Ik kom er niet uit:(
Ik zie iets over het hoofd of zo.
Inderdaad daar zat ik ook al mee. In de verschillende artikelen worden de heupflexoren aangehaald als oorzaak voor een verkeerde uitvoering van de squat. er wordt gesproken over 2 problemen:
1 ) buttwinking
2 ) het te ver voorover hellen van het bovenlichaam
in 1 van de artikelen m.b.t. buttwinking wordt gesteld dat buttwinking m.n. het gevolg is van een slechte controle cq aanspannen (ook kracht ?)van de heupflexoren en niet zo zeer agv short hamstrings of slechte mobiliteit wk in de diepste positie van de squat.
in een ander artikel ( het laatste geloof ik) wordt een ander probleem bij squatten aangehaald. het te ver voorover hellen met het bovenlichaam in de diepste positie van de squat a.g.v overactiviteit cq verkorting van de heupflexoren...
Ofwel te weinig aanspannen heupflexoren leidt tot buttwinking, teveel aanspannen/verkorten tot hellen.
Toch denk ik dat het te kort door de bocht is alles op die heupflexoren te gooien. zonder flexibele hamstrings en lumbale wk (m.n. L5-S1) kom je m.i. überhaubt niet in een diepe correcte squat positie.
Pas als short hamstrings en veminderde mobiliteit lumbale wk als oorzaak is uitgesloten zou je dan aan die heupflexoren kunnen denken ? (hypothese/stelling).
misschien dat er ergens emg metingen te vinden zijn die duidelijkheid kunnen verschaffen ?
wat je zegt over die range of motion vergroten zowel richting verlenging als richting verkorting. is dat mogelijk, het verder verkorten ? (in een gezonde situatie) of bedoel je dat er simpelweg te weinig controle/kracht is om de kortste positie van de spier te kunnen bereiken ?
dan nog iets. je zegt dat de heupflexoren het bekken achterover zouden kantelen. (hoe doe je dat die multiple quotes aanhalen in een post ???, op deze manier is het zo onhandig) is dit niet voorover kantelen ? de heupbuigers hechten tenslotte ook aan het bekken. en de trek die ze geven aan de lumbale wk is dat juist niet een trek naar hyperlordose ?(=extensie lumbaal), gezien het feit dat ze aan de ventrale zijde van de lumbale wervels hechten. de heupflexoren zijn op deze manier toch de antagonisten van de buikspieren ?
m.b.t. het stabiel kunnen houden van het bekken.
In het S.I.G. (als je het al een gewricht wilt noemen, andere discussie ;)) is er maar enkele graden bewegingsvrijheid en soms helemaal niet... (mensen boven de 60 is de beweeglijkheid vrijwel 0)
m.a.w. het bekken is vaak vergroeid met het sacrum. dus ten opzichte van het sacrum hoef je het bekken niet actief stabiel te kunnen houden. > wat zijn dan bekkeninstabiliteit en sig 'blokkades'? Deze termen zijn volgens de laatste inzichten dan ook niet meer te verdedigen als er geen sprake is van een bescahdigde symphisis.
dit impliceert m.i. dat de zg. bekkenstabilitiet/mobiliteit bij een intacte symphisis voornamelijk berust op het bewegingsgedrag/mobiliteit op L5-S1
wat heeft dit met squatten te maken ?
vast wel iets... ;)
iig het inzicht dat het bekken (vrijwel) niet selectief t.o.v. de wk te bewegen/stabiliseren is als je het sacrum ook tot de wk rekent.
m.a.w. het bekken volgt door de arthogene verbondenheid vrijwel direct de bewegingen van de wk. als de beweeglijkheid op L5-S1 nihil is kunnen de flexoren trekken wat ze willen maar die buttwink kunnen ze niet tegenhouden. (hypothese/stelling)
ook hier een gedachtenbrei als antwoord op jou gedachtenbrei
samen komen we er wel uit hoop ik
thnx man ik ga het vanmiddag goed lezen
wbt sacrum, SI
ik hou de volgende schakels aan:
heup (flexie-ext, exo-endorot, abd -add), SI/sacrum (een geheel, kan voor-achterover kantelen), Lumbaal (flexie extensie, rotaties, latflexie) verder.
bij extensie in lichaam moet de bulk uit de heup gehaald worden, vaak zie je hier bep (flexoren te strak/verkort), kanteling van bekken voorover gaat gepaard met extensie lumbaal). kunst is om vanaf bekken omhoog stabiel te blijven (neutrale pos, of anders hyperext bij meeste sporten, schaatsen is een uitzondering), en de heup max te strekken. daar is de squat dus een goede voor! KING OF ALL EXERCISES..
nogmaals bedankt he!!!!!
. daar is de squat dus een goede voor! KING OF ALL EXERCISES..
jammer dat je er zo vervelend moe van wordt. uitgeput eigenlijk.
chief108
01-05-2008, 11:46
als jullie een eindconclusie vormen...
willen jullie het dan ook in jip en janneketaal vertalen voor ons leken?? :confused:
als jullie een eindconclusie vormen...
willen jullie het dan ook in jip en janneketaal vertalen voor ons leken?? :confused:
bij squatten moet je je onderrug hol laten, maar niet te hol want anders ga je voorover hellen...
die rug houd je hol door een goede beweeglijkheid van je onderrug, fatsoenlijke hamstrings en de juiste verhouding aan coordinatie,activatie en lengte tussen de strekkers van je rug en heupen (achterkant) en de buigers (voorkant)
:ehhh: dat is het eigenlijk
Toch denk ik dat het te kort door de bocht is alles op die heupflexoren te gooien. zonder flexibele hamstrings en lumbale wk (m.n. L5-S1) kom je m.i. überhaubt niet in een diepe correcte squat positie.
Pas als short hamstrings en veminderde mobiliteit lumbale wk als oorzaak is uitgesloten zou je dan aan die heupflexoren kunnen denken ? (hypothese/stelling).
Hier ben ik het niet mee eens. Mobiliteit moet uit de heupen komen en niet de lumbale regio, strakke heupbuigers staan meestal gelijk aan slechte mobiliteit in de heupen en te grote mobiliteit in de lumbale regio, strakke heupbuigers zorgen voor het vooroverkantelen van het bekken wat betekent dat de hamstrings in een verlengde postitie komen en minder flexibel zijn.
Vaak zijn het meerdere problemen die bijdragen aan niet kunnen uitvoeren van een diepe squat. De heupbuiger issue is echter wel een van de meest voorkomende. Fout aangeleerde motor patterns, enkel mobiliteit, strakke kuitspieren, strakke erectoren etc.. kan je ook niet links laten liggen.
de heupflexoren zijn op deze manier toch de antagonisten van de buikspieren ?
Yep, dit is ook een van de issue's die veel spelen. Slechte activatie van de buikspieren incombinatie met strakke heupbuigers.
Hier ben ik het niet mee eens. Mobiliteit moet uit de heupen komen en niet de lumbale regio, strakke heupbuigers staan meestal gelijk aan slechte mobiliteit in de heupen en te grote mobiliteit in de lumbale regio, strakke heupbuigers zorgen voor het vooroverkantelen van het bekken wat betekent dat de hamstrings in een verlengde postitie komen en minder flexibel zijn.
M.b.t. strakke heupbuigers staan meestal gelijk aan een te grote mobiliteit in de lumbale regio. Bedoel je dan die strakke heupbuigers als compensatiemechanisme om voldoende stabiliteit te waarborgen ?
daarin kan ik meegaan
ik stel echter niet hypermobiliteit lumbaal als voorwaarde voor een squat (met het door jou genoemde gevolg op de heupbuigers) maar voldoende mobiliteit. als er voldoende mobiliteit is in de lumbale wk hoeven de heupflexoren de boel niet strak te trekken en zal het door jou genoemde effect op de hamstrings (ik zou zelfs durven stellen dat de hamstrings als reactie op die verlengde positie ook weer gaan verkorten >wat weer z'n weerslag heeft op de heupbuigers etc. etc..) ook niet op hoeven treden en zullen ze,met een beetje mazzel, flexibel genoeg zijn voor die squat. wat me weer terugbrengt op m'n stelling:
voldoende mobiliteit van de wk en flexibiliteit van de hamstrings als eerste voorwaarden voor de correcte uitvoering van de squat.
Hier ben ik het niet mee eens. Mobiliteit moet uit de heupen komen en niet de lumbale regio, strakke heupbuigers staan meestal gelijk aan slechte mobiliteit in de heupen en te grote mobiliteit in de lumbale regio, strakke heupbuigers zorgen voor het vooroverkantelen van het bekken wat betekent dat de hamstrings in een verlengde postitie komen en minder flexibel zijn.
M.b.t. strakke heupbuigers staan meestal gelijk aan een te grote mobiliteit in de lumbale regio. Bedoel je dan die strakke heupbuigers als compensatiemechanisme om voldoende stabiliteit te waarborgen?
Nee, als de heupen een slechte mobiliteit hebben dan moet het lichaam gaan compenseren de beweging wordt dan uit de lumbale regio gehaald.
ik stel echter niet hypermobiliteit lumbaal als voorwaarde voor een squat (met het door jou genoemde gevolg op de heupbuigers) maar voldoende mobiliteit.
We verschillen hier dan duidelijk van mening. Bij alle grote oefeningen is stabiliteit in de lumbale regio juist een vereiste, vandaar ook het vastzetten van de buikspieren tijdens deze oefeningen om beweging te voorkomen.
als er voldoende mobiliteit is in de lumbale wk hoeven de heupflexoren de boel niet strak te trekken en zal het door jou genoemde effect op de hamstrings (ik zou zelfs durven stellen dat de hamstrings als reactie op die verlengde positie ook weer gaan verkorten >wat weer z'n weerslag heeft op de heupbuigers etc. etc..) ook niet op hoeven treden en zullen ze,met een beetje mazzel, flexibel genoeg zijn voor die squat. wat me weer terugbrengt op m'n stelling:
Zoals ik eerder zei is het probleem bijna nooit iets van een ding. Strakke heupbuigers gaan meestal gepaard met andere disfuncties zoals slecht gebruiken/activeren van de gluteus, dominantie over de obliques, slechte dorsiflexie etc.. Slecht gebruiken van de gluteus leidt weer tot dominantie van de hamstrings bij heupextensie en zo kan je waarschijnlijk nog wel even doorgaan...
Mijn punt was eigenlijk dat het een structureel probleem is dus de zolang de heupbuigers verkort blijven en dus leiden tot andere disfuncties zal dat effect op de hamstrings niet plaatsvinden.
voldoende mobiliteit van de wk en flexibiliteit van de hamstrings als eerste voorwaarden voor de correcte uitvoering van de squat.
Ik zeg dat voldoende stabiliteit in de lumbale regio en voldoende mobiliteit in de heupen de eerste voorwaarden moeten zijn. Als deze problemen opgelost zijn dan worden de hamstrings vanzelf flexibeler omdat ze uit de chronisch verlengde positie komen. Ga je de hamstrings stretchen om de flexibiliteit te waarborgen dan maak je het probleem alleen maar erger.
nee, als de heupen een slechte mobiliteit hebben dan moet het lichaam gaan compenseren de beweging wordt dan uit de lumbale regio gehaald.
dmv een flexie contractuur van de ilopsoas ?
(serieuze vraag, niet lullig bedoeld)
ik stel echter niet hypermobiliteit lumbaal als voorwaarde voor een squat (met het door jou genoemde gevolg op de heupbuigers) maar voldoende mobiliteit.
We verschillen hier dan duidelijk van mening. Bij alle grote oefeningen is stabiliteit in de lumbale regio juist een vereiste, vandaar ook het vastzetten van de buikspieren tijdens deze oefeningen om beweging te voorkomen.
Met voldoende mobiliteit bedoel ik de mogelijkheid van een gewricht in een positie te komen waarbij er door "form en force closure" stabiliteit gecreeerd wordt. het vastzetten van de buikspieren e.d. dragen hier alleen maar aan bij. Bij onvoldoende mobiliteit in de lumbale wervelkolom loop je het gevaar dat de vorm van de wk zich niet optimaal kan aanpassen aan de gevraagde beweging (squat) en dat daardoor de kracht nadelig overgebracht wordt.
(m.a.w. optimale mobiliteit is m.i. een voorwaarde voor optimale stabiliteit)
Zoals ik eerder zei is het probleem bijna nooit iets van een ding. Strakke heupbuigers gaan meestal gepaard met andere disfuncties zoals slecht gebruiken/activeren van de gluteus, dominantie over de obliques, slechte dorsiflexie etc.. Slecht gebruiken van de gluteus leidt weer tot dominantie van de hamstrings bij heupextensie en zo kan je waarschijnlijk nog wel even doorgaan...
Mijn punt was eigenlijk dat het een structureel probleem is dus de zolang de heupbuigers verkort blijven en dus leiden tot andere disfuncties zal dat effect op de hamstrings niet plaatsvinden.
Ik zeg dat voldoende stabiliteit in de lumbale regio en voldoende mobiliteit in de heupen de eerste voorwaarden moeten zijn. Als deze problemen opgelost zijn dan worden de hamstrings vanzelf flexibeler omdat ze uit de chronisch verlengde positie komen. Ga je de hamstrings stretchen om de flexibiliteit te waarborgen dan maak je het probleem alleen maar erger.
Mee eens...
p.s. kan iemand mij (en SamE ;)) uitleggen hoe dat werkt met die multiple quotes ?
reageren gaat echt superonhandig zo
jullie moeten gewoon meer squatten en minder ouwehoeren ;-)
jullie moeten gewoon meer squatten en minder ouwehoeren ;-)
kijk dat zijn de coolste replies
:thup:
chief108
01-05-2008, 23:20
p.s. kan iemand mij (en SamE ;)) uitleggen hoe dat werkt met die multiple quotes ?
reageren gaat echt superonhandig zo
naast de quote knop zie je http://www.mixfight.nl/forum/images/buttons/multiquote_off.gif
als je daar op klikt wortie rood
en als je dat bij een paar posts doet
en dan bij de laatste op de normale quote knop klikt
heb je multi-quotes...
kijk....
*dat* snap ik dan wel weer
ik ga morgen gewoon weer squatten
snap nog steeds geen kut van jullie gebrabbel
maar...
ga vooral door ;)
dmv een flexie contractuur van de ilopsoas ?
(serieuze vraag, niet lullig bedoeld)
Nee niet perse
Met voldoende mobiliteit bedoel ik de mogelijkheid van een gewricht in een positie te komen waarbij er door "form en force closure" stabiliteit gecreeerd wordt. het vastzetten van de buikspieren e.d. dragen hier alleen maar aan bij. Bij onvoldoende mobiliteit in de lumbale wervelkolom loop je het gevaar dat de vorm van de wk zich niet optimaal kan aanpassen aan de gevraagde beweging (squat) en dat daardoor de kracht nadelig overgebracht wordt.
(m.a.w. optimale mobiliteit is m.i. een voorwaarde voor optimale stabiliteit).
Ik weet dat het een samenspel is tussen mobiliteit en stabiliteit. Maar voldoende mobiliteit in de lumable regio is eigenlijk meestal wel aanwezig, vaak zelf teveel, en stabiliteit juist niet. Vooral ook bij mensen met slechte mobiliteit in de heupen, Dr Stuart McGill heeft hier trouwens een aantal goede boeken over geschreven.
En veelal spelen strakke heupflexoren hierin een hoofdrol (niet alleen de illoapsoas maar ook de tensor fascia latae en de rectus femoris)
jullie moeten gewoon meer squatten en minder ouwehoeren ;-)
Saturday = squat day
Sorry dat ik nu pas inspring, heb de boel wel meegelezen.
verkortingen van bijv hamstrings en heupbuigers zijn imo een functionele aanpassing van het lichaam. Ze nemen taken over van andere spieren/banden. Zo zullen de hammies idd 'verkorten' om extensie in de heup mogelijk te maken wanneer de glutes verzwakt/te zwak zijn.
Nadeel van bi-articulare spieren is dat ze ook verstoringen veroorzaken aan de andere kant.
Rekken in de traditonele zin van het woord maakt het systeem nog instabieler.
Door herprogrammering (spieren in de juiste functie laten werken) zal een hernieuwd evenwicht worden bereikt, dus idd hamstrings gaan hun rustlengte verleggen, glutes worden actiever etc etc.
Ik moet weer mensen pijn doen.
bedankt voor jullie meningen heren, ik heb weer wat duidelijkheid en structuur in mn kop:)
Vooral ook bij mensen met slechte mobiliteit in de heupen, Dr Stuart McGill heeft hier trouwens een aantal goede boeken over geschreven.
bedankt voor de tip !
bedankt voor de tip !
Lower crossed syndrome van Janda is ook goede info ten aanzien van deze discussie. Als je het googled dan kom je vast wat goede info tegen.
mbt stab en mob;
kracht leveren tov de grond -tijdens springen, rennen, wandelen, squatten, slaan wordt bereikt door een complexe. gecombineerde beweging.
Het bekken moet stabiel blijven, met daarop de wervelkolom.
De kracht wordt geleverd door de heup te strekken tov een stabiel bekken.
strekking in de heup wordt geleverd door glutes. Hammies verkorten ook, zij willen dan tevens de knie buigen. Echter, knie wordt ook gestrekt, hiervoor zijn quads verantwoordelijk.
Knie wordt dus gestrekt, maar kuiten zijn in staat om knie te buigen. Kuiten werken dus eccentrisch tijdens strekken knie, zijn nl actief om af te zetten tegen grond, creereen een puntum fixum (ff iets te kort door de bocht excuses)
gevolg van de kniestrekking is dus dat de voet in plant flexie wordt getrokken door kuiten. Hammies en kuiten geven dus krachten door vanuit de bil naar de voet. COORDINATIE.
intermezzo: streksnelheid van de kuiten is vele malen langzamer dan past bij de verkortingsnelheid van de kuiten tijdens een sprong. De kuit gedraagt zich dus als een veer/pees, niet als een spier!
veel voorkomend probleem is dat de heupstrekking niet voldoende is (kracht, bep in gewricht, range of motion van de spier, stab probleem etc).
nu gaat men de lumbale wervelkolom extenderen ter compensatie=minder effectief, want proximodistale timing if off, kost meer energie en keten is niet meer als een geheel werkzaam.
blessures aan onderrug, verzwakkingen etc etc
stab van wervelkolom is dus vereiste voor goede heupstrekking!
mbt stab en mob;
Hammies verkorten ook, zij willen dan tevens de knie buigen. Echter, knie wordt ook gestrekt, hiervoor zijn quads verantwoordelijk.
in de open keten zijn de hammen kniebuigers maar zijn de hams in een gesloten keten juist geen kniestrekkers ?
op die manier zijn het agonisten in de strekketen
hoe dan?
aanhechtingen en ligging veranderen toch niet:confused:
http://www.versus.nl/images/versus25/dinant/figuur4.jpg
heeft geloof ik te maken dat origo en insertie dan omdraaien...
http://www.opleidingen2000.nl/uploads/Spieren%20en%20functies.pdf
ff gegoogled en
hier staat in iig dat ik het wel juist had...;)
maar ff logisch redeneren
je gaat met gebogen knieen staan, hakken op de grond
als je die hakken op de grond houdt en de hamstrings gaan verkorten
trekken ze het onderbeen naar dorsaal
ofwel strekken van de knie omdat je met de voet contact houdt met de grond
in de open keten zijn de hammen kniebuigers maar zijn de hams in een gesloten keten juist geen kniestrekkers ?
op die manier zijn het agonisten in de strekketen
Klopt, hamstrings kunnen ook zorgen voor knie extensie, ook heup extentie veroorzaakt knie extensie als er contact is met de grond.
neeneenee
hamstrings ondersteunen=correct.
als bij een tent een lijn slap hangt is de integriteit van de tent weg.
vergelijk het met een nilsonkubus.
hammies houden de heup in extensie wanneer de knie (vrijwel) getrekt staat. extensoren van de knie werken alleen wanneer zij kracht kunnen leveren tov een stabiele heup (en bekken).
Hammies kunnen zelf geen extensie geven.
ja ze kunnen het onderbeen naar dorsaal transleren, althans zo lijkt het.
maar een translatie is geen extensie, maar een deelbeweging/noodzakelijke positieverandering van twee gewrichten onderling om een beweging mogelijk te maken. Anders zou het gewricht vast lopen.
Je kan niet je onderbeen transleren en dan extensie veroorzaken.
Een kip is een vogel, maar een vogel is geen kip.
Hakken op de grond ipv los tov een verder niet bewegend lichaam =hamstrings komen op lengte.
dus hier ben ik het niet met je eens,
maar verder ben ik erg blij met je input:thup:
ben je aan het broeden focus ? :D
Same =correct en dus ook =niet correct
hammies geven ext heup en deze kracht wordt overgedragen op de knie
flexiemoment; nu kunnen kniestrekkers zich afzetten...en de knie wordt dus gestrekt door de kniestrekkers =quads. Dit kunnen zij doordat hamstrings aanspannen.
fuck man ik loop giga uit hiero
dit is echt interessant om over na te denken man!
fuck man ik loop giga uit hiero
ik ook :D
die vervelende patienten toch ook altijd
"...Hamstrings: tijdens de eerste fase heeft deze een strekkende functie in de heup. Echter wordt iets verder in de sprong de knie steeds verder gestrekt. Om over strekking in de knie te voorkomen krijgt de Hamstring later in de sprongfase een buigende werking. Zou dit niet gebeuren, dan zou je je knie over strekken en blesseren. De Strekking wordt op dat moment overgenomen door de Quadriceps. ..."
http://www.sportfysioleiden.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=45
Nope
The role of the hamstrings in human vertical jumping
Bobbert, M.
Inst. for Fundamental & Clinical Movement Sci., Amsterdam;
This paper appears in: Engineering in Medicine and Biology Society, 1996. Bridging Disciplines for Biomedicine. Proceedings of the 18th Annual International Conference of the IEEE (http://ieeexplore.ieee.org/xpl/RecentCon.jsp?punumber=5216)</STRONG>
Publication Date: 31 Oct-3 Nov 1996
Volume: 2, On page(s): 617-618 vol.2
Meeting Date: 10/31/1996 - 11/03/1996
Location: Amsterdam, Netherlands
ISBN: 0-7803-3811-1
References Cited: 2
INSPEC Accession Number: 5906771
Digital Object Identifier: 10.1109/IEMBS.1996.651892
Posted online: 2002-08-06 20:18:54.0
http://ieeexplore.ieee.org/images/transparent_spacer.gifhttp://ieeexplore.ieee.org/images/transparent_spacer.gifhttp://ieeexplore.ieee.org/images/transparent_spacer.gifAbstract
In some human subjects performing maximum-height squat jumps, the EMG-pattern of semitendinosus is bi-phasic and that of biceps femoris is mono-phasic. The purpose of this study was to investigate the roles of biceps femoris and semitendinosus in squat jumping, and to explain why they are different. Because semitendinosus has a larger moment arm at the knee than biceps femoris, it generates a larger knee flexion moment. The results of experiments and forward simulations suggest that human subjects performing vertical jumps utilize semitendinosus to cause a forward-downward acceleration of the center of mass. This allows the knee extensors to build up force before starting to shorten, rather than during shortening, thus increasing muscle work and jump height .
of nog beter, duidelijker uitleg:
Key Muscles for Weightlifting
Andrew Charniga, Jr.
Do not reproduce or republish in part or in whole without the expressed consent of the author. © 2001
Changes in the technical rules affect the evolution of technique
In 1924 the International Weightlifting Federation altered the competition protocol by excluding single arm lifts and introduced the three - lift program. This lasted until 1972. With fewer exercises to practice, a gradual evolution in weightlifting technique took place. Consequently, accompanying this evolution, the relative role of the strength of the major muscle groups involved in lifting the barbell changed.
The efficiency of lifting technique evolved from the "splot" and split method of descending under the barbell to the deep squat. Accompanying this evolution, the relative importance of the muscles of the upper extremities in the technique of lifting diminished; those of the lower extremities increased.
In 1964, the technical rules were changed to allow the bar to touch the thighs during the lift, i.e., the thigh brush became legal. With this change, the importance of the muscles of the legs dramatically increased. The final rule change effectively reducing further the importance of the muscles of the upper extremities was the elimination of the press in 1972.
With the rule change of 1964 permitting the barbell to brush the thighs, lifters were able to focus on fully utilizing the body's strongest muscles (the extensors of the legs and trunk). Subsequently, the technically proficient athlete would be able to lift a heavier barbell to a lower height, with less reliance on the weaker, bio - mechanically less adept (for lifting maximum weights) muscles of the upper extremities.
The enhanced role of the hamstring muscles in technique
With this in mind it is appropriate to consider this well made point: "All one needs to understand weightlifting is Newton's third law of motion"(12). Simply put, Newton's third law states: for every action there is an equal and opposite reaction. For the weightlifter this means it is necessary to push against the floor with a force that is significantly greater than the weight of the barbell. The resulting "reaction" from the floor is transmitted to the barbell.
The muscles most important to accomplish this effectively are undoubtedly the quadriceps. However, the strength of the hamstring muscles is crucial to fully exploit the strength potential of the quads and ultimately the vertical force that the athlete is able to impart to the barbell.
The hamstrings play a crucial role as antagonists to what must be recognized as the main muscles used for weightlifting - the quadriceps. It is essential to understand how the hamstrings are involved in the execution of the snatch and the clean to best exploit their potential. Since these muscles cross over two joints they perform two basic functions: to extend the hip and to flex the knee.
The hamstrings are initially brought into play as the shins assume a vertical position during the first phase of the pull. As the shins move from an inclined to a vertical position in the second phase of the pull, or the preliminary acceleration (13), the hamstrings are lengthened and subjected to a growing tension. This is because much of the stress of lifting the barbell shifts from the muscles in front of the thighs to those in the rear.
When the shins have ceased to straighten, the hamstrings function to stabilize the hip and briefly act to straighten the trunk. It is against this back-drop (assuming hamstring strength is sufficient) that the lifter is able to create conditions for the most effective execution of the next phase of the lift - the final acceleration, or the "explosion".
According to R. A. Roman (14), as a result of the growing pressure along the thighs (due to the extension of the legs), the knees subsequently shift forward and down. The hamstrings are strongly involved in this action performing their main function - to flex the knees (4,11). This shifting of the knees forward and down under the bar is a reaction.
The growing tension on the hamstrings, combined with the quick lengthening of these muscles as the shins straighten, facilitates the subsequent shifting of the knees under the bar. Indeed, the faster the hamstring muscles are stretched the faster and more powerful the subsequent contraction. This in turn means the quadriceps will be subject to a rapid stretch, which results in a more powerful and faster contraction from these muscles. The end result is a larger force generated against the support (2,4,6,18). The rapid switch from stretching to contracting also produces more power in the jerk from the chest, "the faster the switch from stretching to contracting, the more powerful the force produced" (10).
Hamstrings muscles and the "stretch reflex"
Alexander Lukashev (3,17), believed the lengthening - to- increasing - tension of the hamstrings which occurs in the first phase of the pull had great significance with respect to the amount of force the athlete could generate against the support. He reportedly observed that former Soviet lifter A. Rappaport (110 kg class, 202.5 and 232.5 kg results) would atypically execute this part of the lift. Rappaport would cease to straighten his knees in the first phase of the pull, briefly stop; then, in a motion so fast as to be invisible to the naked eye, slightly straighten the legs further before the knees would shift under the barbell in the "explosion".
The so - called "stretch reflex" is an innate mechanism which enables the athlete significantly elevate the power out - put from the muscles involved in executing quick ballistic movements. This phenomenon has been well documented in the literature (7,8,11,15,18). However, making optimal use of this innate mechanism is not well understood in the practice of weightlifting.
Coaches even at the international level implore their athletes to fully straighten the legs and the trunk; and, "shrug" the barbell up. Presumably, the lifter is to execute this action long after, and long past the point of diminishing returns, i.e., after the barbell has already achieved maximum velocity (6).
In the approximately one second it takes to execute the snatch, for instance, it is impossible for the human organism to effectively focus on any such action. When a lifter actively attempts to fully straighten the legs and trunk, rise onto the toes and shrug the shoulders in order to lift the barbell higher, the very nature of this action is detrimental to the lifter's actions which have preceded it and to those which must follow.
According to Zhekov (6), "During the formation of technique, the lifter will find ways to increase the speed of the barbell by making repeated use of the 'already' working thigh extensor muscles". This is why the relative strength of the hamstring muscles, and indeed that of the other muscles of the thigh which flex the knees, is so important. The speed with which the athlete switches from straightening the knees to bending and, once again, straightening, then bending the knees during the snatch and the clean has a profound affect on the technical efficiency.
Research of muscle antagonist pairs and speed of movement
A high correlation was found between the strength of the hamstrings and the vertical jump results of weightlifters. Furthermore, the vertical jump results of weightlifters have a high, but inversely proportional connection to the speed with which the knees shift under the barbell. The stronger the hamstrings, the higher the vertical jump of weightlifters, the faster the knees shift under the barbell in the "explosion" (4).
The faster this reaction takes place, the more powerful the "explosion", the higher the results.
Research into improving the speed of joint motion has shown that the relative strength of the antagonist muscle in an antagonistic pair can affect the speed of movement (1). The hamstrings are the antagonist muscles to the quads. These muscles act as a "brake" for the quadriceps during the extension of the leg. This is to keep the joint from being straightened faster than it can be prudently stopped.
According to the research in this area: " When the agonist is stronger than the antagonist, the neuromuscular system limits speeds to that the antagonist can safely brake, even if the agonist can make the joint move faster" (1).
Consequently, the recommendation "To make an athlete move faster, training must emphasize the antagonist"(1). In all probability this is the reason for the practical observation in weightlifting that "A lot of squats adversely effect speed"(16). A significant disproportionate strength development between the quadriceps and the hamstrings is, apparently, the reason behind this observation.
The key role the hamstrings can play in weightlifting technique revolves around the so - called stretch reflex and the positive effect the action of these muscles can have on the vertical forces produced by the quadriceps. In the approximately one second it takes to execute the snatch, the hamstrings are stretched and subjected to significant tension as the legs initially straighten when the barbell is lifted from the floor. Then, in virtually the same instant they come into play to flex the knees as they shift under the bar. Finally, a fraction of a second later, the hamstrings flex the legs for the squat under the bar.
According to N.A. Bernstein "The movement of the body is more economical, and consequently more rational, the greater degree to which the organism utilizes the reactive and external forces and the less reliance on recruiting active muscles" (6).
In weightlifting, the technically proficient athlete makes full use of the extra force he is able to generate from the stretch - reflex. The athlete actively coordinates the body's movements to take advantage of the elasticity of the bar. The internal forces referred to by Bernstein are produced by the stretch - reflex. The extra power produced from this mechanism is coordinated to take advantage of the external forces - the elastic rebound of the bar.
If the lifter focuses on the most effective element of lifting technique, rapidly generating force into the platform, he will be able to make better use of the so - called "reactive" forces.
Summary
Weightlifting technique has evolved over time as a result of the practical experimentation of the athlete and the changes in the technical rules of weightlifting competitions. Even the physique of today's elite lifters is a reflection of the shift in emphasis to the muscles of the lower extremities and away from that of the upper extremities.
The rule change of 1964 in particular, allowed the athlete to fully exploit the innate physiological mechanisms (the stretch reflex), heretofore, not unknown, but unrealizable within the limitations of the old technical rules.
The strength of the hamstring muscles relative to that of the quadriceps plays an integral role in technical efficiency. The faster the athlete is able to switch from straightening, to bending, to once again straightening and instantaneously bending the legs during the execution of the snatch and the clean, the more effective the technique.
Practical Suggestions
All thing being equal, the most effective method of ensuring the harmonious development of the quadriceps/hamstring antagonist pair for weightlifting technique is do the classic snatch and the classic clean and jerk. However, one should consider devoting a portion of the training time to strengthen the hamstring muscles, because of the natural overloading on the quads that comes from squats.
Here one should emphasize movements where the feet push - against the support, i.e., mimicking the actual way the muscles are used in the lifts.* Johnny Schubert, the famous coach of two - time Olympic champion Chuck Vinci, even went so far as to recommend that lifters should do one repetition of hamstrings exercise for every repetition of squats (19).
In the pull phases of the snatch and the clean, focus on pushing down as hard and as fast as possible throughout the movement so as to create the best conditions for the "explosion" phase and the squat under the barbell.
A powerful, initial effort from the floor and subsequent maximal - effort to accelerate the barbell sets up the advantageous chain reaction of a rapid stretch/tension in the hamstrings, triggering a rapid flexing of the knees. This in turn causes the knees to flex under the bar with less amplitude, which, in turn, triggers a faster more powerful straightening of the legs with the resulting greater force against the support (4).
It has been suggested that elite lifters lift the barbell from the floor slowly, on purpose. This technique allows the lifter to reserve his maximum effort until the beginning of the "explosion" at which point the barbell will be in a position for the lifter to be able to generate the greatest force. Presumably, the barbell must be moving at relatively slow velocity in order for the lifter to have the time necessary to generate a large force against it (15).
This should not be considered the optimum technique, because it reduces the automatic utilization of the so - called "reactive forces" and divides the pull phase into separate efforts to lift the barbell. Purposely waiting until the bar passes the knees in order to save one's maximum effort for this positioning of the body's levers, wastes time and mechanical advantage. Consequently, the subsequent effort needed to generate the large force now required because the barbell would be traveling at a lower velocity on purpose, would be excessive relative to the overall coordination structure of the exercise.
*This does not include the so - called "Romanian deadlift". Let it be known, that there is not now, there never has been, and there never will be a "Romanian deadlift". In all probability deadlifts were invented long before there were Romanians on this planet. So, whatever, variations are possible, each one does not deserve a special name which by its very nature would seem to indicate that it is some special innovation relative to what is merely a bending and straightening of the torso.
References
Cunningham, C.: "Training Speed - Are You Training the Right Muscles?", Training & Conditioning XI:6:2001 44
Medvedyev, A.S.: "Speed - Strength Qualities of Highly - Qualified Weightlifters", 1980 Weightlifting Yearbook, pp 55- 59, Sportivny Press, Translated by Andrew Charniga, Jr.
Lukashev, A. A.: "Substantiation of Methods of Perfecting Snatch Technique of Class II Weightlifters", 1980 Weightlifting Yearbook, pp 46-55 Sportivny Press, Translated by Andrew Charniga, Jr.
Frolov, V.I.: "Interdependence of Results in the Snatch, Technical Mastery and Some Physical Qualities of Weightlifters", 1981 Weightlifting Yearbook, pp 83-87 Sportivny Press, Translated by Andrew Charniga, Jr.
Dobrev, P., Kolev, K.: "Correlation Between Snatch Results and Training Exercises", Tyazhelaya Atletika Ezhegodnik, 1979, 40 - 42,
Zhekov, I. P.: Biomechanics of the Weightlifting Exercises, Sportivny Press. Pp -13 -14; 20; Translated by Andrew Charniga, Jr.
Cavagna, G. A., "Storage and Utilization of Elastic Energy in Skeletal Muscle". Exercise and Sport Sciences Reviews, 5:89 - 129:1977
Enoka, R. M., Neuromechanics of Human Movement, pp 274-75:2001, Human Kinetics, Publishers
Livanov, O. I., Falameyev, A. I., "Some Biomechanical Characteristics of the Movement of the Barbell in the Snatch and the Clean", Tyazhelaya Atletika Ezhegodnik, 1979, pp 22 - 25
Frolov, B. I., Levshunov, N. P., "Phasic Structure of the Jerk from the Chest", Tyazhelaya Atletika Ezhegodnik, 1979, pp 25 - 28.
Wells, K. F., Luttgens, K. Kinesiology, pp148; 171; 1976, W.B. Saunders Company
Hiskia, G., Personal Communication
Medvedyev, A.S., Tyazhelaya Atletika I Metodika Prepodavania, pp19; Fizkultura I Sport, publishers, Moscow, 1986
Roman, R.A., Shakirzyanov, M.S., The Snatch, The Clean and Jerk, pp3, Sportivny Press, Translated by Andrew Charniga, Jr.
Zatsiorsky, V. M., Science and Practice of Strength Training, pp 49 - 50, Human Kinetics, publishers, 1995
Charniga, A., "Concerning the Russian Squat Routine", Sportivny Press, 2001, http://www.dynamic-eleiko.com
Lukashev, A., Personal Communication
Verkhoshansky, Y. V. Fundamentals of Special Physical Preparation of Athletes, pp 12;16 - 17; 138 - 139, Fizkultura I Sport, publishers, Moscow, 1988
Schubert, J., Personal
dus die fysio-opleidingen zijn ook niet meer te vertrouwen :whistling:
hell, ik vertrouw mezelf niet eens.
fucking hell, focus
wat een lappen tekst
ik ga zo ff naar huis bellen dat ze niet op me hoeven te rekenen met het eten.
ik zou eigenlijk ook nog gaan squatten vanavond maar daar heb ik nu geen tijd meer voor ;)
Letterlijk uit het boek: Movement impairment syndromes.
If the hamstring muscles are dominant during hip extension and knee extension, such as when climbing a stair, the knee moves back toward the body rather than remain relatively fixed as the thigh moves toward the tibia. The knee moves back toward the body because of the strong pull of the hamstring muscles, which causes hip extension. Because the foot is fixed, the hip extension also helps the knee. Weakness and fatigue of the quadriceps muscles are contributing factors to this change of dominance in knee control.
weet niet zeker of ik je nu goed begrijp SAME...
maar ik heb tot nu toe alleen maar gelezen dat ze helpen,bijdragen,een belangrijke rol spelen bij het strekken van de knie,
dus niet dat ze de knie strekken
of bedoelde je dat juist:)
Willem:lol:, ff goed gebrainwashed het weekend in.
en denken aan training levert ook een trainingseffect op,
dus dat scheelt weer een hoop oud ijzer op de stang:power:
Willem:lol:, ff goed gebrainwashed het weekend in.
en denken aan training levert ook een trainingseffect op,
we zijn nu officieel de grootste nerds van dit forum ...:blush:
Letterlijk uit het boek: Movement impairment syndromes.
The knee moves back toward the body because of the strong pull of the hamstring muscles, which causes hip extension. Because the foot is fixed, the hip extension also helps the knee. Weakness and fatigue of the quadriceps muscles are contributing factors to this change of dominance in knee control.
zoals ik het lees: bij zwakte en of vermoeidheid van de quadriceps zijn de hamstrings dominant in de knie-extensie.
m.a.w. ze helpen niet alleen een beetje mee, ze kunnen zelfs dominant zijn bij het strekken in de gesloten keten. hoewel dit weer niet helemaal de bedoeling lijkt omdat ze toch liever wat hulp hebben van de quads :confused:
maar ik heb tot nu toe alleen maar gelezen dat ze helpen,bijdragen,een belangrijke rol spelen bij het strekken van de knie,
dus niet dat ze de knie strekken
"...the knee moves back to the body because of the strong pull of the hamstrings..."
is toch strekken?
chief108
03-05-2008, 12:44
we zijn nu officieel de grootste nerds van dit forum ...:blush:
:hooray:
you win the prize!!!
http://birdonthemoon.com/you_win_the_prize-thumb.jpeg
http://www.ulster.ac.uk/news/images/special-olympics.jpg
sorry maar je hebt het mis:whistling:
hoe leg ik dit uit?
transl vn knie wordt tegengegaan door cocontractie van antagonisten om knie: hammies-quads. deze verhouding verandert met de verandering in hoek, maar kan in elke specifieke hoek maar een bepaalde waarde hebben, nl diegene die het minste energie kost en die toch evenwicht van het systeem garandeert.
bij een extensie in de knie hoort een ventraaltranslatie en bij een flexie hoort een dorsaaltranslatie
zouden de hammies en de quads beiden extensie geven, dan zou er sprake zijn van een netto ventraaltranslatie; dit is geen evenwicht, het onderbeen zou naar voren transleren tov het bovenbeen.
Je kan geen extensie in de knie geven met tegelijkertijd een bijbehorende dorsaaltranslatie.
en trouwens de hammies zijn biarticulair en deze leveren geen concentriche bijdrage, dat doen de monoarticulaire spieren. biarticulaire spieren geven energie door, spannen eccentrisch aan.
Als de heup en de knie gestrekt worden dan levert in de heup de gluteus conc kracht en wordt evenwicht gehandhaafd door eccentrische energieleverantie van de biarticulaire heup buigers; rectus fem!
en in de knie is er door de vasti een extensie mogelijk (conc contractie), terwijl de hamstrings hier ecc aanspannen, naar flexie dus.
ik zal het opzoeken, is best lastig.
heb ergens artikel met rekenvoorbeelden
morgen misschien...:)
zouden de hammies en de quads beiden extensie geven, dan zou er sprake zijn van een netto ventraaltranslatie; dit is geen evenwicht, het onderbeen zou naar voren transleren tov het bovenbeen.
Je kan geen extensie in de knie geven met tegelijkertijd een bijbehorende dorsaaltranslatie.
ja daar kan ik ook wel weer in mee... :confused::wacko::ehhh:
klote biomechanica
daar wordt een mens zo warrig van
maar dat stukje uit dat boek van SamE dan ?
je weet dat ik heel wijs doe, maar dat ik ook maar probeer om het te snappen he:cool2:. is zeker lastig..
tja, ik kan wel snappen dat de hammies aan de achterkant van de knie zitten en dan de knie dus naar achter brengen, maar dat is een denkfout.
Je moet kijken naar de resultante (grootte en richting) van krachten in het draaipunt (gewricht).
verder moet ik echt met mn neus in de boeken, kom er nog op terug:blush:
Het ziet er naar uit dat we er niet uitkomen... wat mij een goede optie lijkt is bijvoorbeeld de auteur van Movement impaired syndromes te mailen met de punten uit deze thread en kijken wat zij erop antwoord. Shirley Sahrmann is erg gerespecteerd in haar werkveld en dit geeft ons ook wat meer duidelijkheid.
Ik sta toch ook meer aan de kant van Willem777 m.b.t. de hamstrings en kniestrekken
laten we ervan uit gaan dat jullie het bij het juiste eind hebben.
Maar ik zal dan moeten proberen mn standpunt beter te onderbouwen..
wordt vervolgd..
Powered by vBulletin® Version 4.2.2 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.