Peete
19-10-2008, 23:31
Zo nu na alle verhalen over hoe sommige mensen ufc 89 wel niet saai vonden hier klein verslagje van mij hoe ik het vond vanuit Birmingham zelf.
Ik was vrijdag al samen met een maatje van mij op goed geluk naar de NIA gelopen waar de weging werd gehouden, was kennelijk alleen voor de pers,
Maar als je gewoon doorloopt en doet alsof je pers bent kom je overal wel binnen. Geleerd van sixpack ;-)
De weging was helaas al afgelopen, en bij het verlaten bij de parkeerplaats liepen er wat ufc vechters naar de busjes die hun naar het hotel brachten.
Sommige namen nog de tijd om even met de mensen die er stonden snel een babbeltje te maken, en toen Bisping naar buitenkwam gingen er toch wel wat mensen helemaal los.
Erg apart om mee te maken wat Bisping bij die Engelse losmaakt.
Op zaterdag zelf bij het evenement aangekomen te zijn, direct ff programma boekje gekocht, ze worden per event duurder, 12 pond.
En natuurlijk ff shirtje gekocht bij een kraampje, hoort er bij om toch ff een shirtje te kopen bij zo’n event.
Eenmaal bij mijn plaats aangekomen te zijn blijk ik echt een superplek te hebben. Ik zit naast het gangpad waar alle vechters langs lopen als ze gevochten hebben, en
waar Jardine en Bisping langs opkomen.
Zat net zo ver van de kooi vandaan als ongeveer de pers dus ook het zicht was super. En ik zie Eddy Bravo langs komen en hij wil direct met mij op de foto en daar doe ik dan ook niet moeilijk over, :whistling: haha. Toffe peer die Bravo!
Na elke partij komen de vechters dus echt langs mij heen lopen en de meeste heb ik wel handje gegeven of een boks gegeven. Erg apart om mee te maken en die vuistjes voelen best dik aan. Het valt voornamelijk op hoe klein die gasten allemaal wel niet zijn, ik ben niet echt groot (1.83) maar alleen Jardine en Verra leken langer te zijn.
Ik herken nu ook pas Chris Lytle, heb namelijk al 2 keer naast hem gestaan in een subway in de stad maar nu pas weet ik weer wie hij is.
Op een gegeven moment komt Dana langs, ik heb het al eerder op ufc’s gezien maar hij maakt echt vaak even de tijd om met mensen een babbeltje te maken. Wel en dat deed hij ook met mij, handje schudden, Nice to see you here, nice to meet you blablabla, erg apart om even heel kort wat woorden met mister White te wisselen, hij heeft trouwens ook nog mijn event boekje gesigneerd, beetje gay maar maakt me event-boekje wel weer wat meer bijzonder.
Nu is het Bisping fenomeen een beetje moeilijk te omschrijven als je er zelf niet bij bent geweest, nu heb ik Bisping al eens zien vechten in Londen, maar Engelse gaan net zo los bij het zien van Bisping als Nederland een WK finale zou winnen van Duitsland.
Toen ik buiten bij het gala stond te wachten om binnen te komen heb je Engelse die gewoon een kwartier lang uit volle borst zingen There is only one bisping! Je hoort ze dan ook al van verre aankomen lopen. En dat dan non stop alleen die zin. Moet je nagaan hoe los ze wel niet gaan als hij wel niet opkomt.
Het toffe was dat hij dus ook langs mij opkwam, en mij ook nog een boks gaf toen hij van Leben gewonnen had. Nu ben ik zelf wel een Bisping fan, en moet zeggen dat iedereen in de zaal toch best nerveus was tijdens die partij.
Nu was het evenement misschien om te kijken niet echt super maar op mijn plek in de zaal was het echt onwijs super, veel dichter bij een ufc dan dit kan je denk ik je geen vechter en of pers bent niet komen. Kwam ook nog met me kop op de bigscreen, maar ja ik ga dan niet echt als een malle Engelse in die camera schreeuwen.
Ik kwam nog een bekende tegen op het eind namelijk forum broeder Stefan, en verder nog korte babbel gemaakt met Paul Kelly aardige kerel, die echt duidelijk baalde dat hij verloren had en hij ging zich helemaal naar de klote zuipen die avond. Ook hij wilde snel even op de foto met mij, en daar deed ik dan ook niet moeilijk over:D
Maar zelfs op de weg naar huis vanochtend was er nog wat heel tofs.
Op het vliegveld liepen namelijk weer wat vechters rond, zo heb ik met Dan Handerson gebabbeld, 3 keer zelfs uiteindelijk. Nu is Dan natuurlijk een oude bekende van mij omdat ik al eens een Seminar van hem had gehad met Hunter en Johan. Maar Dan is echt een van de meeste relaxte vechters die ik ken. Hij had nog geen plannen om in Nederland een seminar te komen geven en verder was hij druk bezig met de voorbereiding voor zijn partij tegen Franklin. Voorbeeld hoe tof Dan wel niet is, we zaten te wachten in de Departure gate, Dan zijn vliegtuig naar Frankfurt ging vertrekken, en Dan komt gewoon ff speciaal goede dag zeggen tegen mij en die maat van me. Echt super gast.
Verder zat Verra voor mij, ook echt een heel relaxte kerel, nog babbeltje met hem gemaakt.
Mooiste was dat hij van zijn partij helemaal niks meer wist, net zo als andere jongens die bij onze club ook wel eens moeten vechten helemaal niks meer van hun partij weten en dat alles in een roes voorbij ging.
Verra vroeg me nog hoe hij eer ging in die eerste ronde, hoe hij dan Jardine neer haalde in de tweede ronde en zo. Hij had verder nergens last van alleen zijn eer dat hij verloren had. Verder was hij wel echt heel verrast hoe hij opeens op zijn knie belande en dat het toen niet langer had moeten duren. En hij krabbelde daarna ook mijn event boekje.
Ik vind het toch wel echt heel bijzonder hoe relaxt al die jongens wel niet zijn.
Ik vond al met al deze UFC de tofste waar ik ben geweest. Natuurlijk waren er in Londen toen mooiere partijen, in Newcastle was het ook wel heel relaxt, maar bij deze UFC was de belevenis gewoon het mooiste.
Enig nadeel van al dit is, dat ik nu weer hard moet gaan sparen voor UFC in Dubin!
Ik was vrijdag al samen met een maatje van mij op goed geluk naar de NIA gelopen waar de weging werd gehouden, was kennelijk alleen voor de pers,
Maar als je gewoon doorloopt en doet alsof je pers bent kom je overal wel binnen. Geleerd van sixpack ;-)
De weging was helaas al afgelopen, en bij het verlaten bij de parkeerplaats liepen er wat ufc vechters naar de busjes die hun naar het hotel brachten.
Sommige namen nog de tijd om even met de mensen die er stonden snel een babbeltje te maken, en toen Bisping naar buitenkwam gingen er toch wel wat mensen helemaal los.
Erg apart om mee te maken wat Bisping bij die Engelse losmaakt.
Op zaterdag zelf bij het evenement aangekomen te zijn, direct ff programma boekje gekocht, ze worden per event duurder, 12 pond.
En natuurlijk ff shirtje gekocht bij een kraampje, hoort er bij om toch ff een shirtje te kopen bij zo’n event.
Eenmaal bij mijn plaats aangekomen te zijn blijk ik echt een superplek te hebben. Ik zit naast het gangpad waar alle vechters langs lopen als ze gevochten hebben, en
waar Jardine en Bisping langs opkomen.
Zat net zo ver van de kooi vandaan als ongeveer de pers dus ook het zicht was super. En ik zie Eddy Bravo langs komen en hij wil direct met mij op de foto en daar doe ik dan ook niet moeilijk over, :whistling: haha. Toffe peer die Bravo!
Na elke partij komen de vechters dus echt langs mij heen lopen en de meeste heb ik wel handje gegeven of een boks gegeven. Erg apart om mee te maken en die vuistjes voelen best dik aan. Het valt voornamelijk op hoe klein die gasten allemaal wel niet zijn, ik ben niet echt groot (1.83) maar alleen Jardine en Verra leken langer te zijn.
Ik herken nu ook pas Chris Lytle, heb namelijk al 2 keer naast hem gestaan in een subway in de stad maar nu pas weet ik weer wie hij is.
Op een gegeven moment komt Dana langs, ik heb het al eerder op ufc’s gezien maar hij maakt echt vaak even de tijd om met mensen een babbeltje te maken. Wel en dat deed hij ook met mij, handje schudden, Nice to see you here, nice to meet you blablabla, erg apart om even heel kort wat woorden met mister White te wisselen, hij heeft trouwens ook nog mijn event boekje gesigneerd, beetje gay maar maakt me event-boekje wel weer wat meer bijzonder.
Nu is het Bisping fenomeen een beetje moeilijk te omschrijven als je er zelf niet bij bent geweest, nu heb ik Bisping al eens zien vechten in Londen, maar Engelse gaan net zo los bij het zien van Bisping als Nederland een WK finale zou winnen van Duitsland.
Toen ik buiten bij het gala stond te wachten om binnen te komen heb je Engelse die gewoon een kwartier lang uit volle borst zingen There is only one bisping! Je hoort ze dan ook al van verre aankomen lopen. En dat dan non stop alleen die zin. Moet je nagaan hoe los ze wel niet gaan als hij wel niet opkomt.
Het toffe was dat hij dus ook langs mij opkwam, en mij ook nog een boks gaf toen hij van Leben gewonnen had. Nu ben ik zelf wel een Bisping fan, en moet zeggen dat iedereen in de zaal toch best nerveus was tijdens die partij.
Nu was het evenement misschien om te kijken niet echt super maar op mijn plek in de zaal was het echt onwijs super, veel dichter bij een ufc dan dit kan je denk ik je geen vechter en of pers bent niet komen. Kwam ook nog met me kop op de bigscreen, maar ja ik ga dan niet echt als een malle Engelse in die camera schreeuwen.
Ik kwam nog een bekende tegen op het eind namelijk forum broeder Stefan, en verder nog korte babbel gemaakt met Paul Kelly aardige kerel, die echt duidelijk baalde dat hij verloren had en hij ging zich helemaal naar de klote zuipen die avond. Ook hij wilde snel even op de foto met mij, en daar deed ik dan ook niet moeilijk over:D
Maar zelfs op de weg naar huis vanochtend was er nog wat heel tofs.
Op het vliegveld liepen namelijk weer wat vechters rond, zo heb ik met Dan Handerson gebabbeld, 3 keer zelfs uiteindelijk. Nu is Dan natuurlijk een oude bekende van mij omdat ik al eens een Seminar van hem had gehad met Hunter en Johan. Maar Dan is echt een van de meeste relaxte vechters die ik ken. Hij had nog geen plannen om in Nederland een seminar te komen geven en verder was hij druk bezig met de voorbereiding voor zijn partij tegen Franklin. Voorbeeld hoe tof Dan wel niet is, we zaten te wachten in de Departure gate, Dan zijn vliegtuig naar Frankfurt ging vertrekken, en Dan komt gewoon ff speciaal goede dag zeggen tegen mij en die maat van me. Echt super gast.
Verder zat Verra voor mij, ook echt een heel relaxte kerel, nog babbeltje met hem gemaakt.
Mooiste was dat hij van zijn partij helemaal niks meer wist, net zo als andere jongens die bij onze club ook wel eens moeten vechten helemaal niks meer van hun partij weten en dat alles in een roes voorbij ging.
Verra vroeg me nog hoe hij eer ging in die eerste ronde, hoe hij dan Jardine neer haalde in de tweede ronde en zo. Hij had verder nergens last van alleen zijn eer dat hij verloren had. Verder was hij wel echt heel verrast hoe hij opeens op zijn knie belande en dat het toen niet langer had moeten duren. En hij krabbelde daarna ook mijn event boekje.
Ik vind het toch wel echt heel bijzonder hoe relaxt al die jongens wel niet zijn.
Ik vond al met al deze UFC de tofste waar ik ben geweest. Natuurlijk waren er in Londen toen mooiere partijen, in Newcastle was het ook wel heel relaxt, maar bij deze UFC was de belevenis gewoon het mooiste.
Enig nadeel van al dit is, dat ik nu weer hard moet gaan sparen voor UFC in Dubin!