aliendwurf
22-04-2009, 22:49
http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/gfx/global/spacer.gif http://www.nos.nl/nosjournaal/images/brilANP-7189753_tcm44-507984.jpg
In Amsterdam is vandaag de schrijver en columnist Martin Bril overleden aan darmkanker. Bril is 49 jaar geworden. Hij laat een vrouw en twee dochters na.
Martin Bril werd geboren op 21 oktober 1959 in Utrecht. Na een studie filosofie in Groningen ging hij naar de Filmacademie in Amsterdam. Hij begon in die periode met schrijven. In 1987 brak hij samen met Dirk van Weelden door met het boek: Arbeidsvitaminen: het abc van Bril en Van Weelden.
Observateur
Martin Bril schreef vooral over het dagelijkse leven. Hij stond bekend om zijn observatievermogen en het uitvergroten van gewone, alledaagse dingen. Een normale straat gevuld met normale mensen betekende voor hem een straat met tientallen verhalen.
De stijl van Martin Bril bleef niet onopgemerkt. In 1997 vroeg Matthijs van Nieuwkerk, toen hoofdredacteur van Het Parool, hem als columnist. Het betekende zijn doorbraak als stukjesschrijver en vier jaar later, in 2001, stapt hij over naar de Volkskrant waar hij een dagelijkse column kreeg.
Darmkanker
In die tijd werd Bril ziek; hij kreeg darmkanker. Dat overwon hij, na 26 chemokuren. Ondanks zijn ziekte bleef Bril doorschrijven. Naast boeken en columns schreef hij filmscenario's, toneelstukken, reportages en gedichten. Ook schreef hij het het feuilleton Evelien, waarvan een televisieserie is gemaakt.
In 2006 werd hij gevraagd om het Groot Dictee Der Nederlandse Taal te schrijven. Twee jaar na het dictee, in 2008, werd opnieuw kanker bij Bril geconstateerd. Zijn column verscheen zes weken niet in de Volkskrant. Sinds de restyling van de Volkskrant in april 2009 staat hij op de voorpagina (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3100).
Rolstoel
Daar heeft hij niet lang van kunnen genieten. Op 17 april verscheen zijn laatste column (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3183). Daarna was hij te ziek om nog te kunnen schrijven. Hij had een tumor in zijn nek die op allerlei zenuwbanen drukte, waardoor hij medio april in een rolstoel (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3162/Rolstoel) belandde en ook zijn handen niet meer goed werkten.
Zijn vriend Hugo Borst schreef op 22 april een afscheidscolumn voor hem in het AD; Heimwee naar Martin Bril. Daarin schrijft hij: Levend is niet dood maar nu Bril niet meer schrijft is hij goed beschouwd niet meer onder ons.
Martin Bril kreeg in 2009 kreeg voor zijn gehele oeuvre de Max Pam Oeuvreprijs 2008 en voor zijn boek De Kleine Keizer kreeg hij de Bob den Uyl-prijs. Martin Bril was getrouwd en had twee dochters.
In Amsterdam is vandaag de schrijver en columnist Martin Bril overleden aan darmkanker. Bril is 49 jaar geworden. Hij laat een vrouw en twee dochters na.
Martin Bril werd geboren op 21 oktober 1959 in Utrecht. Na een studie filosofie in Groningen ging hij naar de Filmacademie in Amsterdam. Hij begon in die periode met schrijven. In 1987 brak hij samen met Dirk van Weelden door met het boek: Arbeidsvitaminen: het abc van Bril en Van Weelden.
Observateur
Martin Bril schreef vooral over het dagelijkse leven. Hij stond bekend om zijn observatievermogen en het uitvergroten van gewone, alledaagse dingen. Een normale straat gevuld met normale mensen betekende voor hem een straat met tientallen verhalen.
De stijl van Martin Bril bleef niet onopgemerkt. In 1997 vroeg Matthijs van Nieuwkerk, toen hoofdredacteur van Het Parool, hem als columnist. Het betekende zijn doorbraak als stukjesschrijver en vier jaar later, in 2001, stapt hij over naar de Volkskrant waar hij een dagelijkse column kreeg.
Darmkanker
In die tijd werd Bril ziek; hij kreeg darmkanker. Dat overwon hij, na 26 chemokuren. Ondanks zijn ziekte bleef Bril doorschrijven. Naast boeken en columns schreef hij filmscenario's, toneelstukken, reportages en gedichten. Ook schreef hij het het feuilleton Evelien, waarvan een televisieserie is gemaakt.
In 2006 werd hij gevraagd om het Groot Dictee Der Nederlandse Taal te schrijven. Twee jaar na het dictee, in 2008, werd opnieuw kanker bij Bril geconstateerd. Zijn column verscheen zes weken niet in de Volkskrant. Sinds de restyling van de Volkskrant in april 2009 staat hij op de voorpagina (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3100).
Rolstoel
Daar heeft hij niet lang van kunnen genieten. Op 17 april verscheen zijn laatste column (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3183). Daarna was hij te ziek om nog te kunnen schrijven. Hij had een tumor in zijn nek die op allerlei zenuwbanen drukte, waardoor hij medio april in een rolstoel (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/3162/Rolstoel) belandde en ook zijn handen niet meer goed werkten.
Zijn vriend Hugo Borst schreef op 22 april een afscheidscolumn voor hem in het AD; Heimwee naar Martin Bril. Daarin schrijft hij: Levend is niet dood maar nu Bril niet meer schrijft is hij goed beschouwd niet meer onder ons.
Martin Bril kreeg in 2009 kreeg voor zijn gehele oeuvre de Max Pam Oeuvreprijs 2008 en voor zijn boek De Kleine Keizer kreeg hij de Bob den Uyl-prijs. Martin Bril was getrouwd en had twee dochters.