Europa

[hypergiant]

Het is een beetje een 'achteraf' verhaal, maar er is eigenlijk op onverantwoord grote schaal begonnen met het instellen van een Europese markt en een gezamenlijke munt. Een samenwerking op kleinere schaal met landen die qua achtergrond op elkaar lijken was achteraf waarschijnlijk verstandiger geweest. Dit had natuurlijk wel frictie opgeleverd met de landen die niet mee mochten doen. Dealniettemin geldt over het algemeen dat hoe minder mensen er aan tafel zitten, hoe minder lang er vergaderd hoeft te worden. Bij landenoverleg is dit niet heel veel anders. Alleen hier heb je dan ook nog te maken met de electorale belangen van de vertegenwoordiger van elk afzonderlijk land.

Hoe meer deelnemers, hoe langer het dus duurt om overeenstemming te bereiken. Hierdoor kan er niet snel bijgestuurd worden op het moment dat er een negatief effect is. Het is niet meer dan logisch dat je in beginfases eerder negatieve effecten en kinderziektes zult tegenkomen. Het zou misschien verstandiger geweest zijn eerst de grenzen van een gezamenlijke munt te verkennen voor die op grote schaal toe te passen. Op die manier kun je een solide systeem opzetten. Nu dijt zowel de europese muntunie als de europese unie echter nog steeds vrij snel uit. Zo is het de bedoeling dat ook Roemenië zich in 2015 aansluit bij de euro.

Het is te laat voor een relatief pijnloze remedie, alhoewel je misschien Eurobonds als zodanig kan kwalificeren. Tegelijkertijd is dit niet een daadwerkelijke oplossing, maar naar mijn mening eerder uitstel van executie. De keuze die overblijft is meer bevoegdheden naar Brussel, of juist er helemaal mee ophouden. Er is eigenlijk geen tussenweg. Die keuze was er natuurlijk eerst ook al en toen we van start gingen met de euro en toen is gekozen voor een compromis met de huidige crisis als resultaat. Ik denk dus dat deze keuze nu niet langer uitgesteld kan worden.

De Euro is niet 'af' zonder de bijbehorende controlemiddelen. Zonder die middelen is het vertrouwen van de markten erg kwetsbaar met alle gevolgen van dien. Om die middelen echter te ontwikkelen is het wel noodzakelijk dat Brussel een hele grote vinger in de pap krijgt in het financiële beleid van soevereine landen. Je kan je afvragen in hoeverre dat wenselijk is en welk doel een gezamenlijke markt precies moet dienen. Als je nu ziet hoeveel weerstand en vijandigheid er is in Europa, vraag ik mij af of de EU daar klaar voor is. Tegelijkertijd is het de vraag of je in dit stadium nog aan de noodrem kan trekken of een stap terug doen zonder dat zo ongeveer alle Europese landen in een soort meltdown terechtkomen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de reden waarom de EU ooit is op gericht: een voorkoming van nóg een oorlog in Europa.

Al met al is het denk ik een duivels dilemma dat geen oplossing kent zonder dat het veel vraagt van de bevolking. Uiteindelijk zal het echter aankomen op een slotsom met de vraag: gaan we er helemaal voor met Europa of houden we ermee op.

Goed verwoord, jammer dat menig politici het niet op deze manier duidelijk maken.

[Richelieu]

Het is een beetje een 'achteraf' verhaal, maar er is eigenlijk op onverantwoord grote schaal begonnen met het instellen van een Europese markt en een gezamenlijke munt. Een samenwerking op kleinere schaal met landen die qua achtergrond op elkaar lijken was achteraf waarschijnlijk verstandiger geweest. Dit had natuurlijk wel frictie opgeleverd met de landen die niet mee mochten doen. Dealniettemin geldt over het algemeen dat hoe minder mensen er aan tafel zitten, hoe minder lang er vergaderd hoeft te worden. Bij landenoverleg is dit niet heel veel anders. Alleen hier heb je dan ook nog te maken met de electorale belangen van de vertegenwoordiger van elk afzonderlijk land.

Hoe meer deelnemers, hoe langer het dus duurt om overeenstemming te bereiken. Hierdoor kan er niet snel bijgestuurd worden op het moment dat er een negatief effect is. Het is niet meer dan logisch dat je in beginfases eerder negatieve effecten en kinderziektes zult tegenkomen. Het zou misschien verstandiger geweest zijn eerst de grenzen van een gezamenlijke munt te verkennen voor die op grote schaal toe te passen. Op die manier kun je een solide systeem opzetten. Nu dijt zowel de europese muntunie als de europese unie echter nog steeds vrij snel uit. Zo is het de bedoeling dat ook Roemenië zich in 2015 aansluit bij de euro.

Het is te laat voor een relatief pijnloze remedie, alhoewel je misschien Eurobonds als zodanig kan kwalificeren. Tegelijkertijd is dit niet een daadwerkelijke oplossing, maar naar mijn mening eerder uitstel van executie. De keuze die overblijft is meer bevoegdheden naar Brussel, of juist er helemaal mee ophouden. Er is eigenlijk geen tussenweg. Die keuze was er natuurlijk eerst ook al en toen we van start gingen met de euro en toen is gekozen voor een compromis met de huidige crisis als resultaat. Ik denk dus dat deze keuze nu niet langer uitgesteld kan worden.

De Euro is niet 'af' zonder de bijbehorende controlemiddelen. Zonder die middelen is het vertrouwen van de markten erg kwetsbaar met alle gevolgen van dien. Om die middelen echter te ontwikkelen is het wel noodzakelijk dat Brussel een hele grote vinger in de pap krijgt in het financiële beleid van soevereine landen. Je kan je afvragen in hoeverre dat wenselijk is en welk doel een gezamenlijke markt precies moet dienen. Als je nu ziet hoeveel weerstand en vijandigheid er is in Europa, vraag ik mij af of de EU daar klaar voor is. Tegelijkertijd is het de vraag of je in dit stadium nog aan de noodrem kan trekken of een stap terug doen zonder dat zo ongeveer alle Europese landen in een soort meltdown terechtkomen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de reden waarom de EU ooit is op gericht: een voorkoming van nóg een oorlog in Europa.

Al met al is het denk ik een duivels dilemma dat geen oplossing kent zonder dat het veel vraagt van de bevolking. Uiteindelijk zal het echter aankomen op een slotsom met de vraag: gaan we er helemaal voor met Europa of houden we ermee op.

x2, goed verwoord!

[Richelieu]

Effe een bump;

[Richelieu]

[Richelieu]

Is Brussel al de baas over ons land?



Dit wordt mijn laatste column voor het zomerreces, zoals u al heeft kunnen lezen bij de Finance-sectie. Het leek me wel aardig om af te sluiten met een kort overzichtje van alle bepalingen waaraan de lidstaten van de Unie, en met name die welke de euro voeren, nu al moeten voldoen van Brussel. En dan hebben we het natuurlijk nog niet gehad over de maatregelen die nog komen gaan in het kader van de Banken Unie en Van Rompuy's Waarachtige Economische en Monetaire Unie. Oordeelt u zelf.

Nog los van alle bepalingen uit hoofde van de noodfondsen dienen lidstaten met betrekking tot hun financieel-economische beleid de nodige richtlijnen, 'aanbevelingen' en kaders te volgen, die de EC van hen eist. Bij niet of niet tijdige opvolging van die 'aanbevelingen' kunnen sancties en boetes volgen. Achtereenvolgens behandel ik de richtlijnen uit het Sixpack, het Euro Plus Pact, het twopack en het Begrotings Pact (Fiscal Compact). Let wel, al deze maatregelen zijn genomen met instemming van de fracties van de VVD, PvdA, CDA, D'66, CU, SP (grotendeels) en GL. Alleen de mannenbroeders van de SGP (grotendeels), Dierenpoes (grotendeels) en PVV (geheel) hebben zich sterk gemaakt voor het behoud van de Nederlandse soevereiniteit en ons (financiële) zelfbeschikkingsrecht.

Het "six-pack" is getekend op 29 september 2010 en in werking getreden op 13 december 2010. Het is uitsluitend van toepassing op eurozone landen. Dit pact houdt in:

- bevordering van verstandig begrotingsbeleid door de EU-lidstaten;
- versterking van de controlemogelijkheden op het begrotingsbeleid;
- de mogelijkheid van het opleggen van sancties bij overtreding van de bepalingen van het Stabiliteits- en Groei Pact;
- nieuwe voorschriften waaraan de nationale begrotingskaders moeten voldoen;
- versterking van de controlemogelijkheden op macro-economische onevenwichtigheden tussen lidstaten;
- de mogelijkheid van het opleggen van sancties bij herhaling van macro-economische onevenwichtigheden.

Vervolgens is op 11 maart 2011 het Euro Plus Pact getekend door alle eurozone landen, op 25 maart 2011 aangevuld met Denemarken, Polen, Letland, Litouwen, Bulgarije en Roemenië, vandaar de naam Euro Plus. Het belangrijkste doel ervan is om het economisch beleid van de eurozone landen op elkaar af te stemmen. Onder meer door:

- het afschaffen van automatische aanpassing van salarissen aan inflatie (indexering);
- onderlinge erkenning van diploma's, zodat EU-burgers gemakkelijk in andere EU-landen kunnen werken;
- coördinatie van de hoogte van vennootschapsbelastingen tussen de EU-landen;
- een betere afstemming van de Europese pensioenstelsels op de veranderende samenstelling van de Europese bevolking;
- EU-landen verplicht stellen om bepalingen over een maximale hoogte van de staatsschuld in hun grondwet op te nemen;
-EU-landen verplichten om een 'financieel rampenplan' op te stellen, waarmee in problemen verkerende banken kunnen worden geholpen.

Alsof dit nog niet genoeg was, werden in november 2011 door de Europese Commissie twee verordeningen uitgebracht, onder de naam 'two-pack', naar analogie met het eerdere 'six-pack' dat ook over de versterking van het Europees economisch bestuur ging. Het eerste voorstel moet het mogelijk maken om tijdig te kunnen ingrijpen als landen ernstige moeilijkheden (dreigen te) ondervinden en daardoor de financiële stabiliteit van de eurozone in gevaar brengen. Het tweede voorstel gaat over een versterkte monitoring van de begrotingsplannen en de correctie van buitensporige tekorten. Inhoudelijk is het two-pack nauw verbonden met het Begrotingspact.

Dit 'Treaty on Stability, Coördination and Governance in the Economic and Monetary Union' is de voorloper van de Van Rompuy Papers, beter bekend onder de naam 'Naar een Waarachtige Economische en Monetaire Unie' (Towards a Genuine Economic and Monetary Union), zie voor een behandeling daarvan onder andere hier en hier en hier en hier en hier.
Het Begrotingspact is getekend op 31 januari 2012 door alle EU landen met uitzondering van Groot-Brittannië. De bepalingen die daarin zijn opgenomen zijn tamelijk vergaand. Leest u maar even mee:

- begrotingen moeten in balans of positief zijn; landen mogen geen structureel tekort boven de 0,5% van het BBP hebben;
- landen moeten ervoor zorgen dat als zij hogere tekorten krijgen zij die tekorten automatisch terugdringen;
- de staatsschuld van een land mag maximaal 60% van het BBP bedragen. Wanneer de staatsschuld hoger is dan moeten landen hun tekort ieder jaar met minstens 1/20ste van het teveel aan staatsschuld terugdringen;
- binnen een jaar moeten de landen de uitgangspunten en nieuwe regels opgenomen hebben in de nationale wetgeving, het liefst in de grondwet. De Commissie ziet daar op toe; landen die dat niet doen kunnen een boete krijgen;
- de landen, en de eurolanden in het bijzonder, zullen regelmatig extra bijeenkomen om, indien nodig, hun economische beleid beter op elkaar af te stemmen.

De koers van Schip Europa is dus duidelijk, overduidelijk. Brussel gaat ons in de toekomst vertellen hoe het begrotingsbeleid, het economisch structuurbeleid en het beleid inzake financieel toezicht eruit komt te zien. Dit omvat alle wezenlijke aspecten van beleid: huizenmarkt, pensioenen, arbeidsmarkt, ontslagrecht, aow en andere aspecten van sociale zekerheid. Dit alles voortaan volgens Brusselse richtlijnen. En dat, terwijl zelfs een blinde mol kan zien, dat deze federale droom niet werkt. Dat het streven naar convergentie van een lappendeken aan verschillende landen, verschillende economieën, verschillende culturen onder één monetair juk slechts hoge werkloosheid en afnemende economische groei veroorzaakt. Een Interne Markt die mede daardoor voor geen meter functioneert. Er rest ons dus maar één conclusie.

[hypergiant]

Alles gaat via Brussel. Dat hebben ze stap voor stap voor mekaar gekregen, terwijl de meeste mensen met andere zaken bezig waren. Geen enkel land kan aan de bovenstaande eisen voldoen, zeker niet als je ziet welke koers we nu varen. Dus dat betekend, meer sancties, boetes en overnames van het landelijke financiele stelsel.

Wat de gevolgen zijn kun je bijvoorbeeld goed zien bij wat er in Cyprus is gebeurt. Ze grijpen in en niemand heeft iets te zeggen over zijn of haar kapitaal. Burgers konden niet bij hun rekeningen komen, spaarders zijn hun geld kwijt geraakt, sommige wel tot in de miljoenen. Zie onderstaand artikel:

''Very bad, very, very bad,'' says 65-year-old John Demetriou, rubbing tears from his lined face with thick fingers. ''I lost all my money.''

John now lives in the picturesque fishing village of Liopetri on Cyprus' south coast. But for 35 years he lived at Bondi Junction and worked days, nights and weekends in Sydney markets selling jewellery and imitation jewellery.

He had left Cyprus in the early 1970s at the height of its war with Turkey, taking his wife and young children to safety in Australia. He built a life from nothing and, gradually, a substantial nest egg. He retired to Cyprus in 2007 with about $1 million, his life savings.

He planned to spend it on his grandchildren - some of whom live in Cyprus - putting them through university and setting them up. There would be medical bills; he has a heart condition. The interest was paying for a comfortable retirement, and trips back to Australia. He also toyed with the idea of buying a boat.

He wanted to leave any big purchases a few years, to be sure this was where he would spend his retirement. There was no hurry. But now it is all gone.

''If I made the decision to stay, I was going to build a house,'' John says. ''Unfortunately I didn't make the decision yet.

''I went to sleep Friday as a rich man. I woke up a poor man.''

His money was all in the Laiki ''Popular'' Bank which was the main casualty of Cyprus' bailout package set by the European Union. Laiki is to be dismantled. Savings of less than €100,000 are to move to the Bank of Cyprus. Anything more than that will almost certainly be wiped out as the bank is wound down, its remaining assets taken by the bank's creditors.

Last week he heard a rumour that the bank was in trouble and went into Aiya Napa to ask his bank manager - a friend - if he should move his life savings.

''There's no problem, nothing to worry about,'' he was told.

Not so. ''I go to bed and I can't sleep. I walk around, I have a coffee. I am thinking about my family.''

John's tears flow. As he chokes up, his son George, who moved to Cyprus in 1990, explains.

''The whole family, we used to work at the markets. I would work at the markets on the weekend to help my parents while my mates were off having fun. Honest work in honest jobs. Now all that hard work is paying the debts of other people and the government. It's disgusting, to be honest.''

George says he can start again - if things get worse he and his family might move back to Australia.

''But not my dad. He can't go back to Australia. He is not allowed to fly because of his heart, and anyway where would he live? He has no house. He will have €100,000 left to live off. Soon he's not going to have a cent to his name.''

John has a thin hope. His money was sitting in the bank in Australian dollars instead of euros, so he wonders if it would be exempt from the bank's collapse. But the bank's doors are closed, so he doesn't even know to whom he should put that argument.

''For the moment I am 'sitting on charcoal', as they say,'' waiting to see if he gets burnt.

''It's not Russian money, it's not black money. It's my money.''

(Zero Hedge)

http://www.zerohedge.com/news/2013-0...an-i-woke-poor

[The Company]

Brussel kan er niks aan doen dat een bank failliet gaat. Die gast heeft jarenlang een te hoge rente gekregen op zijn geld. Hij wist dat er ook risico's aan zo'n hoge rente verbonden zijn.

Eigen schuld dikke bult.

[hypergiant]

Was het maar waar Brussel de banken daadwerkelijk failliet lieten gaan, dat is nou juist het hele probleem. Zodra de banken in de problemen komen worden ze geholpen met Europees geld. Zo zwart wit zit het niet in mekaar, stel dat het morgen in Nederland gebeurt en je hebt geen toegang tot je salaris, is het dan ook eigen schuld dikke bult? Als ze nu de mensen vrij lieten om zelf te bepalen hoe ze hun geld uitbetaald kregen zou ik je gelijk geven, maar wie kan er vandaag de dag nog een salaris ontvangen zonder dat ze een bankrekening hebben.

[Richelieu]

[LOCO]

Na al het bovenstaande (interessant overigens) kan het volgende filmpje (opgenomen radiogesprek) er ook wel in, . .. wat zijn jullie gedachten over het volgende:

[LOCO]

sorry dat het niet als filmpje erin kwam, . .. noob he hahahaha mischien dat een mod het ff kan doen en anders klik je maar gewoon op de link

[Richelieu]

sorry dat het niet als filmpje erin kwam, . .. noob he hahahaha mischien dat een mod het ff kan doen en anders klik je maar gewoon op de link

Done

[hypergiant]

Persoonlijk heb ik het niet zo met Linsdey Williams. Hij is geen investeerder of analist, maar claimt wel altijd de meest belangrijke inside nieuws te hebben. Dat wil niet zeggen dat hij onzin uitkraamt, maar ik vind hem te langdradig zonder dat hij concreet wordt.

Ik lees, kijk of luister liever naar mensen die midden in dat wereldje zitten. Jim Willie vind ik een hele goede, hij schijft voor Goldenjackass.com. David Morgan, Jim Sinclair, Jim Rogers en Mike Maloney zijn ook oude rotten in het vak die gespecialiseerd zijn in dit onderwerp.

[Nosferatu187]

o jeetje.

[hypergiant]

Ik krijg het filmpje ook niet geplaatst. Het is de meest recente interview met Jim Willie. Hij gaat wat dieper de materie in waar Linsdey William het over heeft mbt de tekenen.

[Richelieu]

Even aangepast.

[LOCO]

Ok, toch heeft die lindsey het al wel vaker gelijk gehad met zijn inside information, is hoe dan ook verontrustend vind ik. Dit filmpje van jou ga ik nu ff bekijken, ben benieuwd.

[LOCO]

Jouw filmpje idd iets dieper op deel vd materie in ja. . ..

[hypergiant]

Dat het verontrustend nieuws is ben ik helemaal met je eens. Ondertussen wordt er niets aan de problemen gedaan.

In geval van Europa gaan we de kant op van een gecentraliseerde Europese financieel en economische macht. Is vandaag is dit onder leiding van Dijselbloem mbt de banken al doorgevoerd. Geen goede ontwikkeling, want je lost het probleem niet op. De banken zijn al lang niet meer te redden.

We gaan richting een gezamelijke europese schuldenlast waarbij we meer en meer moeten opdraaien voor schudlen die anderen hebben gecreeerd. Ik geloof niet dat ze banken of financiele instellingen gaan laten vallen. Je zult onder het mom van oplossingen, als land en als individu, steeds meer vermogen en vrijheden moeten inleveren.

Dit zijn allemaal symptonen en schijnoplossingen van een rente- en schuldencrisis die nog niet over is en zeker niet haar hoogtpunt heeft bereitk.

[Garcia]

Links of rechtsom, genaaid worden we toch wel..